۱۸ آذر ۱۳۹۳ - ۱۱:۴۴
کد خبر: ۲۳۴۸۷۸
استاد حوزه علمیه قم:

علم بدون عمل انسان را دچار نابودی و فساد می‌کند

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه قم با بیان این‌که مال، مقام و مدرک درسی که ما به دنبال آن می‌گردیم، اگر عمل صالح نباشد به جای اصلاح، فساد به بار می‌آورد، گفت: مدرکی که سبب شود انسان عمل صالح راکنار بگذارد هیچ ارزشی ندارد.
حجت‌الاسلام احمد پور

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام احمد پور، استاد حوزه علمیه قم در مراسم درگذشت ابوالشهدا حاج صفر علی محمدی برادر بزرگ آیت‌الله غیاث‌الدین طه‌محمدی نماینده ولی فقیه در استان همدان، گفت: خداوند برای هدایت انسان کتابی فرستاده به نام قرآن، «شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی للناس» و این قرآن مسیر کمال را به انسانها نشان می‌دهد.

 

وی با بیان اینکه خداوند متعال در میان همه هستی تاج کرامت را فقط بر سر انسان‌ها گذاشته است، افزود: «تاج کرامت جلوه‌اش در این دنیا که گنجایش آنرا ندارد، نیست چون این دنیا خیلی کوچک و بازار امتحان برای انسان است، جلوه تاج کرامت در عالم دیگری است که قرآن کریم در آن به دو بیان جلوه کمال انسانی و جلوه رذایل انسانی، تعبیر دارد.

 

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه در عالم دیگر جلوه رذایل انسانی جز آتش و زشتی و جلوه کمال جز حسن و جز کمال و جلال و جمال چیز دیگری نیست ادامه داد: چون انسان در قرب محضری است که کمال علی الاطلاق و جمال علی‌الاطلاق و جلال علی الاطلاق است و قرآن کریم تنها انسان را مدعو محضر خود قرار داده است؛ «یا ایها الناس انک کادح الی ربک کدحا فملاقیه».

 

حجت‌الاسلام احمد پور با اشاره به این آیه قرآن کریم که می‌فرماید «کل نفس ذائقةالموت» و اینکه اگر بنا بود انسان بمیرد پس چرا خلق شد؟ اظهار کرد: خداوند متعال می‌فرماید ما شما را در این بازار دنیا خلق کردیم که خود پاداش خود را تعیین کنید و همچنین فرمود: شما یک سیر صعودی دارید که اگر آن را طی کنید به محضر ذوالجلالی می رسید که آن رضوان خداوند است، که خداوند از آن تعبیر به جنت می‌کند. و اگر سیر نزولی کردید، قرآن می‌فرماید «اولئک کالانعام بل هم اضل اولئک هم الغافلون.»

 

این مدرس حوزه علمیه قم در تعریفی از جنت و عوامل  عمده برای رسیدن به جنت ابراز کرد: «جنت آنجایی است که انتخابش در دست ماست و رسیدن به آن نیز در دست ماست و بهشت اکتسابی است. وقتی خوب است انسان یک دوره قرآن را به عنوان جنت‌شناسی بخواند».

 

وی با بیان آیه  «و انما توفون أجورکم یوم القیامة» ادامه داد: همه انسان‌ها به مزدشان می‌رسند و این مزد را کسی می‌دهد که قرآن می‌فرماید: «إنا خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوبا و قبائل لتعارفوا إن أکرمکم عندالله اتقاکم» و مزد ما هم پیش خداوند متعال است و از این رو شاید ما انسان‌ها را در دنیا طوری بپنداریم که اهل بهشت باشند ولی در آخرت برای او خبری از بهشت نباشد.

 

حجت‌الاسلام احمدپور در ادامه گفت: «و انما توفون أجورکم یوم القیامة فمن زحزح عن النار و أدخل الجنة فقد فاز؛ هر کس خود را از آتش نجات دهد و خود را وارد بهشت کند این چنین آدمی رستگار است»؛ این‌گونه اشخاص در این دنیا آتش نمی‌آفرینند و کسانی که اهل بهشت می‌شوند در این دنیا نیز بهشت ساز هستند.

 

استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه اگر عواملی که انسان را به بهشت می‌برد، آنها را در این دنیا انجام دهیم این دنیا نیز برای ما بهشت خواهد بود، افزود: عده‌ای تصور می‌کنند زمانی که مردند به جهنم می‌روند، آن جهنم جایگاه دیگری است. اگر در این دنیا عواملی که انسان را جهنمی می‌کند، انجام دهیم این عوامل زندگی ما را جهنمی می‌کند.

 

وی با ذکر دو صفت بهشت که یکی سرای ابدی و دیگری سرای امنیتی است، افزود: طبق قرآن در دنیا اگر به هر مقامی برسیم از نظر علم از نظر مقام از نظر ثروت، قرآن می‌فرماید: «و ماعندکم ینفد»، همه اینها تمام شدنی است.

