حب و بغض نسبت به ائمه اطهار ملاک ایمان و نفاق است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، زهرا حیدری، استاد حوزه علمیه حضرت خدیجه(س) مشهد، امروز در سلسله نشست های اخلاقی این مدرسه که با محوریت تفسیر زیارت جامعه کبیره برگزار شد، با اشاره به عبارت«و اعلامِ التُقی»، گفت: در این فراز از زیارت جامعه کبیره، ائمه اطهار(ع) نشانه های تقوا معرفی شده اند؛ چرا که ایشان، مصداق کامل و نمونه بارز علم تقوا و معیار ایمان هستند.

این استاد حوزه علمیه خواهران تصریح کرد: «عَلَم»، بر دو معنی اطلاق می شود؛ هم به معنای نشانه و هم به معنای مرتفع و قله است، از این رو بهتر است فراز «اعلامِ التُقی»، را این گونه ترجمه کنیم؛ ائمه اطهار(ع)، نشانه های تقوا و مرتفع ترین قله های تقوا هستند.

وی تأکید کرد: هر عملی باید با ولایت ائمه اطهار(ع) همراه باشد تا مورد تأیید پرودگار قرار گیرد چرا که هر عبادتی افزون بر این که باید از طهارت ظاهری برخوردار باشد، باید طهارت باطنی نیز داشته باشد و طهارت باطنی هر عملی، پذیرفتن ولایت حضرت علی(ع) و ائمه اطهار(ع) بعد از ایشان است.    

حیدری گفت: اعمال، رفتار و حتی سکوت ائمه اطهار(ع) حجت شرعی برای انسان ها است، ایشان مبین و مفسر قرآن کریم هستند، از این رو تعلق و وابستگی ما به ایشان، نشانه های ایمان و تقوا است.

حب و بغض نسبت به اهل بیت پیامبر(ص)، ملاک و معیار ایمان و نفاق

این استاد حوزه علمیه خواهران مشهد با بیان این که حب و بغض نسبت به ائمه اطهار(ع)، ملاک و معیار ایمان و نفاق افراد است، خاطرنشان کرد: حضرت علی(ع) می فرماید: «اگر با شمشیرم بر بینى مؤمن بزنم که دشمن من شود، با من دشمنى نخواهد کرد و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد، و این بدان جهت است که قضاى الهى جارى شد و بر زبان پیامبر اکرم(ص) گذشت که فرمود: اى على مؤمن تو را دشمن نگیرد، و منافق تو را دوست نخواهد داشت».

حیدری اظهار کرد: تقیه و تقوا از یک ریشه و به معنای حفظ انسان از گزند آسیب هستند؛ اسلام به تقیه سفارش شده است، اما زمانی که اصل اسلام در خطر است، انسان باید حقیقت را بگوید، حتی اگر جانش به خطر بیفتد.

این کارشناس مذهبی با اشاره به این که ائمه اطهار(ع) هم در مقام علم و هم در مقام عمل معصوم هستند، ادامه داد: ائمه اطهار(ع)، در همه زمینه ها، قابل قیاس با سایر انسان ها نیستند؛ علم  دیگر افراد ناقص است و دانسته های آنان کمتر از ندانسته های آنان است، اما نقصی در علم ائمه اطهار(ع) نیست زیرا آنان علم خود را از خداوند گرفته اند.

حیدری با اشاره به این که عالمان و بزرگان دین، علم خود را از ائمه اطهار(ع) گرفتند، افزود: عالمان دین، احکام دین را بیان می کنند و مرز حرام و حلال را معین می کنند، از این رو هر کدام از ایشان، علم و نشانه هدایت هستند.

انواع تقوا

وی با بیان این که تقوا بدین معناست که انسان خود را از آسیب و گناه حفظ کند، از این رو می بایست واجبات الهی را انجام داده و محرمات الهی را ترک کند، ابراز کرد: تقوا، بر دو نوع مثبت و منفی اطلاق می شود، تقوای منفی، آن تقوایی است که انسان وارد اجتماع نشود و به ریاضت و گوشه نشینی بپردازد که این نوع تقوا، مورد تأیید اسلام نیست؛ چرا که اگر انسان وارد اجتماع شد و خود را از گناه و معصیت حفظ کرد، ارزشمند دارد، و الاّ عمل او ارزشمند نیست.  

حیدری افزود: انسان باید در جامعه حضور داشته باشد، از این رو در خود نیرو و قدرتی را ایجاد کنید که به واسطه آن بتوانید با انحرافات جامعه مبارزه کنید؛ سالم ترین محیط برای تحصیل خانم ها حوزه است، اما جامعه ما نیز به پزشک و معلم خانم هم دارد، از این رو به عنوان نمونه نباید دختری را که استعداد پزشکی دارد محروم از تحصیل در دانشگاه کنیم.

وی در پاسخ به این سؤال که چرا ائمه اطهار(ع) با این که معصوم هستند، استغفار می کنند؟، یادآور شد: استفغار پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع)، برای دفع گناه و معصیت است، اما استغفار سایر افراد برای رفع گناه است.

راه کسب تقوا

این استاد حوزه و دانشگاه به جایگاه تقوا اشاره کرد و  گفت: اگر بنده‌ای تقوای خدا پیشه کرد، خدا راه نجاتی برای او قرار می‌دهد؛ هر چند درهای آسمان و زمین بسته باشد، امیرمؤمنان حضرت علی(ع) در خطبه 130 نهج البلاغه می فرمایند: «یاأبا ذرٍّ، ولوْ أنّ السّماوات والاْرضین کانتا على عبْدٍ رتْقاً، ثُمّ اتّقى الله، لجعل اللهُ لهُ منْهُما مخْرجاً!، اگر درهاى آسما نها و زمین به روى بنده‏اى بسته شده باشد اما او از خداى بترسد،خداوند، راهى براى او خواهد گشود».

حیدری با اشاره به راه های کسب تقوا، افزود:  مواظبت از افکار و خطورات ذهنی، راه کسب تقوا است؛ از این رو مراقب باشید نسبت به احدی، بدبین نشده و گمان بد نبرید؛ همیشه به فکر خوبی های افراد باشید، امام صادق(ع) می فرمایند: «القَلْبُ حَرَمُ اللهِ فَلا تُسْکِنْ فِی حَرَمِ الله غیَرَ الله، قلب حرم خداست و در حرم خدا غیر او را جاى نده»./1309/پ202/ب5