معیار اصلی ازدواج، هم کفوی در خُلق و بینش است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در نجف آباد، حجت الاسلام علی شیروانی استاد حوزه علمیه در جشن میلاد حضرت زینب(س) که در مسجد جامع نجف آباد برگزار شد، یکی از علل اصلی سرد شدن روابط خانوادگی و بالا رفتن آمار طلاق را تغییر نگاه نسبت به ازدواج بیان داشت و گفت: ازدواج از جمله مواردی است که دین اسلام تأکید بسیار زیادی بر آن داشته است و به فرموده پیامبر اکرم، هیچ بنایی نزد خداوند ارزشمندتر از بنای ازدواج نیست.
وی تغییر ملاک های ازدواج جوانان را از علل پایین آمدن آمار ازدواج بیان داشت و افزود: وقتی پایه های ازدواج بر مبنای عقل معاش و عقل بدنی صورت گیرد، هدف اصلی ازدواج نادیده گرفته خواهد شد و برای وارد شدن به عرصه ازدواج باید با عقل الهی و رسیدن به کمال و تعالی به این امر مقدس نگاه کنیم.
حجت الاسلام شیروانی کمال لایق انسان را در گرو ازدواج و تأهل بیان داشت و گفت: در مبانی دینی دو نوع تجرد مذموم و ممدوح وجود دارد که تجرد مذموم همان مجرد بودن و دوری از ازدواج است ولی زمانی که انسان وارد مرحله تأهل بشود، با تجرد بدن به مرحله تجرد روحی می رسد و این تجرد بعد از تأهل ممدوح است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: رسیدن به کمالات و مراحل قرب الهی و کشف حقیقت این عالم گذشتن از تضادهایی است که در هر ازدواج بین دو نفر به وجود خواهد آمد و همین دوئیت و تضاد است که انسان را به آرامش واقعی در زندگی خواهد رساند و در بستر این تضادها، تواضع، ادب، گذشت و ایثار ظهور خواهد کرد.
استاد حوزه علمیه تغییر ملاک های ازدواج عامل افزایش ازدواج جوانان خواهد شد، افزود: تا زمانی که ملاک در ازدواج و انتخاب همسر براساس خَلق و توجه به ظواهر مادی و ظاهری باشد، نباید در انتظار تشکیل خانواده های مستحکم باشیم.
وی در ادامه بیان داشت: ملاک در امر ازدواج خُلق، اندیشه و بینش دو طرف است که با یکدیگر وحدت داشته باشد و هم کفو بودن که در روایات اشاره، هم کفو بودن در اندیشه، تفکر و بینش دو نفر است که هدفشان از ازدواج رسیدن به ذات حق و تعالی کمالات است و یا رسیدن به مادیات و کثرات دنیا هدف است.
حجت الاسلام شیروانی ازدواج بر مبنای خُلق را همان ازدواج توحیدی و الهی بیان کرد و گفت: آن چه باعث جدایی و ایجاد اختلاف در بین زوجین می شود، بنا زندگی براساس کثرات و ظواهر دنیا است که هر یک را به سمتی برای رسیدن به خواسته هایشان می کشاند و تنها ازدواج بر مبنای توحید و وحدت است که سبب گرم شدن کانون خانواده و افزایش مهر و محبت نسبت به یکدیگر خواهد شد.
وی در ادامه بیان داشت: با نگاهی در سیره اهل بیت می بینیم شخصی چون حضرت علی(ع) علت ازدواجش با فاطمه زهرا را رسیدن به خدا و توحید بیان می کند که کسی جز حضرت فاطمه نمی توانست آن حضرت را در این مسیر همراهی کند و این معنای هم کفو بودن است و والدین نیز باید در مبنای خود را در امر ازدواج فرزندانشان بر این اساس بنا گذارند.
استاد حوزه علمیه پیرامون نحوه رفتار در محیط خانواده بین زوجین بیان داشت: طبق روایتی همه مخلوقات خانواده خدا هستند و هر آن چه در پیرامون انسان وجود دارد قابل احترام و بزرگداشت است چه برسد به اعضای خانواده و همسر و سیره پیامبر اکرم(ص) و معصومین اصلی ترین الگو برای نحوه برخورد با همسر است.
وی در ادامه افزود: این تفکر که انسان موجودی نوع دوست است تنها به تفکر مادی غرب مربوط می شود و اسلام انسان را موجود وجود دوست خطاب می کند که هر چیز که لباس وجود بر تنش است، باید مورد مهر و محبت قرار گیرد.
حجت الاسلام شیروانی در ادامه بیان کرد: در روایات بی شماری درباره نحوه رفتار در خانه این گونه آمده است که نشستن مرد نزد همسرش ارزشمندتر از اعتکاف و محبت کردن به همسر حتی در حد دادن یک لیوان آب همانند عبادت یک سال اجر دارد و نحوه برخورد با همسر و کسب رضایت او، خود باعث شفاعت در عالم آخرت خواهد شد.
وی در ادامه افزود: طبق روایاتی دیگر محبت نسبت به همسر نشانه میزان محبت به معصومان است و از نشانه های افزایش ایمان در فرد، افزایش محبت نسبت به همسرش می باشد چنان که نمونه این محبت را می توانیم در زندگی علما این زمان نیز مشاهده کنیم که شخصی چون علامه طباطبایی بعد از مرگ همسرش تا پایان عمرش هر روز به زیارت قبر همسرش می رفت.
استاد حوزه علمیه پیرامون علت طلاق نیز افزود: انسان های ضعیف در برابر اختلافات و مشکلات همیشه راحت ترین راه را انتخاب می کنند در صورتی که در ازدواج قطعا تفکر زوجین با یکدیگر متفاوت است و اگر این اختلافات و تضادها نباشد هیچ گاه انسان به کمال واقعی نخواهد رسید.
وی در ادامه بیان داشت: صبر و استقامت در برابر مشکلات و اختلافات باید سرلوحه زندگی قرار گیرد و اگر با این دید که ازدواج عاملی برای رسیدن به معرفت و حقیقت است وارد زندگی شویم، دستخوش فشارها و مشکلات نخواهیم شد که طبق گفته یکی از بزرگان هشتاد درصد پیشرفت معنوی در تعامل صحیح با همسر است./1306/پ202/ب4