ژنو–3 و تاکتیک‌های مذاکراتی
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، ژنو–3 و تاکتیک‌های مذاکراتی از هفته گذشته که هیئت دولت سوریه و سپس تیم مذاکره‌کننده معارضان لائیک (موسوم به نشست مسکو) وارد ژنو شدند، کاملاً روشن بود که بهانه‌جویی‌های تیم مذاکراتی ریاض برای عدم حضور در ژنو، به دلیل دست‌های خالی مذاکراتی است. تروریست‌ها و حامیان آنها برای حضور مفید و مؤثر در ژنوـ3 باید کارت بازی و مذاکراتی کارآمدی در اختیار می‌داشتند. صحنه میدانی تقریباً در کارنامه روزانه، شکست‌های پیاپی تروریست‌ها را ثبت می‌کند و ابتکار عمل و افق قابل پیش‌بینی تحولات میدانی نیز برای تروریست‌ها نه تنها امیدوارکننده نیست بلکه از هم‌اکنون به کابوس شباهت دارد.
عربستان، قطر و ترکیه هم که بازیگردانان منطقه‌ای هستند، به دلیل سوخته شدن ابزارهای تروریستی آنها، فضای متشنجی دارند ولی نمی‌توانند مجرای تحولات را تغییر دهند. حاصل کار این است که امریکا و دیگر رژیم‌های تروریستی باید از روش و تاکتیک‌های جدید مذاکراتی تبعیت کنند. وقتی روی میز مذاکره کارت و اهرم چانه‌زنی وجود ندارد، مطالبه مطلوبیت‌ها و آنچه را آرزو دارند در مذاکره به دست آورند را به عنوان پیش‌شرط مطرح می‌کنند، این کار از یک سو، نوعی مانور است که ابتکار عمل را در دست دارند و از سوی دیگر اگر با مخالفت طرف مقابل روبه‌رو شد، مقصر و متهم و عامل شکست مذاکرات از طرف مقابل خواهد بود.
اگر طرف مقابل آن را بپذیرد یا آن را وعده بدهد یا بخشی از آن را تأیید کند، این کشورهای حامی تروریسم که دستان خالی مأیوسی داشتند، امتیاز خواهند گرفت. درخواست برای توقف حملات نظامی و هوایی یا کمک‌رسانی به مناطق محاصره شده یا به نوعی رفتار کردن که تنها طرف مشروعیت‌دار در مذاکره هستند و تیم لائیک تأثیری در مذاکره ندارند، از جمله این تاکتیک‌هاست.
روس‌ها نمی‌خواهند ابتکار مذاکراتی آنها در ژنوـ3 بی‌نتیجه باشد و امریکا هم ضمن موافقت با روس‌ها، عجله‌ای برای موفق بودن ژنوـ3 ندارد ولی تلاش می‌کند تا با کمترین خسارت از ژنوـ3 خارج شود، لذا بهانه‌جویی‌ها و پیش‌شرط‌های تیم ریاض راه به‌جایی نبرده و اکنون تیم حکومتی از دی‌میستورا درخواست کرده تا اعضای تیم‌های مذاکره‌کننده معارض 11 را معرفی کند و اگر تروریستی در بین آن باشد، صلاحیت مذاکره ندارند. این مانور مذاکراتی ژنوـ3 را در مرحله مقدمات گفت‌وگو نگه داشته و گاه نیز احتمال کشدار شدن همین مانورها تا نشست امنیتی مونیخ مطرح می‌شود تا مبانی حداقلی و مورد توافق بین روسیه و امریکا برای ژنوـ3 شکل گیرد.
پیشروی‌های روزانه ارتش سوریه در شمال حلب برای آزادسازی نبل و الزهرا یا شهرک عتمان در شمال درعا در جنوب سوریه، یک روند نمادین از شاخص‌هایی است که نتایج ژنوـ3 را تضمین می‌کند. شانتاژ ترکیه برای وارد کردن ناتو به صف‌بندی در مقابل روسیه یا آتش‌بازی مرزی برای حفظ و حمایت از تروریست‌های جیش‌الفتح هم حاصلی نداشته و باید منتظر شکست ژنوـ3 و یا تسلیم شدن نسبی حامیان تروریسم باشیم. شاید حضور کیسینجر در مسکو و دیدار با پوتین، علائم جدیدی برای ژنوـ3 و سوریه در بر داشته باشد./998/102/ب3
منبع: روزنامه جوان