علماء اسلام، به داد اسلام برسید!
به گزارش خبرنگار فرق و ادیان خبرگزاری رسا، جشن «هالووین» (Halloween) که ریشه در آیینهای باستانی غرب، بهویژه در میان سلتها و مسیحیان اروپایی دارد، در سالهای اخیر بهصورت محدود و غیررسمی در برخی مناطق شهری ایران نیز مشاهده میشود. هالووین در اصل جشنی باستانی است که در شب ۳۱ اکتبر (۹ آبانماه) برگزار میشود. ریشه آن به آیین «سامهین» (Samhain) بازمیگردد که پایان فصل برداشت و آغاز زمستان را در فرهنگ سلتها جشن میگرفتند. در قرون بعد، کلیسای مسیحی این آیین را با روز «همه مقدسان» (All Saints’ Day) پیوند داد و بعدها در دوران مدرن، هالووین بیشتر به شکل یک جشن سرگرمی با لباسهای ترسناک، کدوهای تزئینی، موسیقی، فیلم و نمادهای خوفناک تبدیل شد.

برگزاری در ایران
در سالهای اخیر که جشن هالووین در ایران بیشتر در قالب گردهماییهای کوچک، غیررسمی و خصوصی برگزار شد، حال از این فضا نیز فراتر رفته و تبدیل به یک گردهمایی عمومی شده که در این برنامهها، شرکتکنندگان با لباسها و آرایشهای فانتزی یا ترسناک ظاهر میشوند، فضا را با کدوهای تزیینی، نور نارنجی و موسیقیهای هیجانی میآرایند و بخش مهمی از تجربه این جشن را در قالب عکاسی و انتشار تصاویر در شبکههای اجتماعی بهویژه اینستاگرام و تیکتاک بازنمایی میکنند.
و حتی در برخی مناطق و برخی فروشگاهها در هفته منتهی به هالووین اقدام به عرضه اقلام تزئینی وارداتی نظیر ماسک، لباسهای مخصوص، ریسههای شبتاب و مجسمههای کدو میکنند.
برخی کافهها و رستورانهای مدرن نیز با طراحی تم هالووین (دکور تارعنکبوتی، نور قرمز یا شمع، موسیقی ترسناک و منوهای خاص) تلاش میکنند تا حس تجربهای مثلا «جهانی» و متفاوت برای مشتریان خود ایجاد کنند.
از «مصونیت مستشاران» تا «مصونیت فرهنگ وارداتی»
حال بازخوانی سخنان تاریخی امام خمینی(ره) درباره وابستگی سیاسی و فرهنگی ملتها به قدرتهای بیگانه، امروز بیش از هر زمان دیگری معنا و عمق خود را نشان میدهد. آنگاه که امام در یکی از پرشورترین خطابههای خویش فریاد زد:
«قرض بیاورید؟! هی نوکر بشوید؟! البته دلار، نوکری هم هست! دلارها را شما میخواهید استفاده کنید، نوکریش را ما بکنیم؟!... والله، گناهکار است کسی که فریاد نکند!»
این فریاد تاریخی، تنها هشدار به یک قرارداد سیاسی یا مصونیت مستشاران خارجی نبود؛ بلکه اعلام خطری تمدنی بود از سلطه فکری و فرهنگی بیگانه بر روح و هویت ملتها. امام آن روز با واژههایی آتشین از فروش استقلال و ایمان مردم در برابر دلار و لبخند غرب سخن گفت و امروز، اگر در میان ما بود، بیتردید همین لحن را درباره مصونیت فرهنگی بیگانگان در ذهن و رسانه نسل جوان تکرار میکرد.
اگرچه با همین فریادهای امام عظیم الشأن، خروشی مردمی برخاست و نظام مقدس جمهوری اسلامی شکل گرفت تا مهر پایانی بر سلطه سیاسی بیگانگان باشد، اما امروز غرب وحشی از دری دیگر وارد شده است و متأسفانه، حکمرانی سیاسی و فرهنگی ملت مسلمان ایران در فضای مجازی، سالهاست که مورد غفلت و خدشه قرار گرفته است و میتوان گفت عملاً در فضای مجازی، هنوز بیگانگان سلطه دارند و از همین سلطه مجازی که شاید نتیجه بی قانونی یا عدم اجرای قوانین است، بیشترین و مهلکترین ضربات را به فرهنگ ملی و اسلامی ما وارد میکنند و مگر فریادهای امام راحل در آن زمان تنها برای سلطه سیاسی و قدرت حکومتداری بود؟! آنچه چشم تیز بین امام خمینی (ره) در خشت خام سیاست دیده بود، سلطه فرهنگی بیگانگان و از بین رفتن هویت ملی و دینی ملت ما بود.
