وجود تشکلی در حوزه علمیه برای دفاع از حقوق روحانیت ضروری است

حجت الاسلام محمد تقی صرفی پور استاد دانشگاه و حوزه علمیه کرمانشاه، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمانشاه، با تشریح مشکلات طلاب و روحانیان عنوان داشت: جامعه روحانیت از بسیاری از حقوق اجتماعی محروم هستند.

استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه وجود تشکلی در حوزه علمیه برای دفاع از حقوق روحانیت ضروری است بیان داشت: متأسفانه بسیاری از روحانیان از حقوق اجتماعی برخوردار نیستند و با مشکلات فراوانی مواجه هستند.

وی در ادامه افزود: برخلاف پندار کسانی که روحانیت را از نظر مالی و معیشتی در سطح خوبی می دانند ولی در واقع روحانیت و طلاب به طور میانگین ازنظر معیشتی در رنج می باشند و از حقوق شناخته شده اجتماعی محروم می باشند.

حجت الاسلام صرفی پور با بیان اینکه امنیت شغلی برای اساتید و مدیران حوزه های علمیه وجود ندارد ابراز کرد: ائمه جماعت، مدیران، مسؤولان، معاونان و اساتید حوزه های علمیه دارای امنیت شغلی و جایگاه ثابتی نمی باشند.

استاد اخلاق خاطر نشان کرد: بسیاری از مسؤولان حوزه های علمیه و حتی ائمه جماعت با یک دستور و حتی تماس تلفنی به او اطلاع می دهند که مأموریتش به پایان رسیده و باید محل کار خود را ترک کند و در نتیجه حقوقش نیز قطع خواهد شد در حالی که سالیان سال به عنوان امام جمعه و یا مدرس در حوزه علمیه خدمت کرده است اما حالا بدون درآمدی که بتواند زندگی عادی خود را ادامه دهد عذر او را خواسته اند و حالا باید شرمنده خانواده خود باشد.

وی یادآور شد: با قطع شدن حقوق و خانه نشین شدن روحانیان متأسفانه فرد یا افرادی مسؤول رسیدگی به امور و حقوق اجتماعی روحانیان و طلاب نیستند بنابراین ایجاد چنین تشکلی در حوزه علمیه بسیار با اهمیت است.

حجت الاسلام صرفی پور بیان داشت: طلاب و روحانیان رسالت بزرگی بر دوش دارند و همواره پاسدار ارزش های انقلاب و اسلام می باشند بنابراین حداقل طلاب و روحانیانی که با مشکلات فراوانی رو به رو هستند به امور آن ها رسیدگی و مشکلاتشان تا حد ممکن مرتفع شود.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه مشاغل دیگر محلی برای رسیدگی به حقوق خود دارند تصریح کرد: معلمان آموزش  و پرورش، اساتید دانشگاه، کارمندان ادارات و دیگر مشاغل اگر بیکار شوند سنوات خدمت و حقوق دائمی تا پایان عمر دارند و اگر آن ها را محروم کنند حداقل مکان و سازمانی را برای شکایت و پیگیری حقوق خود دارند اما برخی از روحانیان در این مواقع چون آهی در بساط ندارند و درآمدی ندارند واقعأ درمانده و مستاصل می شوند.

وی در پایان گفت: اگر روحانی نیاز به پرداخت هزینه های درمان داشته باشد مقداری از آن را مرکز خدمات پرداخت می کند و بقیه به عهده طلبه و روحانی می باشد، حوزه علمیه هیچ برنامه ای برای حمایت از محققان و پژوهشگران حوزوی ندارد و آن ها را به حال خود رها کرده اند در حالی که اگر از آن ها حمایت می کرد پیشرفت های عظیمی نصیب حوزه های علمیه می شد و قدم های بزرگی در راه توسعه علوم اسلامی و فروعات آن برداشته می شد./857/302/ب3