اگر فهم دینی صحیح نباشد، آفت به سراغ جامعه می آید
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، حجت الاسلام سیدحسین سیدی‌ثانی، مدیر سابق حوزه علمیه حضرت ولی عصر(عج) تبریز امروز در نشست انتظارات بشر از دین اظهار داشت: غرب با نیت تسخیر جهان، دست به اموری زده که تعریف اخلاقی انسانیت عوض شده و در مقابل، دینداران بر فکر احیای مجدد دیانت بر محوریت خداشناسی حرکت کرده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: نمود کامل‌این مسأله، تشکیل حکومت اسلامی است. یعنی در واقع تا زمانی که حکومت اسلامی نباشد، دینداری و خداشناسی در عرصه اجتماعی دقیقا مورد عمل نخواهد بود و اینجاست که فرق حوزه‌های علمیه قبل از انقلاب و بعد از انقلاب روشن می‌شود، چرا که در حوزه‌های علمیه قبل از انقلاب دانش فقه و دیگر دانش‌های حوزوی بیشتر در حوزه‌ها محدود شده بودند اما بعد از انقلاب اسلامی، ثمره عملی فقه، حکومت اسلامی بوده است.
حجت الاسلام سیدی ثانی با بیان این‌که دینداران با فکر حکومت اسلامی با افکار سکولاریسم و لیبرالیسم مقابله کردند، تصریح کرد: برای «روش‌های فهم متون دینی» یا به عبارتی، معرفت شناسی و فهم معارف دینی برای طلاب حایز اهمیت است، باید توجه بیشتری داشته باشیم که اگر فهم دینی صحیح نباشد، حتی در حوزه‌های علمیه آسیب‌های بزرگی را به دنبال خواهد داشت که این مسأله در توجه به اشخاص ملعونی همچون کسروی و... به خوبی قابل لمس است.
مدیر سابق حوزه علمیه حضرت ولی عصر(عج) با طرح این سؤال که فرایند فهم دین چگونه باید باشد؟ خاطرنشان کرد: بیشتر کسانی که از دین منحرف می‌شوند تصمیم بر انحراف از دین ندارند، بلکه در مرحله فرایند فهم دین مشکل داشته‌اند و در القای این مرحله اساتید، فضا و محیط اجتماعی، جلسات و مراسم‌هغا، متون درسی و... نقش اساسی را ایفا می‌کنند.
وی ادامه داد: امامت و ولایت بابی است که خداوند برای بندگیِ خود باز کرده و عبادت را فقط از این راه ممکن دانسته است. از این رو نمی‌توان پذیرفت که شخصی ادعای معرفت خدا را داشته باشد اما نسبت به این امر حالت تسلیم نشده باشد. کسی که خدا را به خدایی باور دارد، باید پیامبرش را هم به پیامبری و امامش را هم به امامت قبول داشته باشد، وگرنه اگر در یکی از این‌ها تزلزل و تردید داشته باشد. در حقیقت در خداشناسی تردید کرده و معرفتِ خدا را نپذیرفته است.
حجت الاسلام سیدی‌ثانی افزود: در کتاب الحجه اصول کافی روایتی بدین شرح آمده که عَن اَبیِ الحَسَن (ع) فی قَولِ اللهِ عزَّوَجلَّ: «وَ مَن اضلًّ مِمَّن اتَبَعِ هَواءُ بِغَیرِ هُدی مِنَ اللهِ» [قصص / 50] قالَ: یَعنی مَنِ اتَّخذَ دینَهُ رَأیَهُ بَغَیرِ اِمامٍ مِن اَئِمَهٍ الهُدی. از ابوالحسن (ع) درباره قول خدای عزوجل: «و کیست گمراهتر از آن که هدایت الهی را کنار گذاشته و دنبال هوا و هوس خود می‌رود» فرمود: منظور کسی است که دین خود را به جای آنکه از امامان هدایت بگیرد. رأی و نظر خویش قرار داده است.
وی ادامه داد: روایت دیگری در اصول کافى جلد 2 صفحه 206 آمده است که امام باقر علیه السلام فرمود؛ خداى تبارک و تعالى فرموده است : هر آینه عذاب میکنمهر رعـیـتى را که در اسلام با پیروى از امام ستمگرى که از جانب خدا نیست دیندارى کند، اگر چـه آن رعـیـت نـبـست باعمال خود نیکوکار و پرهیزگار باشد و هر آینه در مىگذرم از هر رعـیتى که در اسلام با پیروى از امام عادل از جانب خدا دیندارى کند، اگرچه آن رعیت نبست بخود ستمگر و بدکردار باشد./935/پ202/ب4