آثار وضعی اعمال انسان در دنیا

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام محمد سیدآبادی، سخنران حرم مطهر رضوی، شامگاه گذشته در سلسله برنامه های تبلیغی ایام صفر حرم مطهر رضوی با بیان این که چهار عامل زمینه ساز انحطاط و تباهی انسان ها در طول تاریخ بوده است، اظهار کرد: آیات بسیاری در قرآن به زندگی گذشتگان و سرنوشت ملت ها پرداخته و هدف آیات از بیان این موضوع، شناخت دلایل عزت و تباهی گذشتگان است.

وی تصریح کرد: از جمله دلایل اختلاف و تباهی که در قرآن و کلام ائمه اطهار(ع) به آن پرداخته شده است؛ گناه، فساد، ظلم و بی تفاوتی (به معنای ترک تناهی در برابر مفاسد و مظالم) است.

سخنران حرم مطهر رضوی تاکید کرد: عامل گناه به عنوان یکی از عوامل انحطاط و تباهی ملت ها نقش مهمی در اخلاق فردی و اجتماعی دارد که باید به آن توجه کرد.

حجت الاسلام سیدآبادی بیان کرد: هیچ عمل و کاری در این عالم بدون عکس العمل نیست هرکنشی واکنشی دارد که به اصطلاح به آن «مکافات عمل» گفته می شود و اثر اعمال چه خوب و چه بد به خود ما برمی گردد.

آثار اعمال

وی با بیان این که آثار اعمال به سه دسته تقسیم می شوند، تصریح کرد: اثر اعتباری که در عرف و قوانین اجتماعی تعیین می شود؛ مانند جریمه قوانین رانندگی که اگر خلاف آن عمل شود یا تشویق دانش آموزان در مدارس بنا به قرداد هایی که از پیش تعیین شده است.

حجت الاسلام سیدآبادی با اشاره به این که اثر اخروی کیفر و پاداش اعمال نیک و بد انسان است که در قیامت به او می رسد، در واقع اثر طبیعی و تکوینی اعمال ماست، افزود: خداوند در روز قیامت نتیجه عمل را به خود انسان می رساند و نسبت به همان عمل بهشت، جهنم، نعمت یا نغمت به او می دهد؛ طبق آیه قرآن هر کس به اندازه مثقال و ذره ای عمل خیر یا شری انجام داده باشد در آنجا پاداش یا کیفرش را می بیند.

وی تصریح کرد: اثر اعمال در این دنیا وضعی است و رابطه با مستقیم با اعمال دارد و رابطه علت و معلولی است به طور مثال اثر وضعی آتش گرما و دود است.

سخنران حرم مطهر رضوی با اشاره به تفاوت های بین آثار اعمال این عالم و جهان آخرت تبیین کرد: اعمال نیک و بد در این عالم اثر طبیعی تکوینی دارد و ربطی به مومن یا کافر بودن انسان ندارد، برای مثال اگر آتش به واسطه هر انسانی روشن شود گرما و دود تولید می کند.

حجت الاسلام سیدآبادی تصریح کرد: سرنوشت ما در دنیا اجتماعی است و دیگران را هم تحت تاثیر قرار می دهد زیرا آثار وضعی اعمال دنیوی به خود ما منحصر نمی شود، در حالی که اثر اعمال در آخرت انفرادی است و جریمه و پاداش آن به خود فرد بر می گردد./1308/پ202/ب5