باید میان گروه‌های مخالف وحدت تفکیک قائل شویم
در هفته وحدت و در آستانه سالروز ولادت پیامبراکرم (ص) و امام صادق (ع) به سراغ حجت الاسلام و المسلمین حسینی قزوینی مدیر شبکه جهانی ولایت رفتیم و پای صحبت‌های ایشان در خصوص موضوع وحدت و مباحث پیرامونی آن نشستیم.
ایشان به عنوان یک عالم دینی اهل رسانه که خود هدایت و اداره یکی زا شبکه‌های ماهواره‌ای شیعیان را برعهده دارد، در خصوص بحث وحدت و مسائل روز حرف‌های گفتنی و قابل توجه بسیاری داشت. از فتنه 88 تا فاجعه داعشی ها و از شبکه‌های ماهواره‌ای تفرقه افکن و برانداز تا لزوم روشنگری در جهان اسلام. بخشی از گفتگوی سرویس اندیشه خبرگزاری رسا با ایشان را از نظر می‌گذرانید.
رسا – جناب استاد! در جامعه ما یک سری تلاش‌های ارزنده در خصوص روشنگری در جهان اسلام صورت می‌گیرد که از ناحیه بعضی ازعلمای شیعه و سنی است و از جمله خود حضرتعالی که در زمینه وحدت مسلمین فعالیت‌هایی را انجام می‌دهید و به عبارتی، جزء کارهای ایجابی و در مسیر اصلاح افکار عمومی نسبت به حقیقت معارف پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) است.
اما از سوی دیگر بعضی هجمه ها که از ناحیه افراطیون اهل سنت و شیعه انجام می‌گیرد هم در برابر این تلاش‌های امثال بزرگواری همچون شما وجود دارد. براستی عقبه فکری این کارها از کجاست و از چه آبشخوری نشأت می‌گیرد؟ آیا این افراد که داعیه اسلام دارند دچار جهل و غفلتند یا نه، غرض ورزی شخصی باعث این کارها شده است.
قبل از پاسخ به سوال جنابعالی اول باید روشن بشود این بحث وحدت از چه زمانی آغاز شده است؛ آیا از زمان انقلاب بود یا از زمان آیت الله بروجردی یا زمان مرحوم شیخ مفید و یا قبل تر از این‌ها شکل گرفت؟ یا اینکه شکل گیری بحث وحدت یک شکل گیری دینی، اسلامی و قرآنی است که دراین صورت روشن می‌شود دلیل مخالفت اشخاصی که با این بحث مخالفت می‌کنند چیست.
خداوند متعال در آیه 103 سوره آل عمران (وَ اعْتَصِمُوا به حبلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا) امر می‌کند و دستور می‌دهد به وحدت؛ که همه علما میدانند، وقتی خداوند متعال به کاری امر می‌کند، آن کار، واجب می‌شود و باید انجامش داد. در این آیه شریفه چند نکته وجود دارد اول این که واعتصموا؛ همه در کنار یک سفره و یک ریسمان باشید و این ریسمان هم باید متصل به الله باشد، الله باید نکته مشترک شما باشد نه چیز دیگر یعنی همه چیز برگردد به الله و هیچ استثنایی هم نیست جمیعا؛ هیچ عذری هم از کسی پذیرفته نیست. ولا تفرقوا؛ وکسی هم از این ریسمان وحدت اللهی نباید جدا بشود، با توجه به این آیه خیلی واضح و روشن است که بحث وحدت یک بحث قرآنی است.
در آیه دیگرخداوند متعال تفرقه را به عنوان یک عذاب اللهی قلمداد می‌کند و می‌فرماید (قُلْ هُوَ الْقادِرُ عَلی أَنْ یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذاباً مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعاً وَ یُذیقَ بَعْضَکُمْ بَأْسَ بَعْضٍ انْظُرْ کَیْفَ نُصَرِّفُ الْآیاتِ لَعَلَّهُم) یعنی اگر شما از فرمان خداوند متعال سرپیچی کنید، خداوند عذاب خود را بر سر شما نازل می‌کند؛ از جمله این عذاب‌ها گروه گروه شدن وتفرقه انداختن بین شماست به طوری که هر یک از دیگری صدماتی بخورید.
