نطقی احساسی که هیچ شباهتی به دفاع از وزیر پیشنهادی نداشت
به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری رسا به نقل از تسنیم، حجت‌الاسلام مهدی شیخ نماینده اصلاح‌طلب مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی امروز (سه‌شنبه 11 آبان) پارلمان در موافقت با وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش -که خود این سخنان را احساسی خواند-، اظهار کرد: ما تا کی می‌خواهیم به این روند بی‌اخلاقی در سیاست کشور ادامه دهیم؟
وی افزود: فردی وارد سیاست ما شد و سالها نیروها را به جان هم انداخت. با پشت پا زدن به اخلاق، تخصص و نظارت مجلس بر دولت نیروها را هدر داد، به کجا می‌رویم؟ این فرد مجددا خواست وارد عرصه سیاست شود، مقام معظم رهبری هوشیارانه تذکر دادند که دوباره نباید جامعه به فضای دوقطبی برگردد. چرا می‌خواهیم فضا را دو قطبی کنیم؟
شیخ ادامه داد: افرادی که پشت تریبون قرار گرفتند، چه موافق و چه مخالف آیا کافر و ضد ولایت فقیه هستند؟ آیا ما کافر و ضد ولایت هستیم؟ این چه ادبیاتی است و چه ضد اخلاقی‌گری است؟ تا کی می‌خواهیم به این روش ادامه دهیم؟ آیا این نفاق نیست؟
نماینده تهران در مجلس با طرح این سؤال که آیا این انشقاق میان نیروهای انقلاب نیست، اظهار کرد: با تهمت زدن، انگ زدن به نیروهای وفادار انقلاب و کسانی که عمر و هستی‌شان را در راه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران گذاشته‌اند چرا باید تهمت نفاق و جاسوسی بزنیم؟ آیا این روش پسندیده‌ای است و با اسلام سازگار است؟
وی با بیان اینکه قرار بود به اخلاق رای دهیم، انقلاب ما انقلاب ارزشها و انسانیت بود گفت: آیا این اخلاق، ارزش و انسانیت است؟
شیخ اضافه کرد: آیا این روشها با قرآن سازگار است که به اختلافات در میان خودمان دامن بزنیم؟ روزی که دشمن در ما رخنه کرد و تفرقه انداخت آیا باید در آتش تفرقه بدمیم؟
نماینده مردم تهران در مجلس تصریح کرد: در پیشگاه خداوند شهادت می‌دهم که اگر لحظه‌ای احساس کنم هر وزیر و یا شهروندی می‌خواهد مقابل جریان انقلاب بایستد اولین نفر با آن برخورد می‌کنم، من عمرم را در این راه گذاشته‌ام.
وی خاطر نشان کرد: تا کی می‌خواهیم هر کس که تزویر و ادعایش بیشتر است خودش را انقلابی نشان دهد و هر کس که خضوع دارد، ضد انقلاب باشد؟
شیخ تصریح کرد: ما باید سیاستی اخلاقمدارانه و انسانمدارانه در اداره جامعه در پیش بگیریم، این به نفع کشور است.
وی در خاتمه از نمایندگان مجلس به دلیل اینکه سخنانش احساسی شده، عذرخواهی کرد و گفت: این‌ها «عقده‌های در گلو» بود که می‌خواستم مطرح شود. /856/د102/ج