امریکا و آل‌سعود موانع اصلی صلح در سوریه هستند
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، ژانویه از نیمه گذشته و تلاش‌ها برای برگزاری مذاکرات مقدماتی صلح بین دولت سوریه و هیأت منتخب از سوی معارضان افزایش یافته چراکه طبق برنامه، قرار بود این مذاکرات در روز دوشنبه 25 ژانویه برگزار شود.
حالا استفان دی میستورا، فرستاده سازمان ملل به سوریه از احتمال تأخیر در انجام این مذاکرات می‌گوید و جان کری، وزیر خارجه امریکا هم در جریان کنفرانس داووس سوئیس اشاره به این تأخیر کرده و آن را بیشتر از دو سه روز ندانسته تا این مذاکرات به طور حتم در ماه جاری میلادی برگزار شود. حرف تأخیر در انجام این مذاکرات در حالی پیش آمده که دولت سوریه بیش از یک ماه است آمادگی خود را برای شرکت در این مذاکرات اعلام کرده و حتی هیئت این دولت در مذاکرات هم معلوم شده است، پس مشکل یا مشکلات در برگزاری به موقع مذاکرات طبق برنامه چه چیزی می‌تواند باشد که از تأخیر انجام آن حرف زده می‌شود.
ماریا زاخاروا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه با انتشار بیانیه‌ای نخستین مشکل را مشخص کرده است. زاخاروا در این بیانیه از موضع دولت امریکا می‌گوید که در حکم فرار از توافقات انجام شده در نشست‌های چندگانه بین‌المللی برای صلح در سوریه است و همچنین فرار از قطعنامه 2254 شورای امنیت است. امریکا با حمایت از گروه‌های تروریستی سعی دارد آنها را به عنوان گروه‌های معارض میانه‌رو در فهرست معارضان طرف مذاکره وارد کند؛ فهرستی که بیشتر با حمایت عربستان سعودی تنظیم شده و نام کسی چون محمد مصطفی علوش در آن تأییدی بر این موضوع است. مصطفی علوش پسر عموی زهران علوش، رهبر معدوم گروه تروریستی جیش‌الاسلام است و ریاست دفتر سیاسی این گروه را به عهده دارد که به عنوان متحد القاعده در سوریه عمل می‌کند و حتی امریکا طبق مواضع اعلامی خود نیز نباید حضور او را در فهرست معارضان قبول کند. امریکا با حمایت از این فهرست در عمل نشان داده راضی به سیاست آل‌سعود برای گنجاندن گروه‌های تروریستی در مذاکرات ژنو است و از آن حمایت می‌کند.
نکته جالب توجه اینکه نام هیچ نماینده‌ای از سوی کردهای سوری در این فهرست دیده نمی‌شود در حالی که متحد اصلی امریکا در شمال سوریه برای مبارزه با داعش همین کردهای سوریه هستند. امریکا با چشم‌پوشی از حضور کردها در این فهرست نشان می‌دهد کردهای سوریه را برای جنگ با داعش نیاز دارد اما نمی‌خواهد آنها در مذاکرات نماینده‌ای داشته باشند و امتیازی به آنها بدهد. این سیاست دو‌گانه و متناقض امریکا را باید از یک سو ناشی از استیصال این کشور در قبال بحران سوریه دانست و از سوی دیگر، هماهنگی واشنگتن با آل سعود در قبال مذاکرات که راه را برای ورود نمایندگان گروه‌های تروریستی به مذاکرات ژنو باز کرده است. در این میان، نباید از نقش مخرب آل سعود در برابر مذاکرات غفلت کرد که با راه دادن تروریست‌ها از ابتدای امر قصد عقیم کردن مذاکرات را دارد.
آل سعود به خوبی می‌داند که قطعنامه 2254 به معنای نقش بر آب شدن تمام آرزوهایش در مورد سوریه است و میلیاردها دلاری که در این کشور و برای تخریب آن خرج کرده را هدر می‌دهد، بنابر‌این آل سعود تمام سعی خود را می‌کند تا کسانی به ژنو بروند که با مواضع افراطی مذاکرات را عقیم گذاشته و نتیجه‌ای از آن به دست نیاید، به همین جهت است که در فهرست ارائه شده از سوی عربستان نامی نه از کردها و نه از دیگر گروه‌های معارض به واقع میانه‌رو دیده نشده و دولت روسیه هم با توجه به این مسئله است که از فهرست جایگزین می‌گوید. مسکو در عین اینکه تأخیر در زمان برگزاری را قبول کرده اما همکاری و هماهنگی امریکا و آل‌سعود در تنظیم چنین فهرستی را تحریف آشکار از توافقات بین‌المللی قبلی و حتی 2254 می‌داند و سعی می‌کند از راه مذاکره زمینه برای اصلاح فهرست و حضور معارضان میانه‌رو آماده شود.
هسته اصلی در تنش بر سر فهرست نهایی معارضان را باید آل‌سعود دانست که دلگرم به حمایت واشنگتن است. نقش مخرب این هسته تا آنجا پیش رفته که صدای دی میستورا را هم درآورده است. او در نشست دوشنبه گذشته شورای امنیت از سنگ‌اندازی‌های آل سعود گفت که به گفته وی، ریاض تلاش‌ها برای یافتن راه‌حل دیپلماتیک را بسیار پیچیده کرده و برای انتخاب گروه‌های مخالف سوری برای شرکت در مذاکرات به‌شدت اعمال نفوذ می‌کند. او آل‌سعود را متهم کرده به درخواست وی برای امکان دادن به سایر مخالفان برای شرکت در مذاکرات مخالفت می‌کند. با این وضعیت می‌توان گفت که حل و فصل سیاسی بحران سوریه در مقطع فعلی و قبل از مذاکرات با دو مانع اصلی از محور امریکا- آل‌سعود روبه‌رو شده تا در همین ابتدای کار، تروریست‌ها جای خود را از میدان جنگ به میدان مذاکره تغییر بدهند./998/102/ب3
منبع : روزنامه جوان