چه کسانی زیارت امام حسین را دوست دارند؟
خبرگزاری رسا ـ روایاتی از اهلبیت علیهم السلام به این مضمون وارد شده که اگر خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد چه عنایاتی به او می‌کن؛ حبّ امام حسین علیهالسلام و زیارت ایشان، تفقّه در دین، بصیرت، حسن تدبیر، مدارا و... از جمله این موارد است.
روایاتی از اهلبیت علیهم السلام به این مضمون وارد شده که اگر خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد چه عنایاتی به او می‌کند. در این یادداشت برخی از این احادیث ذکر شده که موارد متعددی را شامل می‌شود؛ از جمله مواردی که در این روایات به عنوان عطای خداوند در جهت خیرخواهی بنده ذکر شده، حبّ امام حسین علیهالسلام و زیارت ایشان است. موارد دیگر شامل تفقّه در دین، تعجیل در عقوبت گناهان و... می‌شود که در ادامه می‌آید.
در ابتدا ذکر این نکته شایسته به نظر می‌رسد که این موارد خیرخواهی، قطعاً از روی حکمت است و عملکرد و اعتقاد بنده خدا نیز در این اراده الهی نقش دارد و این گونه نیست که نعوذ بالله خداوند، بدون حکمت و گُتره‌ای خیر بنده‌ای را بخواهد و یا شر بنده دیگر را قصد کند؛ از این‌رو نباید برداشت نادرستی از احادیث بشود.
حبّ امام حسین علیهالسلام و زیارت ایشان
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام قَالَ: مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیهالسلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ؛ کسى که خداوند خیر او را بخواهد، در قلبش محبّت امام حسین علیه السّلام و محبت زیارت آن جناب را مىاندازد و کسى که خداوند سوء و بدى را برایش بخواهد، بغض امام حسین علیه السّلام و زیارت ایشان را در قلبش قرار می‌دهد. کامل الزیارات/ ص142
تفقّه در دین و زهد در دنیا
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام قَالَ: إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً زَهَّدَهُ فِی الدُّنْیَا وَ فَقَّهَهُ فِی الدِّینِ وَ بَصَّرَهُ عُیُوبَهَا وَ مَنْ أُوتِیَهُنَّ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ...؛ امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی خدا خیر بنده‌ای را بخواهد، او را نسبت به دنیا بىرغبت می‌کند و دین شناس می‌گرداند و به عیوب دنیا بینایش می‌سازد؛ به هر که این خصلت‌ها داده شود، خیر دنیا و آخرت داده شده... . کافی/ ج2/ ص130
پاک سازی روح و پذیرش معروف
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام... فَإِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً طَیَّبَ رُوحَهُ فَلَا یَسْمَعُ مَعْرُوفاً إِلَّا عَرَفَهُ وَ لَا مُنْکَراً إِلَّا أَنْکَرَهُ ثُمَّ یَقْذِفُ اللَّهُ فِی قَلْبِهِ کَلِمَةً یَجْمَعُ بِهَا أَمْرَهُ؛ ...هر گاه خداوند خیر بندهاى را بخواهد روحش را پاک می‌سازد که با شنیدن سخن پسندیده، آن را بشناسد و به جا آورد و دیگر هیچ حرف ناپسند و زشتى را نپذیرد و سخنی را به او الهام می‌کند که توسّط آن کارش را فراهم آورد. کافی/ج1/ص165
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام قَالَ: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً نَکَتَ فِی قَلْبِهِ نُکْتَةً مِنْ نُورٍ وَ فَتَحَ مَسَامِعَ قَلْبِهِ وَ وَکَّلَ بِهِ مَلَکاً یُسَدِّدُهُ...؛ امام صادق علیهالسلام فرمود: وقتی خدا خیر بندهاى را بخواهد، اثرى از نور در دلش می‌گذارد و گوش‌هاى دلش را باز می‌کند و فرشتهاى بر او می‌گمارد که نگهدارش باشد... . کافی/ج1/ص166
پیرو حق بودن
عَنْ فُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام نَدْعُو النَّاسَ إِلَى هَذَا الْأَمْرِ فَقَالَ لَا یَا فُضَیْلُ إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً أَمَرَ مَلَکاً فَأَخَذَ بِعُنُقِهِ فَأَدْخَلَهُ فِی هَذَا الْأَمْرِ طَائِعاً أَوْ کَارِهاً؛ فضیل بن یسار می‌گوید به امام صادق علیهالسلام عرض کردم که مردم را به این امر(تشیّع) دعوت کنیم؟ فرمود: نه، اى فضیل! وقتی خدا خیر بندهاى را بخواهد به فرشتهاى فرمان می‌دهد که گردنش را بگیرد و او را خواه یا ناخواه در تشیع وارد کند. [ظاهراً منظور این‌گونه روایات درباره اصرار و پافشارى در تبلیغ است؛ به طورى که انسان بخواهد مردم حقیقتاً شیعه شوند و به حق گرایش پیدا کنند] کافی/ج1/ص167
