ضرورت مطالعه سیره اهل بیت با نگاهی تمدنی و جامعه سازانه
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین نجف لک زایی، رییس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی پیش از ظهر امروز در آیین اختتامیه همایش سیره و زمانه امام جواد(ع) که در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی برگزار شد، اظهار داشت: دوستان برای برپایی این همایش زحمات زیادی کشیدند و با این آثاری که امروز از آن ها رونمایی شد، معلوم می شود کار به نتیجه رسیده و مشخص است که زحمت بزرگ و جدی صورت گرفته است.
وی با بیان این که باید در بررسی سیره سیاسی و فرهنگی معصومین(ع) رویکرد آن ها روز به روز برجسته و تقویت شود، اظهار داشت: از قدیم رویکرد منقبت‌گرایی و مصائب‌گرایی در میان مورخان و دانشمندان شناخته شده و به وفور منابعی در این دو رویکرد نگارش شده است و نیاز به ادامه پیدا کردن دارد ولی باید توجه داشته باشیم که از رویکردهای دیگر سیره آن ها بیشتر غافل مانده‌ایم.
حجت الاسلام والمسلمین لک زایی ادامه داد: رویکرد کلان راهبردی و راهبری جامعه در سیره اهل بیت(ع) همان رویکرد تمدنی نظام سازی و جامعه سازی است، چرا که امام جامعه را رهبری می‌کند ولی رهبری او راهبردی بوده و تا پایان تاریخ را می‌بیند که نمونه آن سازمان وکالت امام جواد(ع) برای نهادسازی دوران غیبت است.
وی افزود: اگر وظایف دینی و جامعه سازی نیازمند نهادسازی باشد باید از تفکرات ضد نهادی بپرهیزیم، همچنان که در این موضوع در علوم انسانی بحث گسترده ای شده است؛ شما ببینید تمام سازمان‌های بین المللی که برای نهادسازی تشکیل شده اند را غرب ایجاد کرده است و اگر امامان ما در بحث نهاد وکالت توجه داشتند و حتی اگر پذیرش حکومت را از سوی یاران خود آزاد می‌گذاشتند برای همین نهادسازی بوده است که باید در مطالعات توجه ویژه‌ای به آن بشود.
رییس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با بیان این که امام جواد(ع) در زمان حکومت عباسی در جای جای سرزمین اسلامی نمایندگانی دارد، ابراز داشت: یکی از این افراد حسین بن عبدالله نیشابوری است که حاکم سیستان بوده و با حضرت ارتباط داشته است؛ حال آیا این ارتباط از مدینه تا سیستان بدون تفکر نهادی قابل اداره است؟ بنابراین در مطالعه سیره امام اگر رویکرد تمدنی و جهانی را داشته باشیم می توانیم به یافته هایی برسیم.
وی با اشاره به مزیت های نگاه تمدنی به سیره اهل بیت(ع)، خاطرنشان کرد: این رویکرد سیستمی، راهبردی و پاسخگوی مسائل اخلاقی، فقهی و تربیتی خواهد بود و با این نگاه چهار عنصر در حیات سیاسی امام جواد(ع) قابل تفکر است؛ نخست این که امام خود را چگونه معرفی می کند؟ دوم این که مردم چه نقشی دارند و حمایت از آن ها باید به چه شکل باشد؟ سوم هم بحث دولت است که امام در نسبت با دولت چه می کند؟ و دیگر این که امام بحث دین را برای امت چگونه تبیین می‌کند؟
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در پایان ابراز کرد: امیدواریم در این همایش به سمتی برویم که با بررسی حیات ائمه به منشور زندگی در همه ابعاد برسیم و با نگاه تمدنی و راهبردی و کم کردن دغدغه قیود و اسناد حدیث به عملیاتی کردن سیره اهل بیت(ع) اقدام کنیم./1330/202/ب2