حجاب حق الله است/ کسی حق ندارد به نداشتن حجاب رضایت دهد
حجت الاسلام یوسف علیمردانی، مدیر حوزه علمیه برادران فارسان، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در شهرکرد، با اشاره به نقش حجاب و عفاف در عظمت زن، اظهار داشت: عفاف به معنای حفظ چشم، گوش، قلب و تمامی اعضا و جوارح از هر گونه خطا و گناه است که حاصل این عفت و حجاب درونی، پوشش ظاهری است.
مدیر مدرسه علمیه امام صادق(ع) افزود: حجاب میوه عفاف و عفاف ریشه حجاب است و هر دو این ها به عنوان دو ارزش در جامعه بشری و به ویژه جوامع اسلامی مطرح هستند.
این مقام مسؤول گفت: حجاب امری ظاهری و در ارتباط با جسم است، اگرچه این پوشش برخاسته از اعتقادات و باورهای درونی افراد است، اما ظهور در نشئه مادی و طبیعی دارد یعنی پوشش ظاهری افراد و به ویژه زنان را حجاب می گویند که مانع از نگاه نامحرم به آن ها می شود.
استاد حوزه تصریح کرد: در قرآن کریم از واژه عفت به دو معنا استفاده شده است که گاه به معنای نگهداری و پاکدامنی است و گاه عفت به معنای قناعت مطرح شده و مسائل مالی مورد نظر است، عفاف نوعی حجاب درونی است که انسان را از گناه باز می دارد.
حجت الاسلام علیمردانی با بیان اینکه برخی افراد ممکن است حجاب ظاهری داشته باشند، اما عفاف و طهارت باطنی را در خویش ایجاد نکرده باشند، ابراز داشت: این گروه از حجاب، تنها به اندازه پوسته ای و ظاهری بی‌معنا درک کرده اند و از سوی دیگر کسانی هستند که ادعای عفاف کرده و با تعابیری همچون من قلب پاکی دارم، خدا با قلب ها کار دارد، آدم باید چشمش پاک باشد خود را سرگرم کرده و بدین معناست که انسان می‌خواهد آزاد باشد و گناه کند.
وی تأکید کرد: چنین انسان هایی باید در قاموس اندیشه خود نکته ای اساسی را بنگارند و آن این است که درون پاک بیرونی پاک را می پروراند و هرگز قلب پاک موجب بارور شدن میوه ناپاکی به نام بی حجابی و بدحجابی نخواهد شد.
مدیر مدرسه علمیه فارسان در خصوص فلسفه حجاب افزود: یکی از نکات اساسی که زمینه ای برای عمل به احکام است شناخت جایگاه هر چیز در نظام هستی است، البته در نظامی که خداوند متعال در جای جای آن دیده می‌شود و ارتباط اشیا و اعمال با خداوند بسیار مشهود است و با درک این ارتباط و حضور، بسیاری از مشکلات زندگی بشر حل می‌شود، «حق» به عنوان زیباترین و پسندیده ترین واژه آفرینش در تمامی ادیان و جوامع بشری مورد توجه قرار گرفته است و حقوق و ادای آن ها فراتر از زمان ها و مکان ها و اشخاص و ادیان است.
این مقام مسؤؤل در پایان با بیان اینکه در واقع هر فردی از هر طبقه اجتماعی و از هر دین و ملیت، نسبت به ادای حقوق دیگران حساسیت نشان می دهد و این مطلب، حق و حقوق را فرا زمانی و فرا مکانی می کند، گفت: برخی از اندیشه گران و حکیمان بر این باورند که حجاب، حق الله است و در این باره می گویند: «حرمت زن نه اختصاص به خود زن دارد و نه مال شوهر و نه ویژه برادر و فرزندانش است، همه این ها اگر رضایت بدهند، قرآن راضی نخواهد شد، چون حرمت زن و حیثیت زن به عنوان حق الله مطرح است، بنابراین کسی حق ندارد بگوید من به نداشتن حجاب رضایت دادم.»/302/9457/ب1