دعا هدیه‌ای از سوی خداوند برای انسان است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حجت‌الاسلام امیر غنوی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی شب گذشته در جلسه شرح دعای ابوحمزه ثمالی که به همت مؤسسه فرهنگی کتاب‌پردازان مشهد برگزار می‌شود به فرازی دیگر از این دعا اشاره کرد و افزود: در بعضی از فرازهای دعا با مطالبی مواجه می‌شویم که حکایت از آن دارد که خواننده دعا به آرامش رسیده و از آن حالت حیرت و آشفتگی و ترس و نگرانی بیرون آمده است.

وی با بیان جمله (بک عرفتک) از این دعای شریفه تبیین کرد: آن نوری که سبب می‌شود خدا را بشناسیم نور خود خداست. آنچه باعث می‌شود انسان حتی خودش را پیدا کند نیز نور خداست. پس می‌توان گفت که با تو، تو را شناختم و حتی خود را هم با تو دیدم.

حجت‌الاسلام غنوی نظم جسمی انسان را نشان از نظم خالق آن برشمرد و تأکید کرد: خدا ما را به گونه‌ای آفرید که از نظم وجود خودمان به وجود ناظمی توانا پی ببریم. بنابراین ساخت و فطرت ما ساخت الهی است به گونه‌ای که ما به طور طبیعی ندای خدا را می‌شنویم.

وی در ادامه ابراز داشت: گاهی انسان خدا را می‌شناسد زیرا از پدر و مادر چیزهایی شنیده است و در استدلال‌ها نیز وجود خدا را ثابت می‌کند اما حادثه‌هایی آرام‌آرام دست انسان را از حیث روحی می‌گیرند و به سمت خدا می‌برند.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی حقیقت دعا را این‌چنین تشریح کرد: در حقیقت دعای انسان دعای خداست زیرا انسان با آن مقدار گناه نمی‌توانست نزد خدا برود. به تعبیر مولوی؛ بشنو از نی چون حکایت می‌کند. چرا از نی تعبیر می‌کند؟ زیرا ما (نی) هستیم؛ یعنی داخلمان خالی است، آن کسی که باد درون آن می‌دمد کار اصلی را می‌کند، یعنی خدا.

حجت الاسلام غنوی به فراز دیگری از دعای ابوحمزه ثمالی اشاره کرد و افزود: اشتیاق خدا به بنده‌اش مانند اشتیاق فردی است که سال‌ها در آرزوی فرزند بوده است، ناگهان اطلاع می‌دهند که صاحب فرزند شده است. خداوند تا این حد به بنده‌هایش مشتاق است./202/862/ب1