شرایط قومی عرب برای غصب خلافت بعد از واقعه غدیر
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام حسین رضوانی، کارشناس مسائل مذهبی، بعد از ظهر امروز در مسجد الزهرا(س) اصفهان، با اشاره به حدیث «مَن ماتَ ولَم یَعرِف اِمامَ زمانِه ماتَ میتَه جاهِلیَه»، گفت: کسی که امام زمان خود را نشناسد و بمیرد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است.
وی ادامه داد: رسالت پیامبراکرم(ص) در روز غدیر بیان همین مسأله اساسی و شناساندن امام زمان بود، خداوند در آخر آیه 67 سوره مائده می فرماید «خداوند قوم کافر را هدایت نخواهد کرد»، این آیه بیان کننده این است که هر کس بخواهد در مسأله خلافت امیرمؤمنان(ع) کارشکنی و مخالفت کند کفر ورزیده و خداوند قوم کافر را هدایت نمی کند.
کارشناس مسائل مذهبی افزود: یکی از دغدغه های شیعیان این است که از حادثه غدیر تا وفات پیامبر(ص) که حدود 70 روز می شود چگونه 120 هزارنفری که در حجه الوداع حضور داشتند در این مدت کوتاه پشت امیرمؤمنان(ع) را خالی کردند و چه اتفاقاتی افتاد که حق حضرت علی(ع) غصب شد.
حجت الاسلام رضوانی بیان داشت: اعتراضاتی که در آن زمان به غصب خلافت حضرت علی(ع) صورت گرفت بسیار اندک بود، زمانی که تعداد اندکی نزد حضرت علی(ع) آمدند و به ایشان گفتند ما حاضریم قیام کنیم و حق شما را بگیریم،حضرت(ع) فرمودند «اگر 40 نفر یار مانند شما داشتم قیام می کردم» .
وی اظهار داشت: حضرت علی(ع) می دانستند که اگر قیام کنند چیزی از اسلام باقی نمی ماند و به همین خاطر سکوت کردند، نظام عربستان یک نظام قبیله ای بود و هر قبیله ای یک رییس داشت، پیامبراکرم(ص) وقتی به پیامبری مبعوث شدند تلاش کردند تا این نظام قبیله ای را تحت یک حکومت و نظام واحد در بیاورند.
کارشناس مسائل مذهبی افزود: مردم عربستان پیامبراکرم(ص) را به عنوان مرد الهی قبول داشتند و تحت حکومت پیامبر(ص) قرار گرفتند، در آن زمان کسی به عنوان رییس قبیله انتخاب می شد که از نظر سن، شرافت، ثروت و سخاوت زبان زد باشد و نباید از خویشان و اقوام انتخاب می شد، وقتی پیامبر(ص) از دنیا رفتند دیگر امیرمؤمنان(ع) را به عنوان مرد الهی قبول نداشتند و به همان نظام قبیله ای خودشان بازگشتند.
حجت الاسلام رضوانی در پایان گفت: از آنجایی که امیرمؤمنان(ع) از خویشان پیامبر(ص) بودند و سن ایشان پایین بود و سرمایه و ثروت و شرایطی که مردم برای رییس قبیله قرار داده بودند را نداشتند از این رو مورد قبول مردم نبودند و می توان گفت که این یکی از دلایل مخالفت مردم با خلافت امیرمؤمنان(ع) بود./202/869/ب1