اسراف شایسته سفره مؤمنان نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، حجت الاسلام برادران، کارشناس رسانه ملی عصر امروز در مسجد جامع کرمان، گفت: دور ریختن دانه ای برنج اسراف و گاهی حرام است؛ من یک بار حساب کردم که چرا اسلام روی این مسائل حساس است، برای مثال اگر خودکاری پیدا کنید که قیمت کمی دارد و می توان تملک کرد اما نمی توان دور انداخت.

وی ادامه داد: اسراف از حق الناس مهم تر و حساس تر است که هم حق الناس و هم حق الله است؛ هر ایرانی یک دانه برنج را در روز اسراف کند در مجموع می شود 7 تن در روز و 2530 تن برنج در سال دور ریخته می شود؛ اسلام می فرماید در بیابان غذا خوردی و افتاد برندار که حیوانی بخورد اما توصیه شده اگر در خانه داخل سفره ریخت و خورده شود؛ انصافا حساب کنیم واقعا بد مصرف می کنیم.

وی اظهار داشت: واقعا نمی توان توقع داشت که با این اسراف ها در منازل بگوییم این ها سفره های مومنین است؛ بحث هتل ها، رستوران ها، بیمارستان ها و پادگاه ها جدا است و اگر حریف آن ها نمی شویم حریف خانه خودمان که می شویم.

این استاد دانشگاه گفت: حضرت امیر از کنار خانه ای رد می شد که برای جوانی که از دنیا رفته بود گریه می کردند که حضرت فرمود مردمی که به مرگ جنازه هایشان بزرگ می شمارند، لازم است به مرگ دل زنده ها شان بیتشر توجه کنند؛ سوال آن جا است که دانشگاه و مراکز تحقیقاتی ما چه سرمایه ای روی دل می گذارند و چه توجهی می کنند که این مسأله ای جهانی است.

وی تأکید کرد: همان هشت سالی که ما جنگ داشتیم در ژاپن 320 هزار نفر خودکشی کردند اما در جنگ ما بلا تشبیه 257هزار نفر تقدیم انقلاب شدند که کشور و نظام را بیمه کردند؛ اما سوال آن جا است کجا به دل ها توجه می کنند در حالی که ما همه مشغول خوردن و خوابیدن هستیم یا بیشترین غصه و توجه ما غصه دنیا است.

وی تأکید کرد: امام صادق (ع) فرمود به زیارت همدیگر را بروید و همدیگر را ببینید چون در این ارتباطات، حیاتی در قلوب شما است؛ ملاقات منظور حضرت برای زنده کردن و حیات، ذکر احادیث ایشان است که دل ها را به هم نزدیک می کند؛ حضرت در ادامه تأکید می کنند اگر احادیث ما را بگیرید رشد می کنید و ضمانت می کنم هدایت می شوید و اگر رها کنید هلاک می شوید.

کارشناس رسانه ملی گفت: برخی می گویند مسجدی بودن هدایت نمی آورد چون مسجدی ها غیبتشان را می کنند و نگاه به نامحرم هم می کنند پس مسجد رفتن به چه دردی می خورد؟ نسبت به آن چیزی که از ما می خواهند و باید باشیم فاصله زیادی داریم اما این ها خیلی اثر دارد؛ یک بار شنیده نمی شود در نمازجمعه شیشه ماشینی شکسته باشد با آن که ادعا می کنند که سالم ترین جا محیط های ورزشی است ولی بعد از مسابقه قرمز و آبی ببینید چه خبر است.

وی تأکید کرد: آرامش های کوچک ما و ادب دینی محصول همین کار هایی است که ما می گوییم اثر ندارد؛ انسان ها همدیگر را که می بینند احادیث ذکر می شود و ذکر احادیث حیات قلب و دل می آورد؛ حضرت علی به امام مجتبی توصیه می کند که با موعظه دلت را زنده بدار اما امام مجتبی نمی گوید نیازی ندارم و بلدم؛ همه ما می دانیم بداخلاقی به همسر پسندیده نیست، دروغ هم همینطور اما گاهی موعظه ها کاری می کند که دانستن ها آن اثر را ندارند.

کارشناس امور دینی تصریح کرد: حضرت رسول به ابوذر غفاری گفت که من را نصیحت کن اما ابوذر گفت من چه چیزی دارم به شما بگویم؛ رسول خدا فرمود در شنیدن چیزی است که در دانستن نیست و تأثیری که موعظه دارد دانستن ندارد؛ جایی مانند موعظه و این جلسات برای احیا قلب نداریم و بلکه توصیه شده است اما برای واعظ توصیه ای نشده و هر واعظی بود تأثیر خود را دارد.

وی اظهار داشت: همه ما به موعظه احتیاج داریم و کاری به واعظ هم نباید داشته باشیم همانطوری که رسول خدا از ابوذر خواست که او را موعظه کند؛ امام صادق در حدیثی اشاره می کنند خداوند ملائکه ای جهانگرد دارد و به مجالسی می روند که ذکر محمد و آل محمد است و در آن توقف می کنند و 4 کار انجام می دهند؛ اول اینکه تفقه می کنند دوم و سوم به عیادت و تشییع جنازه کسانی می روند که قبلا در این مجالس حضور داشتند و در آخر هم اگر کسی غیبت کند تا قیامت جای آن فرد به در آن مجلس حاضر می شوند./9704/202/ب2