پس اگر ما بخواهیم از این دو آیه شریفه نتیجه بگیریم این است که آن کسانی که امروز دم از وحدت میزند در حقیقت دستور الهی را پیاده می‌کند و آن کسانی که دم از تفرقه میرند در حقیقت به عنوان یک مظهر خشم الهی دارند به این قضیه نگاه می‌کنند؛ یعنی قضیه تفرقه به عنوان یک عذاب است نه به عنوان یک رحمت.
و اما بحث روایی بودن وحدت؛ روایات فراوانی داریم درمورد وحدت؛ این همه نبی مکرم اسلام (ص) توصیه کرده است به وحدت؛ امیرالمومنین (ع) توصیه کرده‌اند به وحدت؛ مخصوصا حضرت تعبیر زیبایی دارند در نهج البلاغه خطبه 127 نسبت به وحدت و می‌فرمایند (ألا منْ دعا إلی هذا الشّعارفاقْتلوه، ولوْ کان تحْت عمامتی هذه) هرکس شعار تفرقه سر داد او را بکشید حتی اگر زیر عمامه من هم باشد؛ یعنی هر کس به نام من علی (ع) و به طرفداری از من هم شعار تفرقه سر داد او را بکشید و بالاتر از این تعبیر نداریم.
رسا - با روشن شدن این که بحث وحدت، بحث قرآنی است به نظر حضرتعالی آیا تمام کسانی که بین مسلمانان تفرقه می‌اندازند یک جور می‌اندیشند و مواجهه با همه ان‌ها باید یگانه باشد؟
به نظر بنده این‌ها چند دسته‌اند و ما با تفکیک کردن این‌ها، تکلیف هر کدام را جدا می‌کنیم. اولی گروه آن دسته‌ای هستند که ناآگاه‌اند و این دسته وقتی ما میگوییم «وحدت» ، تصور می‌کنند که ما به شیعه و امامان خود خیانت کرده‌ایم چون بین کسی که دوستدار علی(ع) است وکسی که دشمن آن حضرت است هیچ گونه وحدتی صورت نمی‌گیرد. این دسته را خیلی راحت می‌توان بیدار کرد.
به اعتقاد بنده، ما یک مشکل اساسی داریم به ویژه بعد از انقلاب و آن عدم اطلاع رسانی صحیح بوده. یعنی ما با کسی که مخالف ما بوده چکشی برخورد کرده‌ایم و این‌ها را با رفتار بد و بگیر و ببند از خود رانده‌ایم؛ ما باید این دسته را اول به سمتی بکشیم که به بی طرفی بروند و بعد از آن زمینه دوستی را با آنها آماده کنیم و به اعتقاد بنده جمعیت این گروه کم هم نیست و شاید یک بخش عظیمی، بحث وحدت را نا آگاهان از حقیقت وحدت تشکیل داده‌اند و ما باید از نزدیک با این گروه صحبت کنیم؛ به آنها شخصیت بدهیم و حرف‌هایمان را با منطق بگوییم و نه با زور و بگیر و ببند.
اما دسته دوم کسانی هستند که معاند با نظام جمهوری اسلامی هستند و خود به چند گروه تقسیم می‌شوند؛ یک گروه ورشکستگان سیاسی، که بعداز انقلاب کنار گذاشته شده‌اند و چه بسا برخوردهای تندی هم با این گروه شده است. آنها به دنبال این هستند که به نوعی مخالفت خود را با نظام اعلام کنند و دنبال یک بهانه هستند و الان بهترین بهانه‌ای که دارند این است که کسانی که دم از وحدت می‌زنند از ما می‌خواهند که با طرفداران قاتلین حضرت زهرا (س) وحدت کنید! با قاتل امام حسین (ع) و ائمه وحدت کنید! این‌ها جرئت مخالفت علنی با نظام را ندارند و از این طریق مردم را دعوت به مخالفت با نظام می‌کنند.
