۰۹ آذر ۱۳۹۵ - ۱۱:۲۳
کد خبر: ۴۶۴۲۳۴
عضو هیأت علمی مؤسسه امام خمینی مطرح کرد؛

دنیاخواهی؛ حجاب خواص بعد از رحلت پیامبر

حجت الاسلام والمسلمین رهنمایی گفت: مگر می شود تصور کنیم افرادی که در سقیفه بنی ساعده حضور پیدا کردند نمی داستند امام علی(ع) حق است؟ حتما این را می دانستند و یقین هم داشتند؛ اما وقتی بصیرت توأم با دنیاخواهی شد حق به راحتی کنار زده می شود.
دکتر سید احمد رهنمایی

حجت الاسلام والمسلمین سید احمد رهنمایی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، در تبیین ابعاد اجتماعی و سیاسی عصر پیامبر اکرم(ص) اظهار داشت: بعد از شهادت پیامبر اسلام(ص) دوران ریزش و رویش پیش آمد و ریزش ها بیشتر نصیب کسانی بود که دنیا آنها را فریفته خود کرده بود به همین هرچند حق را می دانستند آن را انکار می کردند.

پذیرفتن حق با بصیرت و زهد

عضو هیأت علمی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با بیان اینکه در پذیرفتن حق دو عامل ایجابی و سلبی نیاز است، افزود: عامل نخست بصیرت و دین واقع و دوم عدم توجه به دنیا است که در مردم آن دوران عامل دوم بسیار کمرنگ بود؛ چراکه مگر می شود تصور کنیم افرادی که در سقیفه بنی ساعده حضور پیدا کردند نمی داستند امام علی(ع) حق است؟ حتما این را می دانستند و یقین هم داشتند که پیامبر اسلام(ص) او را در غدیر به عنوان امام و خلیفه بعد از خود معرفی کرده است ولی وقتی بصیرت توأم با دنیاخواهی شد حق به راحتی کنار زده می شود.

وی ادامه داد: همه این افتراق، جدایی ها، جنگ ها و نزاع هایی که در امت اسلامی تا امروز پیش آمده و پیش می آید همه به همان ثقیفه ای برمی گردد که دنیا پرستان در آن بودند، بنابراین افراد بی بصیرت در رتبه بعد از بابصیرت های دنیاپرست قرار دارند چراکه اصلا خیلی از اوقات گروه نخست توسط گروه دوم از راه به در شده و فریب خوردند.

حجت الاسلام والمسلمین رهنمایی صبر را شاخصه دیگر شناخت حق دانست و تأکید کرد: امام علی(ع) در نهج البلاغه می فرماید «کسی نمی تواند عَلَم حق را بردارد مگر اهل بصیرت و صبر باشد»، بنابراین می توان گفت بصیرت به معنای تشخیص حق و صبر به معنای جلوداری نفس از دنیاخواهی است که این مسأله لازمه وجودی هر مسلمانی است.

آموزه های سلوک اجتماعی پیامبر

وی در ادامه با به آموزه های اجتماعی سلوک پیامبر اسلام(ص) اشاره کرد و با بیان اینکه در قرآن پیامبر را رحمة للعالمین معرفی کرده است، ابراز داشت: با توجه به این آیه پیامبر اسلام(ص) نه فقط برای مسلمان ها بلکه برای تمام انسان ها و حتی دیگر موجودات مایه رحمت و مهرورزی است که این مسأله در زندگی ما نیز باید نمود پیدا کند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم با اشاره به آیه «وَدَاعِیًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُنِیرًا» در سوره مبارکه احزاب ابرازکرد: خداوند در این سوره پیامبر را دعوت کننده به سمت خدا و چراغ فروزان هدایت مردم معرفی می کند در صورتی که در مورد هیچ پیامبری اینگونه تعبیراتی نداشته است؛ به تعبیر من پیامبر شمعی بود که خود سوخت تا امت اسلامی را از آتش نجات دهد و یا در جای دیگری خداوند خطاب به رسولش می فرماید ای پیامبر قرار نیست خود را به خاطر مردم از بین ببری؛ حال ما در زندگی چقدر این گونه هستیم؟ آیا واقعا دغدغه هدایت و سلامت جامعه خود را داریم؟ اگر این گونه شدیم می توانیم بگوییم ما پیرو پیامبر بزرگوار خود شده ایم.

مسلمان حقیقی به فکر دیگران هم هست

وی افزود: از همه این موارد مهم تر روایتی است که پیامبر را «طبیب دوّار بطبه» معرفی کرده است به این معنا که پیامبر همچون پزشکی بود که خود بر سر بالین بیماران حاضر می شد و برای نجات آنها تلاش می کرد؛ ما نیز اگر بخواهیم از زندگانی ایشان الگو برداری کنیم باید از جان و مال خود برای هدایت مردم بگذریم، اینکه فردی به دنبال این مسأله باشد که فقط گلیم خودش را از آب بیرون بکشد مسلمان حقیقی نیست.

وی در پایان با بیان اینکه دنیای باطل برای نشر عقاید منحرف خود در جامعه از همه وسایل و ابزار روز استفاده می کند، توجه علمای اسلام را به این مسأله ضروری خواند و خاطرنشان کرد: امروز دنیا در موج سوم تبلیغات قرار دارد و با اینکه سرمایه معرفتی هم ندارد ولی خوب می تواند باطل را معرفی کند ولی ما که در اسلام این قدر میراث گرانسنگ معارف اهل بیت(ع) را داریم هنوز در موج اول مانده ایم و فقط گسترش اسلام را در یک نوشته یا سخن خلاصه می کنیم در حالی که باید پا را فراتر بگذاریم./1330/ت302/س

ارسال نظرات