رهبر ایران هرچه بخواهد می تواند از آمریکا امتیاز بگیرد
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، وقتی که آل‌سعود در هفته‌های گذشته برنامه خود را برای فرستادن نیروی زمینی به سوریه اعلام کرد، جزئیات این برنامه نامشخص بود به اینکه از کدام محور و با چه ترکیب و آرایش نظامی قصد اجرای آن را دارد. حالا تا اندازه زیادی ابعاد این برنامه روشن شده چرا که پایگاه هوایی اینجرلیک ترکیه محل تجمع نیروهای آل‌سعود و البته همراهان همیشگی آن از نیروهای قطری و اماراتی شده است. با وجود اینکه مقامات سعودی بارها گفته‌اند برنامه خود را تنها در قالب ائتلاف امریکایی علیه داعش اجرا می‌کنند، اما با ورود نیروهایشان به اینجرلیک معلوم شده هم نگاه آنها بیشتر به ترکیه است و هم اینکه به جای داعش اهداف دیگری را در سوریه مد نظر دارند. حالا ترکیه مناطقی از روستا و فرودگاه نظامی منیغ و روستای عالیه در شمال استان‌های حلب و لاذقیه را گلوله‌باران کرده که این گلوله‌باران در حکم مقدمه برنامه مشترک محور ترکیه-آل‌سعود است. دیشب گزارش‌هایی هم درباره ورود ترکیه به خاک سوریه منتشر شد.
نکته جالب اینجاست که گلوله‌باران در منیغ تنها توسط آتشباری ترکیه نبوده بلکه دو گروه تروریستی جبهه‌النصره و احرارالشام هم در گلوله‌باران کردن این منطقه با ترکیه همکاری کرده‌اند. این نکته نشان می‌دهد محور ترکیه-آل‌سعود به‌‌رغم ادعای خود قصد مبارزه با داعش را ندارد بلکه هدفش مداخله نظامی مستقیم در جنگ سوریه است، در برابر ارتش سوریه و متحدانش تا آنکه موقعیت رو به تضعیف عوامل خود در سوریه را تقویت کند، البته یکی از این عوامل جبهه النصره است که حتی از سوی امریکا و شورای امنیت هم به عنوان گروهی تروریستی شناخته شده است. این چیزی نیست که بر کسی پوشیده نیست چنان که تارنمای ایندیپندنت در تحلیل اخیر خود به جای داعش، حمایت از این گروه‌ها را هدف اصلی ترکیه و آل‌سعود دانسته که در برابر «تهاجم نیروهای بشار الاسد به شدت در حال از دست دادن زمین هستند.»
پس در شرایط فعلی باید گفت محور ترکیه-عربستان دیگر نمی‌خواهد به نقش قبلی خود و حمایت از گروه‌های تروریستی از پس پرده ادامه بدهد و حالا می‌خواهد مستقیم وارد میدان شود اما مسئله مهم در دامنه ورود مستقیم این محور به میدان و عواقب و آثار آن است. در وهله نخست، وجه مشترک ترکیه و آل سعود در نگاه به حامیان غربی است. ترکیه به ناتو نگاه می‌کند و انتظار حمایت نظامی در برابر پاسخ روسیه دارد و آل‌سعود هم مثل همیشه متکی بر حمایت امریکاست.
این وجه مشترک با توجه به موضع‌گیری‌های ناتو و به خصوص امریکا در حکم پاشنه آشیل هر دو سر این محور است. شرایط در سوریه آنقدر پیچیده است که ناتو و امریکا چندان تمایلی به ورود مستقیم به این شرایط ندارند، به خصوص اینکه ورود مستقیم به معنای یک رویارویی جدی با روسیه است. از طرف دیگر، نمی‌توان گفت امریکا و متحدانش در ناتو چندان تمایلی به تغییر موازنه قدرت در سوریه به نفع معارضان ندارند اما باز با همان مشکل همیشگی درگیر هستند که این تغییر سوریه تا چه میزان به نفع گروه‌های تندرو تروریستی تمام خواهد شد. در واقع، این مشکل و ماهیت تندرو و تروریستی معارضان باعث شده غرب در بحران سوریه دچار یک پارادوکس اساسی شود و نتواند برنامه مشخص و مدونی در مورد آن تدوین کند. این پارادوکس خود به خود دامن محور ترکیه- آل‌سعود برای ورود مستقیم به میدان جنگ را هم می‌گیرد و باعث می‌شود این محور در عمل نتواند برخوردار از حمایت مؤثر امریکا و ناتو شود.
در این صورت، ترکیه و آل‌سعود با ورود مستقیم به میدان جنگ خود را درگیر بازی با آتشی می‌کنند که نتیجه آن جز خونین شدن صحنه جنگ و ناکامی این محور نخواهد بود. نیروهای آل سعود به گفته دیوید میلر، مشاور سابق وزارت خارجه امریکا در امور خاورمیانه، بی‌کفایتی خود را در جنگ یمن نشان داده‌اند، گذشته از اینکه سوریه یمن نیست و حملات هوایی محور ترکیه-آل‌سعود به سوریه با پدافند مؤثر سوریه و حتی سیستم پدافندی روسیه روبه‌رو می‌شود. علاوه بر این، ترکیه با ورود به سوریه نه تنها یک کشور متجاوز قلمداد می‌شود بلکه خود را در معرض حملات مستقیم نیروهای کرد و حتی نیروی هوایی روسیه قرار می‌دهد و دیگر آن خط امن پشت مرزهای خود را نخواهد داشت. در هر صورت، ترکیه و آل‌سعود برای نجات عوامل خود در سوریه قصد انجام این برنامه را دارند اما از همین ابتدا هم معلوم است که باید خود را آماده پذیرش هزینه‌های سنگینی کنند که هم خود و هم عواملشان در سوریه را متحمل این هزینه‌ها خواهد کرد./998/102/ب3
منبع : روزنامه جوان