راضی بودن از نفس سبب فساد عقل و بزرگترین دام شیطان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام آل داوود، استاد حوزه علمیه، امشب در مسجد امام حسین(ع) اصفهان، با اشاره به آیه 53 سوره یوسف(ع)، گفت: اگر ما همین آیه را سرلوحه کار خود قرار دهیم در دنیایمان تحول ایجاد می شود.
استاد حوزه علمیه ادامه داد: حضرت یوسف در زمان حیات خود سختیهای زیادی را متحمل شد، حضرت یوسف وظیفه داشت مردم مصر را از مهلکه نجات دهد، تصور ما این است که ائمه معصومین(ع) آمده اند که فقط مسیر آخرت را به ما نشان دهند در حالی که آنها آمده اند تا دنیا و آخرت ما را آباد کنند و اگر ما احساس می کنیم که اینگونه نیست باید عیب کار را در خودمان پیدا کنیم.
وی افزود: تهمتی که به ناحق به حضرت یوسف زده شد اذهان عمومی را آلوده کرده بود و حضرت یوسف باید این اذهان را پاک می کرد و آثار منفی را از بین می برد، نخستین کاری که ایشان کرد در جلسه ای که زنان دعوت شده بودند و یوسف را بی گناه دانستند و او را تبرئه کردند و بالا بردند، شیفته این تمجیدها نشد و فرمود «وَ ما اُبَرِّئُ نَفسی اِنَّ النَّفس لَاَمّارَةٌ بِالسّوء اِلّا ما رَحِمَ رَبّی»
حجت الاسلام آل داوود اظهار داشت: کار نفس امر به بدی و در حقیقت یک شیطان درونی است مگر آنکه خدا رحم کند و انسان را از افتادن در دام شیطان درونی نجات دهد، حضرت یوسف اگر از آن مهلکه ای که زلیخا تدارک دیده بود توانست فرار کند رحم و لطف الهی بوده است، سه نفس درون انسانها است، نفس اماره که امر به بدی می کند.
استاد حوزه علمیه ابراز داشت: نفس لوامه که سرزنش کننده است و هنگامی که خطایی مرتکب شویم از درون به ما فشار می آورد که توبه کن، گاهی نفس لوامه تحت سیطره نفس اماره قرار می گیرد و دیگر در درون انسان از آن اثری نیست و اگر فسقی از انسان سر می زند از درون احساس مذمت نمی کند، نفس اماره و لوامه در درون همه انسانها وجود دارد.
وی تصریح کرد: نفس دیگر نفس مطمئنه است که باید کسب شود و مخصوص عالمان ربانی است که در رأس آن انبیا و اولیا و اوصیای حضرت حق هستند و ما هم می توانیم به مرحله عالم ربانی برسیم، اگر بتوانیم نفس لوامه را درون خود حفظ کنیم نجات پیدا می کنیم.
حجت الاسلام آل داوود بیان داشت: راضی بودن از نفس نشانه فساد عقل و بزرگترین دام شیطان است، اگر نفس تبرئه نشود و انسان نفس پرست شود عقلش فاسد می شود و شیطان به راحتی بر انسان مسلط می شود، وقتی نفس لوامه درون انسان بی اثر شود از اعمال و کارهای خطایش پشیمان نمی شود و به کتمان و کوچک شمردن گناهانش می پردازد و معصیت کردن برایش عادی می شود./202/869/ب1