دسته دیگر معاندین، سلفی‌هایی‌اند که در کشور هستند و با ایجاد این بحث که توسل و رفتن به زیارت شرک است، می‌خواهند به جامعه بگویند که صدا وسیما، نظام و ... مشرک هستند زیرا توسل می‌کنند، به زیارت می‌روند و از این قبیل کارها را انجام می‌دهند و وظیفه ما نسبت به شرک، مقابله با آن است و قصد این گروه ازاین کار، براندازی است.
این دسته برای پیشبرد اهداف براندازانه خود از این ادبیات استفاده می‌کنند و بسیاری از دست اندرکاران مربوطه، به این موضوع توجه ندارند؛ در حال حاضر در رسانه، اهانت به اهل سنت، خط قرمز است وکسی با این مشکلی ندارد اما این در حالی است که سلفی‌گری در بعضی از لایه‌های جامعه دارد نفوذ پیدا می‌کند و ما هم توجه نداریم.
ما احساس می‌کنیم بعد از چند سال ابن تیمیه و وهابیت هم می‌شوند خط قرمز ما! زیرا وقتی ما از وهابیت صحبت کنیم به بعضی از این‌ها بر می‌خورد. چند وقت پیش در شبکه، یکی از عزیزان اهل سنت از کردستان روی خط آمد و از بنده تشکر کرد بابت دفاعیاتی که از اهل سنت کرده‌ام و گفت که این چنین دفاعیاتی که شما از اهل سنت کرده‌اید ما از کسی ندیده‌ایم، حتی از اهل سنت و حتی در رسانه‌های خود ما؛ ولی من از شما گلایه‌ای دارم: شما بعضی از اوقات خدا را به پهلوی شکسته حضرت زهرا (س) قسم می‌دهید و این ما را جریحه دار می‌کند. شما در دعاها از این حرفی نزنید.
این یک خطر است، چون ما حقایق را نگفته‌ایم و این شخص بلافاصله بعد از شنیدن این سخن، ذهنش به سمت کتب دینی اهل سنت می‌رود و فکر می‌کند ما با این دعا داریم به خلیفه دوم اهانت می‌کنیم. ما روشنگری نکرده‌ایم، بصیرت افزایی نکرده‌ایم. این که رهبری عزیز این همه فریاد میزند بصیرت بصیرت؛ در حقیقت ضعف بصیرت ما کار را به جایی رسانده که این شخص اهل تسنن با شنیدن تعبیر پهلوی شکسته فکر می‌کند ما به خلفای او توهین می‌کنیم! اما اگر ما روشنگری می‌کردیم و به صورت منطقی و روشنگرانه و مکفی گروه‌های افراطی را به مردم می شناساندیم کار به اینجا نمی‌کشید.
و اما این دسته که برای مخالفت با نظام، مخالف با وحدت هستند به اعتقاد بنده با شخصیت دادن به این‌ها واحترام گذاشتن به این‌ها می‌توانیم تعدادی از ایشان را برگردانیم؛ بنده تجربه‌های زیادی در این خصوص دارم. بعضی از افراد در حوزه، نسبت به امام (ره) نظر خیلی منفی داشتند، بنده با آنها صحبت کردم و حتی از جناب آیت الله خزعلی در خواست کردم که با این‌ها صحبت کند که با قبول ایشان و با یک جلسه صحبت کردن و دلجویی، آن فرد، هشتاد درجه فرق کرد؛ ما باید این طور برخورد کنیم نه اینکه در برابر حرف‌های نسنجیده این‌ها ما هم نسنجیده موضع بگیریم و یک سری افراطی بروند و با آن شخص برخورد نادرست کنند.
اما دسته بعدی کسانی هستند که مزدورند واز بیگانه‌ها برای ایجاد اختلاف و تفرقه افکنی پول می‌گیرند، برای مثال مایکل براند معاون سابق سیا در مصاحبه خبری می‌گوید که سازمان سیا 900 میلیون دلار برای سازمان‌دهی جریان‌های تخریب و نابودی تشیع، بودجه قرار داده است. دشمنان ما در آن سوی مرزها با پول کلان برای نابودی شیعه تلاش می‌کنند وبا ایجاد طفرقه بین مسلمانان حکومت می‌کنند.
