۱۴ تير ۱۳۹۴ - ۱۵:۱۰
کد خبر: ۲۷۲۲۳۷
آیت­الله فقیهی:

قرائت قرآن مقدمه تدبر و تدبر مقدمه عمل است

خبرگزاری رسا ـ عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این‌که قرائت قرآن، مقدمه تدبر و تدبر در آیات الهی، مقدمه عمل است، گفت: فضیلت­هایی که برای سوره­های قرآن بیان شده، برای کسی است که پس از قرائت آیات در آنها تدبر کند و تصمیم بر عمل بگیرد.
آيت‌الله فقيهي، عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت­الله محسن فقیهی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بعد از ظهر امروز در جلسه تفسیر قرآن کریم که در مسجد سلماسی قم برگزار شد، با بیان این­که در مفاتیح و سایر کتب برای هر عمل، دعا و زیارتی ثوابی ذکر شده است، خاطرنشان کرد: در این رابطه دو نکته مورد توجه است که یکی این­که آیا واقعا این ثواب­ها را در قبال انجام فلان عملی به ما می دهند و چنین مطالبی درست است و یا اینکه اگر این مطالب درست باشد، آیا برای آنها شرایطی وجود دارد؟

 

وی درباره وعده هایی که در مفاتیح و سایر کتاب‌ها درباره انجام عملی داده شده است، اظهار داشت: علما، بزرگان، مراجع و شخصیت­های علمی مطالبی را در این باره نوشته اند، و روایات متواتره داریم که رسول خدا(ص) می­فرماید هر چیزی که شما درباره عملی شنیده­اید که دارای ثوابی است، به آن نیت عمل کنید که خدا آن ثواب را به شما می دهد؛ دادن ثواب در قبال انجام اعمال، از فضل خدا کم نمی­کند و خداوند آن لطف را عنایت می­کند و نیازی به پیگیری سند ثواب عملی که انجام می­دهیم، نیست؛ هر چند روایت دروغ باشد، خدا ثوابش را می­دهد.

 

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به بیان سؤالی درباره دادن ثواب اعمال پرداخت و تصریح کرد: باید به اعمالی که در مفاتیح و سایر کتب درباره ثواب اعمال است، به دیده تعظیم نگاه کرده و اهمیت دهیم؛ مسأله دیگر این­ است آیا کسی که دعا و قرآن را فقط قرائت می­کند، ثوابی به او داده می­شود یا این ثواب برای کسی است که قرائت کرده و در معنای قرآن تدبر می­کند و یا ثواب ذکر شده برای کسی بوده که قرآن را قرائت کند و سپس در آن تدبر کرده و عمل می­کند؟ آیا این سه باید در کنار هم باشد تا کالمجاهد فی سبیل الله شویم؟

 

آیت­الله فقیهی با اشاره به نظریه هایی که درباره ثواب انجام اعمال ذکر شده است، گفت: سه نظریه درباره دادن ثواب اعمال در قبال انجام آن وجود دارد: نظریه اول این است ­که ثواب قرائت قرآن صرفا در قبال خواندن آن است؛ نظریه دوم، نظریه افراطی است که می­گوید کسی که قرآن را قرائت می­کند و تدبر کرده و به آن عمل می­کند، مجاهد فی سبیل­الله است.

 

وی افزود: نظریه سوم، نظریه اعتدال است که سوره خوانده شود و در آیات آن تأمل و تدبر کند و به معنای آن را توجه شود و ببیند که خدا از او چه می­خواهد و تصمیم بر عمل به آن بگیرد؛ این فضیلت­هایی که برای سوره­های قرآن بیان شده، برای کسی است که قرائت و تدبر کند و تصمیم بر عمل گرفته بگیرد.

 

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در پایان خاطرنشان کرد: قرائت، مقدمه تدبر و تدبر، مقدمه عمل است؛ باید قرآن را خوانده و پیام آیه را دریابیم و به آن عمل کنیم؛ اگر اینطور قرآن بخوانیم، ان شاءالله مورد لطف و عنایت اهل بیت(ع) قرار خواهیم گرفت./822/پ202/ی

ارسال نظرات