نشست علم اجتماعی مسلمین با رویکرد عرفان برگزار شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ششمین نشست از سلسله نشست های علم اجتماعی مسلمین با رویکرد عرفان به همت انجمن علمی مطالعات اجتماعی حوزه علمیه شب گذشته با ارائه محمد وحید سهیلی، پژوهشگر علوم اجتماعی مسلمین در دانشگاه باقرالعلوم(ع) پردیسان برگزار شد.
سهیلی با شاره به واژه های عرفان و تصوف بیان داشت: تصوف یکی از مفاهیم نزدیک به عرفان است و گاهی اوقات این دو واژه مترادف در نظر گرفته می شوند اما تفاوت هایی با یکدیگر دارند؛ عرفان هدفی است که سالک به دنبال رسیدن به آن است و صوفی سالکی است در حال انجام دادن مراحل سلوکی برای رسیدن به هدف مورد نظر.
وی ادامه داد: تصوف هم می تواند عرفان حقیقی باشد و هم آسیب هایی که در عرفان ایجاد می شوند؛ شهید مطهری بیان می کند عرفان جهت علمی و عقلی است و تصوف جهت اجتماعی؛ هدف از این نشست بیان عرفان است که دارای دو قسمت نظری و عملی است.
این پژوهشگر حوزوی خاطرنشان کرد: عرفان به جهت توجه به سنخ دارای مفاهیمی است که قابلیت ایجاد گفت و گو میان گروههای فکری و اندیشه ای را دارد و می تواند زمینه ای را برای وحدت و انسجام ایجاد کند.
وی با اشاره به عرفان نظری اظهار داشت: روش عرفان نظری شهودی است، عرفا در روش شناسی خود سه دسته بندی، علم الیقین، عین الیقین و حق الیقین را ارائه می کنند؛ علم الیقین علمی است که با واسطه و تفکر و حق الیقین نیز بدون واسطه ایجاد می شود و علم الیقین علوم حسی و باطنی را در بر می گیرد.
سهیلی ادامه داد: در حق الیقین سالک به مرحله فنا رسیده و در این مرحله علم، عالم و معلوم وجود ندارد و بالاترین مقامی است که از لحاظ معرفتی ایجاد می شود؛ عارف از دو روش حق الیقین و عین الیقین که روش شهودی هستند استفاده می کند.
این پژوهشگر مطالعات اجتماعی با اهمیت ترین بحث عرفان نظری را مبتنی بر یک وجود دانست و بیان داشت: براساس عرفان نظری در عالم خارج یک وجود حقیقی موجود است و باقی آنچه که دیده می شوند، ظهور از یک وجود حقیقی هستند و اسناد وجود به آنها مجازی است.
وی ادامه داد: این تجلیات از یک مبدأ صادر شده اند و در این صعود یک قوس به نام نزول ایجاد کرده اند که جهت جریان تجلیات از وجود واحد به لایه های پایین تجلیات است و قوس دیگری نیز به نام صعود ایجاد می شود و در آن تمام تجلیات به وجود حقیقی که از او با نام «هو» یاد می کنند بازگشت دارند.
سهیلی اضافه کرد: در این قوس انسان به دلیل این که دارای اراده است مورد بحث قرار می گیرد و یک حرکت تکاملی به سوی «الله» پیدا می کند؛ همه موجودات به الله بازگشت دارند اما اراده در چگونگی این بازگشت تأثیر دارد و اگر شیوه بازگشت به گونه صحیح باشد به الله خواهد رسید و اگر صحیح نباشد به جبار، منتقم یا موارد دیگری از تجلیات الهی خواهد رسید./1324/202/ب2