سیره عملی امام خمینی در ماه مبارک رمضان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، عالمان ربانی، چلچراغ‌های پر فروغی هستند که در هر عصری، در آسمان علم و عمل می‌درخشند و با کسب نور از خورشید رسالت و امامت، بر زمینیان تجلی کنند و آنان را به سوی منابع نور و برکت دودمان وحی، رهنمون می‌سازند و بر بال عرفان ناب محمدی(ص) نشانده، بر مشکات عروج دهند.

در میان دین باوران کفرستیز، عرفان ژرف‌نگر، عالم متخلق، حضرت امام خمینی(ره)، از موقعیت والا و ویژه برخودار است. در این مبحث به سیره عملی امام می‌پردازیم تا ره توشه‌ای برای عاشقان ماه رمضان باشد.

حضرت امام توجه ویژه‌ای نسبت به ماه رمضان داشته و بدین جهت، ملاقات خودشان را در ماه رمضان تعطیل می‌کردند و به دعا و تلاوت قرآن می‌پرداختند و خودشان می‌گفتند: «خود ماه مبارک رمضان، کاری است.»

ایشان به هنگام سحر و افطار، بسیار کم می‌خوردند، به گونه‌ای که خادمشان فکر می‌کردند که امام، چیزی نخورده است!

 عبادت و تهجد

 اکثر آشنایان امام نقل می‌کنند که ایشان از سن جوانی، نماز شب و تهجد، جزء برنامه­‌هایشان بود. یکی از اعضای دفتر ایشان، در این باره می‌گوید: پنجاه سال است که نماز شب امام ترک نشده است، اما در بیماری و در صحت و در زندان و در خلاص و تبعید؛ حتی بر روی تخت بیمارستان قلب نماز شب خواندند.

در ماه مبارک رمضان، این شب زنده‌داری و تهجد، وضعیت دیگر داشت. یکی از محافظان بیت می‌گوید در یکی از شب‌های ماه مبارک رمضان، نیمه شب، برای انجام کاری مجبور شدم از جلوی اتاق امام گذر کنم. حین عبور، متوجه شدم که امام، زار زار گریه می‌کردند! هق هق گریه امام که در فضا پچیده بود، واقعا مرا تحت تأثیر قرار داد که چگونه امام، در ان موقع از شب از خدای خویش راز و نیاز می‌کند.

آخرین ماه مبارک رمضان، دوران حیات امام، به گفته ساکنان بیت، از ماه مبارک رمضان­‌های دیگر متفاوت بود! به این صورت که امام همیشه، برای خشک کردن اشک چشم‌شان دستمالی را همراه داشتند، ولی در آن ماه مبارک رمضان، حوله‌ای را نیز همراه می‌داشتند تا به هنگام نمازهای نیمه شب‌شان، از ان استفاده کنند!

توجه ویژه به قرآن

 امام در هر فرصتی که به دست می‌آوردند، و لو اندک، قرآن می‌خواندند؛ بارها دیده شد که امام؛ حتی در دقایقی قبل از آماده شدن سفره ـ که معمولا به بطالت می‌گذرد ـ‌ قرآن تلاوت می‌کنند. امام بعد از نماز شب تا وقت نماز صبح، قرآن می‌خواندند.

یکی از اطرافیان امام می‌گوید: امام در نجف، چشم‌شان درد گرفت و به دکتر مراجعه کردند. دکتر بعد از معاینه چشم امام گفت: «شما چند روز قرآن نخوانید و به چشمتان استراحت بدهید.» امام خندیدند و فرمودند:‌‌ »دکتر، من، چشم را برای قرآن خواندن می‌خواهم، چه فایده‌ای دارد که چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما یک کاری کنید که من بتوانم قرآن بخوانم.»

در ماه رمضان یکی از همراهان امام در نجف، اظهار می‌کرد که امام خمینی(ره) در ماه مبارک رمضان، هر روزه ده جزء قرآن می‌خواندند؛ یعنی در هر سه روز، یک بار قرآن را ختم می‌کردند.

گزیده‌ای از توصیه‌ها و سفارش‌­های امام به مناسبت ماه رمضان

شما در این چند روز که به ماه ر مضان مانده، به فکر باشید، خود را اصلاح کرده، توجه به حق تعالی پیدا نمایید. از کردار و رفتار ناشایسته خود، استغفار کنید!‌ اگر خدای نخواسته، گناهی مرتکب شده‌اید، قبل از ورود به ماه مبارک رمضان، توبه کنید! زبان را به مناجات حق تعالی عادت دهید! مبادا در ماه مبارک رمضان، از شما غیبتی، تهمتی و خلاصه گناهی سربزند و در محضر ربوبی، با نعم الهی و در مهمان‌سرای باری تعالی، آلوده به معاصی باشید!

شما اقلا، به آداب اولیه روزه عمل نمایید و همان طوری که شکم خود را از خوردن و آشامیدن نگه می‌دارید، چشم، گوش و زبان را هم از معاصی باز دارید! از هم اکنون بنا بگذارید که زبان را از هم معاصی باز دارید! هم اکنون بنا بگذارید ک زبان را از غیبت، تهمت، بدگویی و دروغ نگه داشته، کینه، حسد و دیگر صفات زشت شیطانی را از دل بیرون کنید!

اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان، در اعمال و کردار شما هیچ گونه تغییر پدید نیامد و راه و روش با قبل از ماه صیام فرق نکرد، معلوم می‌شود روزه‌ای که از شما خواسته‌اند، محقق نشده است.

اگر دیدید، کسی می‌خواهد غیبت کند؛ جلوگیری کنید و به او بگویید «ما متعهد شده‌ایم که در این سی روز ماه مبارک رمضان، از امور محرمه خودداری ورزیم.» و اگر نمی‌توانید او راز غیبت باز دارید، از آن مجلس خارج شوید!

ننشنید و گوش کنید! باز تکرار می‌کنم تصمیم بگیرید در این سی روز ماه مبارک رمضان، مراقب زبان، چشم؛ گوش و همه اعضا و جوارح خود باشید.

توجه کنید که به آداب ماه مبارک رمضان عمل کنید؛ فقط دعا خواندن نباشید؛ دعا به معنای واقعی‌اش باشد./998/ت303/ی

منبع: نشریه عهد