آثار خوف و خشیت الهی در زندگی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیتالله سیدرحیم توکل، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم، پیش از ظهر امروز در جلسه اخلاق که در مدرسه گلپایگانی قم برگزار شد، به بررسی آثار خوف و خشیت الهی در زندگی پرداخت و گفت: خوف دارای مقامها و درجههای مختلفی است، خوف نوع اول ویژه عوام است که تمام مردم نگرانی و ترسی برای ترک واجبات و ترک گناهان دارند.
آیتالله توکل بیان کرد: خوف نوع دوم مخصوص انبیای الهی است که این نگرانی دارند که از آنها ترک اولی از آنها صادر شود، حضرت یوسف به دلیل اعتماد به غیر خدواند و ترک اولی، هفت سال بیشتر در زندان ماند.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم ابراز کرد: نوع سوم مخصوص ائمه اطهار (ع) است و آنها این نگرانی دارند که هیچ زمانی کمترین غفلت را از یاد خداوند نداشته باشند و این امر نشان دهنده عصمت والای آنها است.
وی با بیان این که در آخرت سه نوع جهنم به نام های اعمال، اخلاق و احتجاج وجود دارد، گفت: افرادی که گناه عملی را انجام میدهند در آخرت وارد جهنم اعمال میشوند، اما برخی از گناهانی به سبب رذایل درونی انسان ناشی میشود همانند فردی غیبت میکند و آبروی کسی را میبرد چون به طرف مقابل حسودی دارد، این فرد وارد جهنم اخلاقی میشود که به مراتب آن سوزانده تر از جهنم اعمال است.
آیتالله توکل اظهار داشت: جهنم احتجاج این گونه است که خداوند به فرد بی توجهی میکند نه او را عذاب میکند و نه پاداش میدهد، برای کسانی که سیر و سلوک الهی میپیمایند این امر بدترین عذاب است.
وی با اشاره به این فراز از دعای کمیل «یا الهی و سیدی و مولای و ربی، صبرت علی عذابک، فکیف اصبر علی فراقک» گفت: امام علی(ع) در این فراز از دعای کمیل تحمل فراق و جدایی از خداوند را از تحمل عذاب جهنم سختتر توصیف میکند، در حالی که آتش جهنم به مراتب سوزاندهتر از آتش دنیا است و آتش دنیا د فقط به جسم انسان را میسوزاند، در حالی که جهنم جسم و روح را میسوزاند.
آیتالله توکل در ادمه سخنانش به فرازهایی از حدیث معراج اشاره کرد و گفت: فردی در دنیا طعم گرسنگی را بچشد و زبانش را حفظ کند، خداوند حکمت به وی مید هد، اگر کافر در آخرت به دلیل همین حکمت مورد سؤال و بازخواست قرار می گیرد، اگر مؤمن باشد این حکمت سبب میشود چهرهاش نورانی شده و عیبها خود را را شناسایی کند و روش برطرف کردن عیبهایش را دریابد و درصدد برطر کردن این رذائل برآید و این امر سبب میشود که دیگر به عیبهای دیگران نپردازد./998/پ202/ف