اعتبار وجودی انسان به عبد بودن است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام سید حسین مؤمنی، استاد و پژوهشگر حوزه علمیه شب گذشته در سخنرانی که در تخت فولاد جنب مقبره بابا رکن الدین برگزار شد، گفت: حالت یأس و ناامیدی موجود در جامعه، معلول قطع ارتباط با خداوند است.

وی در ادامه عبد شدن برای خداوند را از اهداف خلقت انسان برشمرد و ابراز داشت: اعتبار وجودی انسان به واسطه عبدالله بودن اوست وگرنه انسان منهای خداوند، هیچ ارزشی ندارد.

حجت الاسلام مؤمنی با بیان این که انسان به واسطه ارتباط با الله قدرت و جرأت زیادی پیدا می کند و از هیچ کس جز خداوند هراسی ندارد، گفت: ارتباط با خداوند بدون ارتباط با نماز میسر نیست و انسان بی نماز هرگز نمی تواند ادعای با خدایی کند.

استاد و پژوهشگر حوزه علمیه در ادامه اظهار داشت: بالاترین و بهترین فرصتی که انسان برای ارتباط با خداوند دارد، موقع نماز است ولی متأسفانه اکثر افراد به خوبی از این فرصت گرانبها استفاده نمی کنند.

وی با اشاره به روایتی از پیامبر(ص) بیان داشت: از بین رفتن برکت از عمر و مال انسان، از آثار ترک نماز است و باید بدانیم نماز مقبول، شاه کلیدی برای حل همه مشکلات است.

حجت الاسلام مؤمنی با اشاره به اثرات محبت به دوستان خداوند، ابراز داشت: محبت حقیقی به اهل بیت(ع)، انسان را به نماز نزدیک تر می کند و کسانی که ادعای اتصال به اهل بیت(ع) را دارند ولی نماز خود را سبک می شمارند، دروغ می گویند.

استاد و پژوهشگر حوزه علمیه در ادامه به معنای واژه دعا اشاره کرد و افزود: میل پیدا کردن به مدعو(طلب شونده) از طرف داعی(طلب کننده)، معنای حقیقی دعا است، به شرط این که آخر این تمایل، خواستن شود.

وی با اشاره به ضرورت هایی که انسان موقع دعا کردن باید به آن ها توجه کند، گفت: ذره ای امید به غیر خداوند نداشتن، اعتقاد به خداوند به عنوان همه کاره عالم هستی و دل شکستگی هنگام دعا کردن، موجب استجابت دعا می شود.

حجت الاسلام مؤمنی ابراز داشت: استجابت دعا، معلول مکانی است که انسان در آن دعا می کند و یکی از بهترین مکان ها برای استجابت دعا، حرم مطهر اهل بیت مخصوصاً حرم امام حسین(ع) است.

وی در پایان خالص شدن برای خداوند و بیرون کردن قدرت های مادی از دل را از پل های استجابت دعا دانست و بیان داشت: انسان برای رفع موانع پیش رویش، باید خالصانه دست به دعا بردارد و متوسل شدن به گناه برای عبور از موانع دنیایی، اشتباه محض است./867/202/ح