تعاملی از جنس هم‌افزایی برای کنترل آسیب‌های اجتماعی
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، روزهای کاری سال جدید را در حالی آغاز می‌کنیم که برخی معضلات و مشکلات ناشی از آسیب‌های اجتماعی همچون اعتیاد، کودکان کار و خیابان و متکدیان و زنان بی‌سرپرست و ... همچنان به عنوان آتش زیرخاکستر سلامت جامعه را تهدید می‌کند و اقدامات صورت گرفته تاکنون به دلیل نبود ساز و کارهای مناسب و برنامه‌های جامع نتیجه مطلوب را نداشته است.
هر روز در گوشه و کنار کشور اخبار گوناگونی در رسانه‌ها رصد می‌شود که فرد یا خانواده وی درگیر این مسائل و معضلات هستند و هزینه‌های بسیاری برای پیگیری و درمان و ساماندهی پرداخت می‌شود ولی به دلیل نبود هم‌افزایی در اقدامات و اعمال رفتارهای سلیقه‌ای دستگاه‌های متولی از آمارها، آسیب‌ها و معضلات کاسته نمی‌شود.
اجرای برنامه‌های مقطعی به دلیل نبود برنامه‌های جامع و نپذیرفتن واقعیت‌های موجود در زمینه آسیب‌های اجتماعی از سوی دستگاه‌ها و بخش‌های متولی، حساسیت‌ها را نه تنها افزایش نداد بلکه در برخی مواردی فرار از واقعیت‌های موجود را نیز رقم زده است تا مسئولان از عملکرد دستگاه‌های خود بی چون و چرا دفاع کنند و می‌توان در کل گفت که اینگونه اقدامات ناکارآمد سبب شده است به‌رغم تلاش‌های صورت گرفته آسیب و معضلات اجتماعی به عنوان یک تهدید جدی برای سلامت جامعه باقی بماند.
هر آسیب اجتماعی در نوع خود به عنوان یک بیماری تلقی می‌شود که اگر برای آن در زمان مناسب درمان صورت نگیرد، علاوه بر تشدید بیماری، سایر بخش‌ها را هم درگیر خواهد ساخت. بر این اساس لازم است در سالی که از سوی رهبر معظم انقلاب سال «همدلی و همزبانی دولت و ملت» نامگذاری شده است برای کاهش و کنترل آسیب‌های اجتماعی نیز از تمامی ظرفیت‌های موجود بهره گرفته شود. در این زمینه لازم است از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های دستگاه‌های متولی گرفته تا جلب مشارکت‌های مردمی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی به شکل مناسب و علمی و عملی بهره گرفته شود.
مباحث مربوط به آمارها، ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل موجود در کنار تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری متناسب با شرایط موجود می‌تواند اولین گام برای کنترل آسیب‌های اجتماعی باشد. حرکت در مسیر تعامل همراه با هم‌افزایی برای پیشگیری و درمان نقطه عطفی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی به حساب می‌آید که باید برای رسیدن به آن تلاش مجدانه صورت گیرد و همدلی و همزبانی همه دستگاه‌ها گام اول برای این مهم به شمار می‌رود که نباید فراموش شود.
حساس کردن بخش‌های درگیر با کم کردن فاصله دستگاه‌های متولی برای کنترل آسیب‌های اجتماعی می‌تواند بستر مناسبی را برای همدلی و همزبانی در عمل فراهم کند و تا زمانی که به صورت واقعی این همدلی و همزبانی صورت نگیرد نباید انتظار داشت آسیب‌های اجتماعی به عنوان آتش زیرخاکستر کنترل و درمان شود. به واقع باید توجه داشت که هرگونه کم‌کاری و ناکارآمدی از سوی دستگاه‌های درگیر در این زمینه می‌تواند خسارت‌های جبران‌ناپذیر بسیاری بر تک‌تک افراد جامعه وارد سازد. سلامت جامعه، خانواده و فرد زمانی تأمین خواهد شد که هر ضلع این مثلث با تعامل، همدلی و همزبانی تقویت شود./907/د102/ح
منبع : روزنامه جوان