۰۷ آذر ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۲
کد خبر: ۴۶۳۸۰۵
استاد حوزه و دانشگاه:

بارزترین ویژگی امام حسن گفتار و کردار کریمانه ایشان است

حجت‌الاسلام قنبریان گفت: بعد از صلح امام با معاویه ملعون، برخی مدعیان و خوارج مذهب‌ها امام حسن(ع) را به خاطر این امر نکوهش می‌کردند، ولی ایشان طبق آیه «وَ اصْبِرْ عَلي‏ ما يَقُولُون» بزرگوارانه بر این کج اندیشی‌ها صبر می‌کردند. زیرا با کسانی روبرو بودند که درک و بینش ضعیفی نسبت به جایگاه امامت و ولایت داشتند.
حجت‌الاسلام والمسلمین علی قنبریان

حجت‌الاسلام والمسلمین علی قنبریان استاد حوزه و مدرس دانشگاه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، ضمن تسلیت سالروز شهادت مظلومانه امام حسن مجتبی(ع) به سبک زندگی آن حضرت اشاره کرد، و اظهار داشت: بارزترین ویژگی اخلاقی آن حضرت کریم و با کرامت بودن ایشان است. و به همین سبب از سوی ائمه اطهار(ع)، به کریم اهل بیت(ع) نامیده شده‌اند.

وی ادامه داد: ما نیز اگر ادعای شیعه بودن را داریم باید از سبک و سیره این امام همام پیروی و تبعیت کنیم، و کرامت و کریم بودن را در اعمال و گفتار خویش جاری کنیم.

استاد حوزه علمیه با اشاره به واژه "کرم" در قرآن کریم، یادآور شد: در آیات مختلف قرآن مجید 46 بار ریشه‌ی واژه کَرَمَ با مشتقاتش تکرار شده است، و این نشان از اهمیت این صفت برجسته اخلاقی نزد خداوند متعال دارد که در سیره و سبک زندگی امام حسن(ع) این صفت در اعلی مرتبه خود به منصه ظهور رسیده است.

وی افزود: خداوند در آیه 23 سوره اسراء می‌فرماید «فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلًا کَرِیماً؛ به پدر و مادر خود احسان كنيد، اگر يكى از آن دو يا هر دو در كنار تو به سالخوردگى رسيدند به آنها حتى اوف مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنى شايسته بگوى». در این آیه کرامت به قول و گفتار نسبت داده شده است، و امام حسن(ع) هم در گفتار و هم در اعمال‌شان کرامت داشتند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: وقتی برخی شامیان و طرفداران معاویه به حضرت بی احترامی کرده و یا بعضی مخالفان صلح به ایشان توهین می‌کردند، آن حضرت در مقابل آنان گفتار کریمانه‌ای داشت، بطوری که برخی از این‌ها از اعمال خود پشیمان می‌شدند.

وی در تبیین کرامت عملی امام حسن(ع) عنوان داشت: امام صادق(ع) می‌فرمایند «امام حسن مجتبی(ع) بيست و پنج مرتبه پياده به حجّ رفت. و دو مرتبه و به روايتى سه مرتبه، مالش را با خدا قسمت كرد كه نصف آن را خود برداشت و نصف ديگر را به فقرا داد». با توجه به این روایت آن حضرت در طول عمر شریف‌شان سه مرتبه ثروت‌شان را به مردم فقیر و مستضعف بخشیده‌اند.

پژوهشگر حوزوی با اشاره به مظلومیت امام حسن مجتبی(ع) خاطرنشان کرد: بعد از صلح امام با معاویه ملعون، برخی مدعیان و خوارج مذهب‌ها امام حسن(ع) را به خاطر این امر نکوهش می‌کردند، ولی امام(ع) طبق آیه «وَ اصْبِرْ عَلي‏ ما يَقُولُون» بزرگوارانه بر این کج اندیشی‌ها صبر می‌کردند. زیرا با کسانی روبرو بودند که درک و بینش ضعیفی نسبت به جایگاه امامت و ولایت داشتند.

حجت‌الاسلام قنبریان در پایان با اشاره به تضعیف موقعیت و جایگاه امام حسن(ع) توسط برخی صحابه ایشان، گفت: علاوه بر این‌ها، از دیگر مظلومیت‌های امام حسن(ع) شهادت‌شان توسط جعده ملعون بود که به اصطلاح شریک زندگی امام بودند! همه ما می‌دانیم که اگر انسانی دچار حادثه و یا آسیبی شود در اولین گام برای مشورت و همدلی، آن‌ها را با شریک زندگی و همسرش در میان می‌گذارد. حال اگر خود همسر انسان به جای اینکه مرهم دردها باشد؛ عامل درد شود، چقدر دردآور و سوزناک خواهد بود./9592/302/ب3

ارسال نظرات