ما نیز نه بخشيده‌ايم، نه فراموش كرده‌ايم
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه جوان، عذرخواهي مرتضوي تيتر يك اغلب روزنامه‌هاي اصلاح‌طلب شد. نقش او در جنايت كهريزك آمر به انتقال بازداشتي‌هاي آشوب‌ها به بازداشتگاهي بوده كه بايد پيش از آن تعطيل مي‌شد. او به‌حق از كار بركنار، محاكمه و مجبور به عذرخواهي شد. آن سوي ماجرا هم تئوريسين‌هاي فتنه، پياده‌نظام‌ها، آشوبگران آنها كه مسجد و بانك و اموال عمومي را آتش زدند و به مردم و عزاداران حسيني و پايگاه بسيج حمله كردند و... اغلب مجازات شدند. با اين همه، حاميان فتنه‌اي كه نظام را تا مرز براندازي پيش برد – كه البته آزادانه هم در كشور روزنامه و سايت دارند - تلاش چند ساله براي انحراف اذهان از اصل ماجراي فتنه 88 را با نامه عذرخواهي مرتضوي عمق بخشيدند. گويي همه آنچه سال 88 بر مردم ايران گذشت، جنايت كهريزك بود و اين ماجرا قبل و بعدي نداشت. بيان بخشي از يك ماجرا يا تعريف يك حادثه از ميانه آن نشان از دلسوزي براي خون‌هاي به‌ناحق ريخته در كهريزك ندارد؛ بلكه ذهن را متوجه عمق سياسي‌كاري حاميان فتنه 88 مي‌كند كه چگونه خون‌هاي ريخته شده را ابزار رسيدن به اهداف سياسي و جناحي خود مي‌كنند. اين حاميان هيچ‌گاه ماجرا را از آغاز و درست تعريف نمي‌كنند.
تعبير نادرست «شهيد» براي قربانيان كهريزك در نامه مرتضوي نيز به آنان اين فرصت را مي‌دهد كه در اين بازي سياسي بر موج بيشتري سوار شوند و بيشتر خود را محق بدانند. آنها از اين سو، عذرخواهي فردي را كه دستور به انتقال بازداشتي‌ها به كهريزك داده، نمي‌بخشند؛ اما از سويي ديگر هشت ماه آشوب و بيانيه‌هاي دعوت‌كننده به آشوب را اعتراض مدني مي‌خوانند. جنايت كهريزك را مي‌بينند و جنايت حمله به پايگاه بسيج نينوا را كه منجر به مرگ هفت تن شد، نمي‌بينند. جنايت كهريزك را مي‌بينند و ليست پرتعداد خسارات مادي و معنوي رهبران فتنه 88 بر كشور و مردم ايران را نمي‌بينند.
جنايت كهريزك در ميانه فتنه را مي‌بينند و آغاز ماجرا از يك دروغ بزرگ و رئيس‌جمهور خود خوانده پيش از پايان انتخابات را نمي‌بينند. اگر قرار به عذرخواهي است - كه هست- و هر كس خطايي و گناهي كرده بايد مجازات و مجبور به عذرخواهي شود، پس توبه‌نامه مردمان خداجوي ميرحسين موسوي كه ظهر عاشورا در مقدس‌ترين روز عزاي مردم اين سرزمين كف زدند، رقصيدند، حمله كردند و آتش زدند چه زماني قرار است منتشر شود؟ آيا رسانه اصلاح‌طلبي خواهيم يافت كه بر گناه ميرحسين موسوي در حمايت از آشوبگران عاشوراي 88 تأكيد كرده باشد؟ توبه‌نامه آنها كه بيانيه دادند و آتش فتنه بر پشت در نظام فراهم كردند و قصد يورش به اندروني نظام را داشتند و آبروي نظام برخاسته از خون‌هاي ملت را دستمايه قدرت‌طلبي خود كردند و زمينه براي آشوب و مرگ و تحريم و دست‌اندازي سياسي و اقتصادي بيگانگان چيدند، چه زماني منتشر مي‌شود؟ توبه‌نامه آنها كه به ضدانقلاب فرصت دادند به خيابان‌هاي پايتخت جمهوري اسلامي بريزند و با فريادهاي «مرگ بر اصل ولايت فقيه»، «نه غزه، نه لبنان... »، «جمهوري ايراني» و... آرمان‌هاي امام امت را آتش بزنند، چه زماني قرار است منتشر شود؟!
سران فتنه بعد از هشت ماه ايجاد آشوب و ناامني جاني و مالي براي ملت، با رأفت مصلحت‌انديشانه نظام مورد هيچ برخوردي قرار نگرفتند و زندگي‌شان به شكل عادي و حتي بي‌كوچك‌ترين محدوديتي همچون روال سابق ادامه يافت (اقدام تأميني حصر براي حفظ امنيت مردم مربوط به يك سال بعد و آشوب 25 بهمن 89 است) حال كه چنين رأفتي متوجه آنان شده، آيا نبايد ظرفيت رسانه‌اي اصلاح‌طلبان حداقل همان قدر كه به اصرار بر گناه مرتضوي اختصاص مي‌يابد، به گناهان سران فتنه و دروغگويي در مورد صحت انتخابات 88، آنچنان كه ليدرهايشان هم به آن اذعان دارند، بپردازد؟ براي اصلاح‌طلبان خون كشته‌هاي كهريزك، از خون مادر و دختر خانواده رجب‌پور كه در مهدكودك مقابل پايگاه بسيج نينوا كشته شدند، رنگين‌تر است، فقط خون كشته‌هاي كهريزك براي برخي سياسيون اين سرزمين نان دارد و خون كشته‌هاي ديگر نه. اما ناني كه در خون مردم زده شود، خوردن ندارد...
اين‌سو، مخالفان فتنه 88 آنقدر نوشته و يادداشت عليه مرتضوي كه از مسئولان نظام به شمار مي‌رفت، دارند كه ثابت كند تقبيح گناه را جناح بندي نكرده‌اند؛ آن سو در رسانه‌هاي حامي فتنه 88 آيا همين تعداد مطلب در مورد گناه بزرگ فتنه‌گران منتشر شده است؟ آنها اگر حرفي هم در مورد سران فتنه مي‌زنند، فقط از رفع حصر مي‌گويند و نه حتي محاكمه سراني كه مطابق شرع و قانون مفسد في‌الارض هستند. رفع حصر يعني اصرار بر بي‌گناهي. آمر انتقال بازداشتي‌ها به كهريزك مرتضوي بود و آمر آشوب‌هاي خياباني و حمله به پايگاه نظامي، ميرحسين موسوي، چگونه كه آمريت جنايت كهريزك خوب است عذرخواه باشد، اما آمريت جنايت خرداد 88 مير مظلوم است و بايد رفع حصر شود؟! اصلاح‌طلبان اين روزها به لطف عذرخواهي ديرهنگام سعيد مرتضوي براي آتش غوغازيستي‌هاي خود هيزم فراهم كرده‌اند، اما خوب است بدانند مخالفان فتنه نيز جنايات فتنه‌گران را نه فراموش كرده‌اند و نه بخشيده‌اند. غوغاي رسانه‌اي و شانتاژ و فضاسازي، فتنه روي داده را تبديل به اعتراض مدني نمي‌كند، تكرار اخبار مربوط به گناه امثال مرتضوي هم گناه موسوي و كروبي را پاك نمي‌كند. اگر قرار است روزي سران فتنه از حصر خارج شوند، مسير آن خروج فقط به سمت دادگاه خواهد بود. /836/د102/ل