 

حجت‌الاسلام احمدپور در ادامه گفت: «انسان در این دنیا تمام می‌شود چه بخواهد و چه نخواهد، اگر تمام نشد به ارذل العمر می‌رسد «و منکم من یتوفی ومنکم من یرد الی ارذل العمر لکیلا یعلم من بعد علم شیئا»، چه کند که تمام نشود «و ما عندالله باق». اگر با خداوند معامله کرد تمام نمی‌شود، از این رو قرآن می‌فرماید: «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا»، همه کارها برای خدا باشد. بهشت سرای ابدی است.

 

این استاد حوزه علمیه قم در ذکر صفت دیگر بهشت که سرای امنیتی است گفت: در این دنیا هر چه داشته باشیم دلمان آرام نمی‌گیرد مثلا انسان خانه می‌گیرد بعد از مدتی می‌گوید: کوچک است، خانه را بزرگ می‌کند همین‌طور ای کاش می‌گوید و به هر چیز که می‌رسد می‌گوید: ای کاش داشته باشم. انسان هر مقدار که از این نردبان دنیا بالاتر می‌رود بیشتر پای او می‌لرزد. انسان وقتی به بالا نگاه می‌کند بالارفتن معنا ندارد او هر چه قدر خود را به خاک بمالد و خاکی شود افلاکی می‌شود.

 

وی با بیان اینکه خداوند اشخاص گدا و مسکین را در سر راه انسان قرار می‌دهد که او را غرور نگیرد، افزود: خداوند این‌گونه به ما می‌گوید که بدان آنچه را که من به تو داده‌ام از تو می‌گیرم بدان چه کسی هستی. در بهشت غصه ای نیست، اگر انسان بخواهد در دنیا امنیت داشته باشد راهش ألا بذکر الله تطمئن القلوب است. اگر بخواهد در دنیا و زندگی امنیت داشته باشد راه، راه قرآن است. خداوند می‌فرماید: «إن ینصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم».

 

استاد حوزه علمیه قم در ادامه بیان داشت: «قرآن کریم نخستین موردی را که برای اهل بهشت بیان می‌کند: ایمان و دوم عمل صالح است. و بشر الذین امنوا و عملوا الصالحات أن لهم جنات.»

 

وی با اشاره به انقلاب اسلامی ایران ادامه داد: «امام خمینی (ره) در دانشگاه‌های دنیا نه درس سیاست خوانده و نه علم نظامی‌گری خوانده است، اما بر یک چیز ایمان داشت و آن این بود که اگر انسان برای خدا قدم بردارد، خداوند او را در راه خود هدایت می‌کند: «الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا» و امام با این انقلاب خود، جهان را در حیرت گذاشته است.

 

حجت‌الاسلام احمدپور با اشاره به اینکه دومین نشانی برای اهل بهشت عمل صالح است، اظهار کرد:  عمل صالح به دو بخش تقسم می‌شود؛ یک عمل صالحی که «یصدر من نفس الانسان لنفسه»، مانند نماز روزه اخلاقیات همه اینها عمل صالح است و انسان اگر صالح نباشد نمی‌تواند فرد یا افرادی را اصلاح کند فلذا ما معتقدیم که شخصیتی خواهد آمد که مصلح کل است و قرآن می‌فرماید «و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر أن الارض یرثها عبادی الصالحون»، حضرت یوسف (ع) وقتی تمام امتحانات را پشت سر گذاشت و به اوج رسید فرمود: «رب اجعلنی من الصالحین». نمازی که می‌خوانیم را نباید ساده پنداشت. نماز درست خواندن، نماز بی‌ریا، نماز به جماعت خواندن، نماز بدون لباس و مکان غصبی‌خواندن از اعمال صالح است.

 

وی در ادامه گفت: دومین عمل صالح تربیت فرزند است. اگر انسان فرزند صالحی تربیت کرد باز جامعه را به بهشت تبدیل می‌کند. این همه مال و مقام و مدرک درسی که ما به دنبال آن می‌گردیم، اگر عمل صالح نباشد به جای اصلاح، فساد به بار می‌آورد. فرزند صالح نیز همین‌گونه است. همه ما انسانها مدیون انسان‌هایی هستیم که با سربند یا حسین(ع) در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل می‌جنگیدند و شاید خیلی از آن عزیزان سواد آنچنانی نداشتند ولیکن نماز شب‌ آنها ترک نمی‌شد و اینها عمل صالح برای پدر و مادرشان بودند و مدرکی که سب شود انسان عمل صالح را، نماز خواندن را کنار بگذارد هیچ ارزشی ندارد.»/992/پ202/ب6

ارسال نظرات