عمل خالص و عبودیت لازمه رسیدن به مرتبه اولیای الهی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام آل داوود، کارشناس مسائل مذهبی امشب در مسجد امام حسین(ع) اصفهان، گفت: خداوند همواره پشتیبان اولیای خود بوده است، برخی می گویند پس چرا خداوند اجازه داد امام حسین(ع) این گونه به شهادت برسند.
کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: شهادت امام حسین(ع) و واقعه کربلا نکات بسیار زیادی دارد که باید به صورت دقیق بررسی شود، باید دید که هدف از شهادت سیدالشهدا(ع) و یارانشان در کربلا چه بوده و چه حقایقی پشت این وقایع قرار دارد، در هر صورت خدا اجازه نداد خون شهدای کربلا پایمال شود.
وی افزود: در آیه 10 سوره یوسف آمده که برادرانش می خواستند او را در چاه بیندازند ولی خداوند تعدیل می کند و می فرماید «یوسف را در چاه قرار داریم»، در اینجا خداوند مدیریت می کند از این رو به اولیای الهی نمی توان به راحتی ضربه زد، اولیای الهی کسانی هستند که به درجه دوستی خدا نائل می شوند.
حجت الاسلام آل داوود اظهار داشت: اگر کسی بخواهد عالم ربانی و از اولیای الهی شود باید به عملش رجوع کند، برای رسیدن به مرتبه عالم ربانی و اولیای الهی عصمت شرط نیست بلکه فضای عبودیت شرط است، قمربنی هاشم (ع) و زینب کبری(س)هم به درجه عالم ربانی و اولیای الهی رسیدند.
کارشناس مذهبی ابراز داشت: خداوند در سوره مائده به کشیشهای مسیحی اشاره می کند که از باب خشیت حق اشک شوق در چشمانشان جمع شد، قرآن کریم این نوع اشک ریختن را تحسین می کند، در سوره توبه خداوند نوع دیگری از اشک ریختن را بیان می کند که عده ای نزد پیامبراکرم(ص) برای جهاد آمده بودند و پیامبر (ص)به آنها فرمودند من مرکبی ندارم در اختیار شما قرار دهم و آنها اشک حسرت ریختند و این نوع اشک ریختن هم قابل تحسین است و ثواب عمل به آنها داده می شود.
وی در ادامه گفت: نوع دیگر اشک ریختن سجده و عبودیت همراه با بکاء و گریه است، آخرین نوع اشک ریختن گریه مصنوعی و ساختگی و گریه بر مسائل مادی است که رد شده و ارزش ندارد، لذا به هر گریه ای نباید ترحم کرد و باید دید از چه باب و وجهی است، گریه بر اباعبدالله(ع) زمانی ارزش دارد که برای خود حضرت باشد نه اینکه برای مشکلات و گرفتاریهای مادی خودمان در مجالس اباعبدالله(ع) اشک بریزیم و تصور کنیم صرف اشک ریختن در مجلس امام حسین(ع) ارزش دارد./869/202/ب2