غفلت از خوبی و تجسم نقاط ضعف
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً أَلْهَاهُ عَنْ مَحَاسِنِهِ وَ جَعَلَ مَسَاوِیهِ بَیْنَ عَیْنَیْهِ وَ کَرَّهَهُ مُجَالَسَةَ الْمُعْرِضِینَ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ...؛ هنگامی که خداوند متعال خیر کسى را بخواهد، او را از محاسن و خوبی‌‌هاى خود غافل کرده و بدی‌ها و نقاط ضعف او را در مقابل دو چشم او مجسم نموده و مجالست کسانى را که از ذکر خداوند متعال اعراض کردهاند، در نظر او مکروه مىدارد. مصباح الشریعة/ ص190
مدارا در زندگی
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِأَهْلِ بَیْتٍ خَیْراً رَزَقَهُمُ الرِّفْقَ فِی الْمَعِیشَةِ وَ حُسْنَ الْخُلُقِ؛ هنگامى که خداوند براى خانوادهاى خیر و خوبى بخواهد به آنها ملاطفت و راحتى در زندگى و حسن خلق عنایت می‌فرماید. بحار الأنوار/ 68/ ص394
دیدن فرزند
قَالَ أَبُوالْحَسَنِ علیهالسلام إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً لَمْ یُمِتْهُ حَتَّى یُرِیَهُ الْخَلَفَ؛ هر گاه خداوند تبارک بخواهد به بندهاش خیر و نیکى کند او را نمىمیراند تا اینکه فرزند و جانشین وى را به او نشان دهد. من لا یحضره الفقیه/ ج3/ ص481
سلطان مهربان
قالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ علیهالسلام إِذَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِرَعِیَّةٍ خَیْراً جَعَلَ لَهَا سُلْطَاناً رَحِیماً وَ قَیَّضَ لَهُ وَزِیراً عَادِلًا؛ وقتی خداى عز و جل خیر رعیت را بخواهد سلطانى مهربان به آنها عطا می‌کند و وزیر عادلى براى او(سلطان) مقرر می‌دارد. أمالی صدوق/ص245
بصیرت دنیا و آخرت
عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ علیهالسلام قَالَ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ یَقُولُ فِیهِ أَلَا إِنَّ لِلْعَبْدِ أَرْبَعَ أَعْیُنٍ عَیْنَانِ یُبْصِرُ بِهِمَا أَمْرَ دِینِهِ وَ دُنْیَاهُ وَ عَیْنَانِ یُبْصِرُ بِهِمَا أَمْرَ آخِرَتِهِ فَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً فَتَحَ لَهُ الْعَیْنَیْنِ اللَّتَیْنِ فِی قَلْبِهِ فَأَبْصَرَ بِهِمَا الْغَیْبَ فِی أَمْرِ آخِرَتِهِ وَ إِذَا أَرَادَ بِهِ غَیْرَ ذَلِکَ تَرَکَ الْقَلْبَ بِمَا فِیهِ؛ على بن الحسین علیه السّلام ضمن حدیث مفصلى فرمود: بنده دارای چهار چشم است که با دو چشم، کار دنیا و دین خود را ببیند و با دو چشم دیگر به کار آخرتش نظر کند؛ وقتی خداوند اراده خیرى در مورد بندهاى کند آن دو چشمى را که در دلش هست مىگشاید که با چشم دل، عالم غیب و کار آخرتش را ببیند و اگر اراده خیر نفرماید دل را به همان حال اولیه خود وا می‌گذارد. الخصال/ ج1/ ص240
تعجیل در عقوبت
قَالَ علیهالسلام إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ سُوءاً أَمْسَکَ عَلَیْهِ ذُنُوبَهُ حَتَّى یُوَافِیَ بِهَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً عَجَّلَ عُقُوبَتَهُ فِی الدُّنْیَا؛ هر گاه خداوند اراده بدى به بندهاش کند گناهانش را نگه می‌دارد تا او را روز قیامت بواسطه گناهش مجازات کند و هرگاه اراده خیر به بندهاش داشته باشد، در مجازات او در دنیا شتاب می‌کند. إرشاد القلوب/ ج1/ ص182
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى بِعَبْدٍ خَیْراً فَأَذْنَبَ ذَنْباً تَبِعَهُ بِنَقِمَةٍ وَ یُذَکِّرُهُ الِاسْتِغْفَارَ وَ إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى بِعَبْدٍ شَرّاً فَأَذْنَبَ ذَنْباً تَبِعَهُ بِنِعْمَةٍ لِیُنْسِیَهُ الِاسْتِغْفَارَ وَ یَتَمَادَى بِهِ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَى سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ بِالنِّعَمِ عِنْدَ الْمَعَاصِی؛ هر گاه خداوند متعال براى بندهاى خیر بخواهد، در صورتى که آن بنده گناهى مرتکب شود، او را گرفتار عذابی می‌کند تا بدین وسیله متوجه طلب آمرزش و استغفار گردد و زمانى که براى بندهاى بدى بخواهد به دنبال گناهش به او نعمتى مىدهد تا استغفار را فراموش کرده و پیوسته در گناه بماند و به همین معنا اشاره دارد فرموده‌ی حق تعالى: «سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ؛ به زودى آنها را به عذاب و هلاکت مىافکنیم از جایى که نمىدانند.» علل الشرائع /ج2 /ص561
