با عملیات رسانه ای به راحتی از کنار فاجعه حقوق های نجومی رد شدند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حسن رحیم پور ازغدی در مراسم عزاداری هیأت شهدای رسانه که به همت سازمان بسیج رسانه خراسان رضوی در خیابان شهید فکوری برگزار شد، به بازخوانی تعالیم دینی پیرامون فعالیت رسانه ای مطلوب پرداخت و گفت: پیام رسانه چه در قدیم و چه در شرایط فعلی همواره به پیام های مشروع و نامشروع، عادلانه و ناعادلانه، خلال و حرام و اخلاقی و غیر اخلاقی تقسیم می شود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اظهار کرد: انقلاب رسانه ای اخیر در جهان، در سده های گذشته قابل تصور هم نبود و روزها و هفته ها و ماه ها طول می کشید تا پیام ها بین افراد رد و بدل شود.

وی در ادامه به برشماری آسیب های فضای رسانه ای فعلی پرداخت و یادآور شد: امروز «غیبت» در رسانه کاملا مشهود است. مطلبی درباره یک فرد منتشر می شود که خودش از آن خبر ندارد و به گونه ای آبروی او را می برند که گاهی حتی صدور تکذیبیه هم اثر نخواهد داشت. گناه ریختنِ آبروی مؤمن از لجن مال کردن دیوار کعبه بیشتر بوده و مانند قتل نفس است.

رحیم پور ازغدی خاطرنشان کرد: همانطور که دروغ رسانه ای خیانت است، سکوت در یک مسأله عمومی نیز خیانت تلقی می شود. یعنی امر رسانه دایر است بین دو خیانت. یکی سکوت خائنانه و دیگری سخن گویی خائنانه. بنابراین رسانه موظف است همواره از خود بپرسد «چه بگویم؟ چگونه بگویم؟ چه زمانی بگویم؟ و چرا بگویم؟» و همین سوالات را درباره «نگفتن» هم از خود بپرسد. پس در رسانه امر بین واجب و حرام است و امر مباحی وجود ندارد؛ یا در راستای مصالح جامعه و واجب است، یا با هدف انتقام گیری و حرام است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در بخش دیگری از سخنان خود، «منحرف کردن اذهان عمومی از مسائل مهم مملکت» را یکی دیگر از شیوه های غیر اخلاقی و غیر شرعی کار رسانه ای دانست و گفت: رسانه ای ها می دانند که می توان یک امر عادی را در رسانه به یک فاجعه تبدیل کرد تا بدینوسیله از دیده شدنِ فاجعه ای جلوگیری کرد. برای نمونه در جریان فیش های حقوقی نجومی، به راحتی از کنار این فاجعه رد می شوند. قرار دادنِ این مسائل مهم در کنار مسائل کم اهمیت و برخورد مشابه با هر دو اتفاق، تلاشی برای پوشاندن فجایع است.

وی تصریح کرد: انتقاد کردن یک وظیفه است و نباید از ترس مال و جان آن را رها کرد. یکی از کارکردهای مهم رسانه، تحقق «امر به معروف و نهی از منکر» است که باید در راه آن برای خدا ایستادگی کرد./820/پ203/ج