امروز اگر امام خمینی(ره) در میان ما بود، همانگونه که در برابر «پیمان وین» و مصونیت مستشاران آمریکایی فریاد زد «ما را نفروشید، ما را مستعمره نکنید»، در برابر سلطه بیقید و شرط فرهنگ رسانهای غرب نیز میفرمود:
«فرزندان ما را نفروشید!، ما را مستعمره فرهنگ غرب نکنید! ما را زیر چکمه سربازان ارتش فرهنگی آمریکاییها له نکنید!»

آنچه روزی با امضای یک لایحه، استقلال قضایی کشور را تهدید میکرد، امروز با پذیرش بیچونوچرای سبک زندگی بیگانه، روح استقلال فرهنگی را میفرساید. هالیوین، ولنتاین، مدلهای مصرفی و سلبریتیمحور، در واقع چهرههای مدرن همان «مستشاران فرهنگی» هستند که بدون ویزا وارد خانههای ما شدهاند.
ای علما، به داد اسلام برسید
امام در همان سخنرانی، خطاب به علما و ملتها گفت:
«ای سران اسلام، به داد اسلام برسید؛ رفت اسلام!»
این ندا، امروز نیز خطاب به همه نخبگان و متولیان فرهنگی است؛ آنان که شاید به جای فریاد، به تماشا نشستهاند. اگر امام اکنون در میان ما بود، شاید با همان صراحت لهجه، همان حرفی را میزد که خلف صالح او و رهبر معظم انقلاب قریب به 20 سال پیش گفتند:
«امروز جنگ نظامی با ما، خیلی محتمل نیست؛ لکن جنگی که وجود دارد، از جنگ نظامی، اگر خطرش بیشتر نباشد، کمتر نیست؛ اگر احتیاط بیشتری نخواهد، کمتر نمی خواهد.»
حضرت آیت الله خامنه ای در سال 88 درباره این جنگ نرم هشدار دادند و فرمودند:
«در جنگ نظامی، دشمن به سراغ سنگرهای مرزی ما می آید؛ مراکز مرزی ما را سعی می کند منهدم بکند؛ تا بتواند در مرز، نفوذ کند؛ در جنگ روانی و آن چه که امروز به آن جنگ نرم گفته می شود در دنیا، دشمن به سراغ سنگرهای معنوی می آید که آنها را منهدم کند؛ به سراغ ایمان ها، معرفت ها، عزم ها، پایه ها و ارکان اساسی یک نظام و یک کشور [می آید]. دشمن به سراغ اینها می آید که اینها را منهدم بکند و نقاط قوت را در تبلیغات خود به نقاط ضعف تبدیل کند؛ فرصت های یک نظام را به تهدید تبدیل کند. این، کارهایی است که دارند می کنند. در این کار، تجربه هم دارند؛ تلاش هم زیاد دارند می کنند؛ ابزار فراوانی هم در اختیارشان هست. باید ابعاد دشمن و ابعاد دشمنی را بدانیم؛ تا بتوانیم بر او فائق بیاییم؛».
یکی از آن ابزارها، همین فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و امروز به طور مشخص شبکه اجتماعی اینستاگرام است که یک روز در آن به حجاب یه عنوان شاخصه فرهنگی ملت ایران حمله میشود و یک روز، برگزاری جشن هالووین را که نماد فرهنگی و البته بهتر است بگوئیم نماد بی فرهنگی غرب است، به عنوان نمادی از روشنفکری در سراسر ایران اسلامی فراگیر میکند.
مأموریت امروز انقلاب: احیای فریاد فرهنگی امام
بازخوانی این هشدارها تنها برای یادآوری تاریخ نیست؛ بلکه نقشه راهی برای امروز است. در شرایطی که شبکههای اجتماعی جهانی، بازیهای ویدیویی، فیلمها و آیینهای غربی، آرام و بیصدا ساختار ذائقه و باور جوان ایرانی را تغییر میدهند، تبیین و بازتولید فرهنگی بر مدار اندیشه امام خمینی(ره) ضرورتی استراتژیک است و سکوت در این باره نیز حرام است، آنچنان که امام راحل فرمودند: « والله، گناهکار است کسی که داد نزند؛ والله، مرتکب کبیره است کسی که فریاد نکند».
تا روزی که استقلال فرهنگی ما از طریق فضای مجازی مورد هجوم دشمن قرار دارد باید به تسلط بر فضای مجازی و بازپسگیری سلطه ملت مسلمان بر فضای مجازی خویش به عنوان یک تکلیف راهبردی نگاه کرد و پیشاپیش این حرکت نیز علما و سران کشور قرار دارند و همچنان مخاطب این فریاد امام هستند که:
«ای سران اسلام به داد اسلام برسید،... ای ملل اسلام، ای رؤسای جمهور!... رفت اسلام!»