رویای صادقه
وَ قَالَ الصادق علیهالسلام إِذَا کَانَ الْعَبْدُ عَلَى مَعْصِیَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ خَیْراً أَرَاهُ فِی مَنَامِهِ رُؤْیَا تُرَوِّعُهُ فَیَنْزَجِرُ بِهَا عَنْ تِلْکَ الْمَعْصِیَةِ وَ إِنَّ الرُّؤْیَا الصَّادِقَ جُزْؤٌ مِنْ سَبْعِینَ جُزْءاً مِنَ النُّبُوَّةِ؛ وقتی بنده‌ای در حال معصیت الهی به سر می‌برد و خدا خیرش را بخواهد، رویایی در خواب به او نشان می‌دهد که او را بترساند و از گناهش دست بکشد و به راستى رویای صادقه جزئی از هفتاد جزء نبوت است. الإختصاص/ص241
قناعت، حسن تدبیر، عقل قوی، عفت شکم و دامن
قال علی علیهالسلام إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً أَلْهَمَهُ الْقَنَاعَةَ وَ أَصْلَحَ لَهُ زَوْجَهُ؛ هر گاه خدا اراده کند به بنده خیرى عطا کند، قناعت را به او الهام می‌کند و زوجش را اصلاح مىکند.
اذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً أَلْهَمَهُ الِاقْتِصَادَ وَ حُسْنَ التَّدْبِیرِ وَ جَنَّبَهُ سُوءَ التَّدْبِیرِ وَ الْإِسْرَاف؛ هنگامی که خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد، میانه‌روی و تدبیر نیکو را به او عطا می‌کند و او را از سوء تدبیر و اسراف باز می‌دارد. عیون الحکم و المواعظ /ص131
إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً مَنَحَهُ عَقْلًا قَوِیّاً وَ عَمَلًا مُسْتَقِیماً؛ هرگاه خدا اراده کند به بنده‌ای خیرى را عطا کند، به او عقلى قوی و عملى راست و مستقیم عنایت می‌فرماید. همان/ ص136
إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً عَفَّ بَطْنَهُ عَنِ الطَّعَامِ وَ فَرْجَهُ عَنِ الْحَرَامِ. هرگاه خدا خیر بنده‌ای را بخواهد شکمش را از طعام(حرام) و دامنش را از حرام پاک می‌گرداند. همان/ص132
گذران عمر با بهترین عمل
إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ خَیْراً وَفَّقَهُ لِإِنْفَادِ أَجَلِهِ فِی أَحْسَنِ عَمَلِهِ وَ رَزَقَهُ مُبَادَرَةَ مَهَلِهِ فِی طَاعَتِهِ قَبْلَ الْفَوْتِ؛ هنگامی که خداوند خیر بنده‌ای را بخواهد، او را در گذراندن عمر با بهترین عمل موفق می‌داردو پیشی گرفتن در طاعت را، قبل از فوت روزی او می‌گرداند. غرر الحکم و درر الکلم/ ص237
مهمان، هدیه الهی
اذَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِقَوْمٍ خَیْراً أَهْدَى إِلَیْهِمْ هَدِیَّةً قِیلَ وَ مَا تِلْکَ الْهَدِیَّةُ یَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ قَالَ الضَّیْفُ یَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَ یَرْحَلُ وَ قَدْ غُفِرَ لِأَهْلِ الْمَنْزِل؛ از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل شده که هر گاه خداوند، نسبت به گروهى اراده نیکى کند، هدیهاى به ایشان مرحمت مىفرماید؛ عرض شد: یا رسول الله! آن هدیه چیست؟ فرمود: مهمان است که با روزى خود مىآید و مىرود، با این حال باعث آمرزش اهل خانه مىگردد. مجموعة ورام/ ج1/ ص6
پرداخت زکات
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَیْراً بَعَثَ إِلَیْهِ مَلَکاً مِنْ خُزَّانِ الْجَنَّةِ فَیُسَخِّی نَفْسَهُ بِالزَّکَاةِ؛ هر گاه خداوند بخواهد خیرى به بندهاى برساند، فرشتهاى از خزانهداران بهشت را براى او مىفرستد تا به سینه او دست بکشد و او را نسبت به پرداخت زکات بخشنده نماید. النوادر راوندی/ ص24
واعظ نفسانی
إِذَا أَرَادَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعَبْدٍ خَیْراً جَعَلَ لَهُ وَاعِظاً مِنْ نَفْسِهِ یَأْمُرُهُ وَ یَنْهَاه؛وقتى خدا براى بندهاى خیر بخواهد، واعظى از نفس وى بر او می‌گمارد که او را به کار نیک وا دارد و از کار بد باز دارد. مجموعة ورام/ ج2/ص77
و الحمدلله رب العالمین
/999/201/ر
ارسال نظرات