سیستم هنری یکپارچه در گرو عناصر روایی و سبک شناختی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، محسن بدرقه، کارشناس منتقد سینما، عصر امروز در اداره کل پاسخگویی به سوالات دینی با بیان این که فرم، نخستین مواجهه مخاطب در جامعه با اثر هنری است، گفت: بدون شک فرم به قالب، شکل و ساختار فیلم بستگی دارد؛ همچنین فرم در کشور ما ماهیت مستقل نداشته و در نقاشی هنری ما مجموعه همه اثرها فرم است که کل فیلم را شکل داده شده از یک اثر هنری است.

وی ادامه داد: ساختار ترجمه خوبی برای فیلم استفاده نشده و سیستم یکپارچه هماهنگ که تمام عناصر آن در جهت هدف با هم کار می کنند، به کار نرفته است، در حقیقت باید در هنر عنصر های فرم را پیدا کنیم تا بتوانیم دریافت منتقد را از فیلم داشته باشیم؛ در حقیقت ما دو عنصر سبک شناختی و روایی را در عرصه سینما داریم و  وقتی به آن مسلط شویم می توانیم به عمق اثر برسیم.

کارشناس منتقد سینما با بیان این که گاهی نقاشی یا اثر هنری چیزی جز رنگ و لعاب ندارد، تصریح کرد:  سیستم هنری باید یکپارچه باشد و ما سیستم یکپارچه را عناصر روایی و سبک شناختی می دانیم، میزان سن، قاب بندی و تدوین در سینما از شاخه هایی عناصر سبک شناختی هستند که شامل دکور، نور، ژست بازیگر و رنگ می شوند، در مواجهه با یک فیلم،  نقد را فرمولیزه کردن حس برآمده از اثر می گویند.

بدرقه با بیان این که  عناصر سبک شناختی میزان سن را در سینما تبیین می کنند، یادآور شد: تدوین، دوباره سازی و کارگردانی مجدد فیلم است، در حقیقت مهم ترین عنصر روایی در اثر هنری شخصیت بوده و در بزرگترین اثرهای دنیا شخصیت ماندگار می شود؛ زاویه دید، طرح، داستان  و ایجاز از شاخه های عناصر روایی هستند و در هنر می توانیم اصول چارچوبی را داشته باشیم.

وی افزود: اصول در چارچوب به این منزله است که تمام فیلم ها شخصیت داشته باشند، همچنین در فیلم های موقعیت محور، موقعیت به عنوان شخصیت لحاظ می شود و فرد از نقطه ابتدا تا انتهای داستان بازی می کند تا مخاطب درک می کند  کدام شخصیت قوی تر است؛ زمانی که نتوانستیم به به این پاسخ دهیم که اینان چه کسانی هستند، از کجا آمده اند و چه نقشی دارند، هرگز شخصیت شکل نمی گیرد.

کارشناس منتقد سینما با بیان این که ما با هدف بازیگر در جریان فیلم همزاد پنداری کلیشه ای می کنیم، تاکید کرد: بدون شک  شخصیت پردازی عنصر زائد نیست و باید در عمق فیلم دیده شود تا بر روی مخاطب تاثیر گذاشته و  مهره ای که فیلم ساز آن را به مخاطب القا می کند، تاثیر داشته باشد، همچنین درصد پرداخت به شخصیت برای شخصیت اول تا آخر متفاوت بوده و میزان پرداخت شخصیت در فیلم باید به کلیت برسد و برای کنش مندی فیلم باید تعادل آن را حفظ کرد.

بدرقه با بیان این که سایه امروز دشمن یکی از تهدیدهای خطرناک است، اظهار کرد: کارگردان برای نمایش این کلیشه زاویه دوربین فرد را خفه می کند و نوع پرداخت به آن نیز تعبیه ای از اتفاق را نشان می دهد؛ در حقیقت دوربین بالای سر کلیشه بوده و یکی از نقاط ضعف است اما کارگردان آن را طوری طراحی می کند که تبدیل به نقطه قوت می شود.

وی با بیان این که شخصیت و داستان گاهی تقلیل پیدا می کنند، تصریح کرد: گاهی ما درگیر فیلم هایی هستیم که موقعیت کمیک دارد، حرکت دوربین طنز و فرم بوده و کمدی در میزان سن سینما نه در کلام تاثیر دارد، در حقیقت ابهت طنزگونه گاهی به متن فیلم باز می گردد، درام را گاهی نباید از شخصیت ها خارج کرد همانطور که در سینما گاهی موازنه تصویر صورت می گیرد، همچنین تند بودن و به دنبال هم دویدن قدری فیلم را تحت تاثیر قرار داده و لذت بخش می کند.

کارشناس منتقد سینما با بیان این که گاهی کمدی نقد اجتماعی نیست، خاطر نشان کرد: خرق عادت در ادبیات سنتی طنز ایجاد می کند، همچنین دیالوگ هایی که هر کس درباره یک چیزی صحبت می کند،  نوعی فضای طنز بروز می دهد، به عنوان مثال قطع شدن دست در فیلم صحنه مشمئز کنده بوده و در این فیلم خنده دار می شود، خرق عادت در فضای سینما جایگاه خاصی دارد و ما هیچ گاه برای دنبال کردن شخصیت فضا را به صحنه  سطحی کمیک نمی کشیم و خرق عادت در پروسه اصول شکل می گیرد./864/202/ب1