غلبه بر هوای نفس انسان را به کمال می‌رساند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت الاسلام سید محمد رضوی نسب، سخنران حرم مطهر رضوی، شامگاه 17 آذر ماه، در سلسله برنامه های تبلیغی دهه دوم صفر حرم مطهر رضوی با بیان این که هدف از خلقت انسان رسیدن کمال است، اظهار کرد: عبودیت و بندگی، بی نیازی از مردم، مسلمان و عادل بودن موارد زمینه ساز کمال در وجود انسان است.
وی گفت: عبودیت مقام والا و بالایی است اما گاهی انسان خود مسیر عبودیت و بندگی را اشتباه انتخاب می کند و گاهی برداشت مردم از خصوصیات شخص عابد اشتباه است.
سخنران حرم مطهر رضوی تبیین کرد: منظور از عابد و زاهد کسی نیست که با فاصله گرفتن از اجتماع و مردم، در کنج و گوشه ای مشغول عبادت شده است؛ رهبانیت در اسلام ممنوع است این که با غارنشینی و بیغوله نشینی به دور از مردم عبادت کند.
وی تصریح کرد: انسان در تنهایی دچار خطا یا گناهی نمی شود اما در جامعه است که با غلبه بر هوای نفس به کمال می رسد و همه انبیا و پاکان با حشر و نشر و زندگی در میان مردم مراحل کمال را پیموده اند.
حجت الاسلام رضوی نسب اظهار کرد: بی نیاز دانستن خود از مردم زمینه ساز کمال می شود این که انسان همواره خود را فقط محتاج خداوند بداند؛ درست است در امور اجتماعی همه به هم نیاز داریم.
سخنران حرم مطهر رضوی افزود: به فرموده امام رضا(ع) خداوند سه چیز را دوست ندارد؛ نشستن و بحث کردن درباره موضوعی که نفعی در آن نیست، کثرت سوال و در خواست از این و آن؛ خودش را از آنچه دست مردم است بی نیاز بداند، خداوند در قرآن کریم فرموده است ما رزق و روزی را در بین مردم تقسیم می کنیم که با تلاش بنده نصیبش می شود و از دعاهایی که مستجاب نمی شود نشستن بدون تلاش و طلب روزی است.
وی با اشاره به این که مسلمان بودن از دیگر مواردی است که انسان را به کمال می رساند، گفت: مراد از مسلمانی که حضرت ابراهیم(ع) نیز آن را از خداوند درخواست کرده اند: «خدایا مرا مسلمان بمیران» در روایتی از پیامبر(ص) چنین بیان شده است: مسلمان کسی است که همسایه اش از دست و زبان او در امان باشد و مومن کسی است که اگر همسایه کافری هم دارد او هم از دست و زبان او در امان باشد (اشاره شده تا40 منزل آنطرف تر همسایه گفته می شود).
حجت الاسلام رضوی نسب عدالت را سرلوحه زندگی هر مومن و مسلمانی در زندگی بیان کرد و افزود: منظور از عدالت هر چیزی را سرجای واقعی خود نهادن است و عادل بودن یعنی طوری با مردم زندگی کن که دوست داری با تو زندگی کنند به طور مثال هیچ کس دوست ندارد دیگری آبرویش را بریزد./1308/پ202/ب4