حضرت علی می‌فرماید تو خوابی و دشمنان بیدارند. هرکس از ناحیه توطئه‌های دشمن به خواب رفته باشد، دشمن با سوء استفاده از غفلت او توطئه‌هایش را پیاده می‌کند و وقتی بیدار می‌شود که کار از کار گذشته؛ مثل فتنه 88 و امثال این‌ها که داشتیم و ما متأسفانه وقتی دشمنان نقشه‌هایشان را عملیاتی می‌کنند تازه یاد مقابله می‌افتیم! بنده در آن فتنه چندین بار این را گفتم که ضرر فتنه 88 کمتر از 8 سال جنگ نبود البته به این موضوع شک داشتم ولی هنگامی که رهبری عزیز هم این را فرمودند مطمئن شدم که این طور بوده است؛ ولی به شکر خدا، امامان معصوم (ع) ما به ماکمک می‌کنند و ما را از این فتنه‌ها نجات می‌دهند.
رسا-همان طور که در جریان هستید در برخی از شبکه‌های ماهواره‌ای فیلم‌هایی از مجالس صب و لعن که از طرف افراطیان شیعه هست را پخش می‌کنند. علت این کار را در چه می‌بینید؟
طبق اطلاعاتی که به دست بنده رسیده این‌ها از عربستان پول می‌گیرند که این جلسات را برگزار کنند و فیلم جلسه را برای این شبکه‌ها ارسال کنند و آنها با استفاده از این فیلم‌ها برای تفرقه‌اندازی بیشتر بین مسلمین استفاده می‌کنند؛ آنها این فیلم‌ها را بارها پخش می‌کنند تا ذهن آن جوان سنی را به آن طرف ببرند که این‌هایی که دم از وحدت می‌زنند دارند به خلفا توهین می‌کنند.
رسا-این جا یک سوال پیش می‌آید که این شبکه‌ها با این همه هزینه‌ای که دارند از کجا تأمین می‌شوند با وجود اینکه خود شما شبکه ولایت را اداره می‌کنید آیا می‌توان چند شبکه را بدون بودجه‌های کلان اداره کرد؟
مگر می‌شود چند شبکه را بدون کمک‌های مالی و بودجه‌های کلان اداره کرد؟ ما الان برای اداره شبکه به مشکل برمی‌خوریم و پهنای باند ما با آنها فرق می‌کند و کیفیت برنامه تغییر می‌کند. شبکه‌هایی مثل «کلمه» و «نور» قصدشان براندازی نظام است و با بودجه‌هایی که ازدشمنان می‌گیرند اداره می‌شوند؛ مثلا همین «اللهیاری» با شبکه‌ای که دارد خودش به تنهایی شده است یک فتنه. در آمریکا که با استاد ایشان ملاقات داشتیم می‌گفت این آقا گفته که اوایل ساختن این شبکه از «سیا» آمدند و یک چمدان دلار آوردند به من دادند و گفتند این پول‌ها را برای براندازی نظام خرج کن و دل حضرت زهرا (س) را شاد کن!
و با ایجاد این شبهات که نظام مخالف اهل بیت (ع) است، مخالف عزاداری است و تنها راه نجات ما این است که از دست این نظام خلاص شویم، به براندازی این نظام، یاری برسان. متأسفانه بعضی از مسؤلان نظام یا بی‌اطلاع هستند یا خطر آن را درک نمی‌کنند که این شبکه‌ها خطرش از بی بی سی بیشتر است.
باز بنده می‌گویم که می‌شود بعضی از این‌ها را بیدار کرد وکار ما این است که حقایق را به این‌ها بگوییم آن هم با زبان خوش نه با زور؛ من معتقدم با زبان خوش حتی می‌شود داعشی ها را هم برگرداند البته نه همه آنها را بلکه بعضی از آنها را که با این کار، منبع درآمدی برای خود فراهم کرده‌اند. البته که با بخشی از آنها نمی‌توان کاری کرد و این اللهیاری هم از آن دسته از افراد است که نمی‌شود با او کار ارشادی کرد و هدایتش نمود.
/830/402/م