۰۷ تير ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۰
کد خبر: ۴۳۴۸۲۵
آیت‌الله علم‌الهدی تبیین کرد؛

ابعاد چهارگانه مظلومیت حضرت امیر پس از رحلت پیامبر اکرم

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی گفت: نقاط فجیع و جانگداز مظلومیت امیرمؤمنان آن‌قدر زیاد است که نقطه شهادت در برابر آن‌ها اتفاقا یک فراز جدایی از عرصه مظلومیت محسوب می‌شود.
آیت الله علم الهدی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی شامگاه یکشنبه در دومین شب از مراسم احیای لیالی قدر که در محل مهدیه مشهد برگزار شد، به تبیین مراحل چهارگانه مظلومیت امیرمؤمنان(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) پرداخت.

 

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی، «بایکوت سیاسی امیرمؤمنان(ع)»، «نحوه اقبال مردم به سوی ایشان برای رهبری»، «شهادت از سوی یک حافظ قرآن و تشییع شبانه» و «رواج یافتن سب و لعن ایشان در بین مردم» را چهار مرحله مظلومیت امام اول شیعیان برشمرد و اظهار کرد: معمولا ما شهادت ائمه(ع) را تبلورگاه مظلومیت ایشان می‌دانیم اما نقاط فجیع و جانگداز مظلومیت امیرمؤمنان آن‌قدر زیاد است که نقطه شهادت در برابر آن‌ها اتفاقا یک فراز جدایی از عرصه مظلومیت محسوب می‌شود.

 

وی افزود: مظلومیت هر مظلومی با شهادتش به پایان می‌رسد اما مظلومیت مولا(ع) با شهادت ایشان به پایان نرسید و یکی از مراحل مظلومیت ایشان پس از شهادت قرار داشت.

 

آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به جریان مظلومیت امیرمؤمنان(ع) در دوره 5 ساله خلافت و رهبری، خاطرنشان کرد: مردم گمان می‌کنند در جریان رهبری امیرمؤمنان(ع)، به نفع مولا احقاق حق صورت گرفت؛ در حالی که سطح مظلومیت حضرت در این دوره 5 ساله به مراتب شدیدتر از در دوران 25 ساله مرحله اول بود.  

 

امام جمعه مشهد مقدس با بیان این‌که رویکرد مردم در هنگام بیعت با امیرمؤمنان(ع) فقط با توجه به یکی از ابعاد ولایت ایشان بود و این از نظر اسلام پذیرفته نیست، خاطرنشان کرد: هنگامی که مردم نتیجه رفتن به دنبال غیر علی(ع) را لمس کردند، از تبعیض‌های ناروا به جان آمده و سراغ امیرمؤمنان(ع) رفتند. مظلومیت حضرت در این بود که مردم تنها با رویکرد توجه به «حکومت عادلانه» سراغ ایشان رفتند، در حالی‌که مسأله ولایت ایشان فقط در عرصه مدیریت اجتماعی نبود.

 

وی افزود: امیرمؤمنان(ع) این بیعت را قبول نداشت، چون بیعت مردم تحت عنوان «تداوم خط وحی و نبوت پیامبر(ص)» نبود و تنها به عنوان بیعت با یک حاکم مجری عدالت صورت گرفت و از همین رو ایشان از پذیرش این بیعت ابا داشتند.

 

آیت الله علم‌الهدی یادآور شد: یکی دیگر از جنبه‌های مظلومیت امیرمؤمنان(ع) این بود که می‌خواستند نظامی از نوع نظام پیامبر(ص) بسازند اما در این عرصه کسانی که از نزدیکان پیامبر(ص) بودند، به علت منافع شخصی‌شان با این رویکرد امیرمؤمنان(ع) به مخالفت برخاستند و مسأله مقابله با حضرت را به جایی رساندند که نماز‌خوان‌ها، روزه‌گیرها و قاریان قرآن به جنگ با علی(ع) افتخار می‌کردند.

 

نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی در پایان، اشاره‌ای به چهارمین مرحله مظلومیت امیرمؤمنان کرد و گفت: بعد از شهادت امیرالمؤمنین(ع)، علی را سب کرده و بالای منبرها به ایشان دشنام می‌دادند. تا جایی‌که وقتی عمر بن عبدالعزیز حذف این اقدام از خطبه‌های نماز را بخش‌نامه کرد، مردم آن را ترک سنت دانسته و اعتراض کردند./202/820/ب1

ارسال نظرات