شرایط تأثیرگذاری نماز بر قلب مؤمن
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، خیرخواه استاد دانشگاه ظهر امروز دهم خردادماه در سلسله نشستهای حدیث پارسایی با موضوع شرایط تاثیرگذاری نماز بر قلب مومن که در فرهنگسرای سرو برگزار شد گفت: نماز باطن و ضمیر ما را آرام می کند و قلب دردناک ما را شفا می بخشد پس به صراحت می توان گفت نماز عامل سازنده ای است که مقاومت و ایستادگی آدمی را در فراز و نشیب زندگی حفظ می کند بلکه بالاتر آن را به طور شگفت آوری افزایش می بخشد که نماز گزار در سایه این مقاومت، در مقابل هر خیر و شری و هر مصیبت و بلایی، ایستادگی کرده و تحمل خود را حفظ و با هر بادی نمی لغزد.
وی در ادامه افزود: حضور قلب برای موفقیت در هر کاری لازم است و انسان وقتی مشغول کاری هست در صورتی موفق می شود که کاملا روی آن کار تمرکز داشته باشد و حواسش پرت نباشد. مثلا وقتی مطالعه می کند در صورتی این مطالعه موثر است که در آن هنگام فقط مطالعه کند و کار یا فکر دیگری انجام ندهد. در عبادت هم وضع به همین منوال است. عبادت در صورتی موثر است که انسان در هنگام عبادت فقط عبادت کند و فکر وکار دیگری انجام ندهد.
خیرخواه افزود: نماز مهم ترین عملی است که انسان مومن در راستای بندگی خدا انجام می دهد و در حقیقت اوج بندگی است. وقتی کسی در نماز حضور قلب دارد که در خارج از نماز در طول روز هم بنده خدا باشد و خدا را فراموش نکند. کسانی که در طول روز به خدا و انجام وظایف بندگی فکر می کنند و برای خود شغلی جز بندگی خداوند نمی شناسند.
وی با اشاره به جنبه های خودسازی افزود: خودسازی دو جنبه دارد یکی مبارزه با نفس و هواهای نفسانی و دیگری اطاعت و عبادت خداوند. کسانی در حضور قلب موفق هستند که در جهاد اکبر و مبارزه با نفس موفق بوده باشند، چون مهم ترین مانع اطاعت و عبادت خداوند و حضور قلب در نماز و عبادت از ناحیه نفس و اشتغالات نفسانی ایجاد می شود.
خیرخواه بیان کرد: اگر نفس تزکیه شود، انسان آزاد و رها شده و بهتر می تواند در یاد خداوند متمرکز شود. سرّ اینکه گفته اند اول تزکیه کنید بعد کسب علم و عبادت به خاطر این است که نفسانیت همواره مانع رشد آدمی است. تا انسان اسیر نفس است نمی تواند در مسیر خدایی شدن و قرب الهی متمرکز و موفق باشد.
وی تصریح کرد: عامل حقیقی تمرکز حواس و حضور قلب، گرایش های عاطفی انسان است. علاقه ها، دلبستگی ها و به ویژه عشق که همان شدت حب و دلبستگی است، تعیین کننده ترین علت تمرکز انسان بر یک موضوع است.
خیرخواه در پایان خاطرنشان کرد: کسی که عاشق تحصیل دانش است، تمرکز بیشتری در درس و مطالعه دارد تا کسی که علاقه چندانی به آن ندارد. کسی که عاشق کسی شده است شاید تمام فکر و ذکرش یاد او شود و دائم به فکر او باشد. همین طور در مورد نماز و عبادت کسی که عاشق خدای متعال و پرستش او است، در نماز بیشتر از هر زمان و موقعیت دیگری، حضور قلب دارد./817/پ203/ب4