رفتار متکبرانه حاکم با مردم دین را پژمرده و نعمت ها را زائل می کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام مهدوی ارفع، عصر امروز در نشستی با عنوان «ولایت در نهج البلاغه» که در خانه انقلاب اسلامی و ولایت اصفهان برگزار شد، گفت: انسان مؤمن وقتی مسؤولیت و مقامی را می پذیرد محکم می ایستد و همه عوارض آن را هم قبول می کند و مقام را به دید مسؤولیت نگاه می کند.

وی ادامه داد: همانگونه که ما از خداوند انتظار رأفت داریم، مردم هم از مسؤولان انتظار رأفت و مهربانی دارند، اگر مسؤولی خلاف این خواسته خداوند حرکت کند در حقیقت به جنگ با خدا رفته است و امیرالمؤمنین(ع) در اینباره می فرماید «هرگز با خدا مستیز که تو را از کیفر او نجاتی نیست و از بخشش و رحمت او بی نیاز نخواهی بود، از بخشش دیگران پشیمان مباش و از کیفر کردن شادی مکن و در خشمی که توانی از آن رها گردی شتاب نداشته باش»، اینها نشانه های رأفت اسلامی در مسؤولان نسبت به مردم است.

استاد حوزه علمیه افزود: چون حاکم با مسائل کلان جامعه در ارتباط است و به تبع آن خطاهایی هم که از افراد با آنها مواجه می شود اکثراً خطاهای شخصی نیستند و ضررهای آن خطاها متوجه همه افراد جامعه می شود و ممکن است آسیبهای سخت امنیتی، اقتصادی و فرهنگی داشته باشد، البته در چنین شرایطی رأفت و بخشش مطلوب نیست و این رأفت در مسؤولان اسلامی منوط به فراهم بودن سایر شرایط اولیه است، رأفت مسؤولان نسبت به مردم یک اصل اولیه است که البته استثنا هم دارد.

حجت الاسلام مهدوی ارفع اظهار داشت: ما یک سری اصل در هر کاری داریم که در کنار آن اصول یک سری استثناء و تبصره هایی هم قرار می دهیم، مثلاً پدر می خواهد به فرزندش راستگویی را بیاموزد و صداقت را به عنوان یک اصل اولیه به فرزند معرفی می کند و بر روی آن تأکید دارد، اما در کنار آن تبصره ها را هم به او می آموزد.

وی ابراز داشت: تا نگاه مسؤول از درون نسبت به مردم نگاه صحیحی نباشد در بیرون و در عمل هم نمی تواند رفتار صحیحی داشته باشد، ابتدا قلب فرد باید بفهمد تا در عمل نمود پیدا کند، البته تنها همراهی قلبی و درونی کافی نیست، حاکم در مواجهه با مردم باید از ادبیات تکبر دوری کند تا مردم از او نترسند و بین او و مردم فاصله ایجاد نشود.

مسؤولان نباید در مواجهه با مردم بگویند «مأموریم و معذور» ‏

استاد حوزه علمیه بیان داشت: این که مسؤولی به مردم بگوید که چون به من دستور داده اند من هم به شما دستور می دهم و شما باید فلان کار را انجام دهید، ادبیات حاکمان ظالم است، گاهی افراد در ادارات به مردم می گویند «مأموریم و معذور»، نباید در مواجهه با مردم از این ادبیات استفاده کرد، امیرالمؤمنین(ع) در نهج البلاغه حاکمان را از این طرز صحبت نهی کرده اند.

حجت الاسلام مهدوی ارفع گفت: امیرالمؤمنین(ع) نتیجه صحبت متکبرانه با مردم را سبب فاسد شدن دل می دانند، هر کس خودش را شبیه به قومی کند به مرور خودش هم مانند آنها می شود، اگر حاکمی در رفتار خود را شبیه به متکبران و ظالمان کند، کم کم خودش هم جزء ظالمان می شود.

وی افزود: امیرالمؤمنین(ع) در عاقبت رفتار متکبرانه حاکمان با مردم می فرماید« اینگونه خودبزرگ بینی دل را فاسد، دین را پژمرده و موجب زوال نعمتها می شود»، در نتیجه این رفتار دیگر مردم هم پای حکومت این حاکمان نخواهند ایستاد و منتظر هستند تا دوره حکومت آن شخص به سر آید.

راه رهایی از تکبر توجه به کبریایی و عظمت خداوند است/ خداوند هر شخص سرکشی را خوار می کند

کارشناس مذهبی حوزه علمیه اظهار داشت: حضرت امیرالمؤمنین(ع) راه رهایی از تکبر ناشی از ریاست و حکومت را توجه به کبریایی خداوند می دانند، مجموعه «از کهان تا کیهان» مجموعه ای از تصاویر پی در پی است که کوچکی ما در برابر خلقت را به ما نشان می دهد تا بدانیم در برابر عظمت جهان ما هیچ چیز نیستیم، گاهی برخی افراد با یک میز و چند کارمند خودشان را گم می کنند و دچار تکبر می شوند.

حجت الاسلام مهدوی ارفع ابراز داشت: امیرالمؤمنین(ع) می فرمایند اگر احساس بزرگی کردی به بزرگی حکومت خداوند فکر کن، تا از سرکشی نجات پیدا کنی، خداوند از ازل همه هستی را اداره می کند و ما در هر چقدر هم پست و مقام بالایی داشته باشیم هیچ هستیم.

وی توضیح داد: امام معصوم(ع) فرمود «همه زمینی که ما در آن قرار گرفته ایم در مقابل آسمان اول مانند حلقه انگشتری در بیابان بی انتهاست، آسمان اول نسبت به آسمان دوم هم مانند همین انگشتر در بیابان وسیع است و این سیر ادامه دارد تا به آسمان هفتم برسد»، اگر انسان عظمت خداوند را نبیند مانند فرعون می شود که می گفت «اَنا رَبَّکُمُ الاَعلی».

استاد حوزه علمیه تصریح کرد: به فرموده امیرمؤمنان(ع) اگر حاکم به کبریایی خداوند و حقارت خود نسبت به آن توجه کند از سرکشی نجات می یابد و تندروی اش فرومی نشیند و عقل و اندیشه اش به جایگاه اصلی آن برمی گردد، باید این فرموده را به عنوان یک قاعده اخلاقی در همه مواردی که سبب ایجاد تکبر در ما می شود به کار ببریم، گاهی تکبر در داشتن علم، ثروت، شهرت یا زیبایی و سایر موارد حاصل می شود.

حجت الاسلام مهدوی ارفع بیان داشت: شیخ انصاری(ره) شاگرد زحمت کشی داشتند که درس شیخ را متوجه نمی شد، این شاگرد یک بار با حال اضطرار به حرم امیرالمؤمنین(ع) می رود و درخواست فهم دروس را می کند، همان شب امیرالمؤمنین(ع) در خواب یک «بسم الله» در گوش او می گویند و از همان موقع فهم و درک درسی شاگرد زیاد می شود و از فردا مرتب به شیخ انصاری اشکال می کند و سؤال می پرسد و شیخ آهسته به شاگرد می گوید «آن کسی که بسم الله را در گوش شما خوانده تا «وَلَاالضّالین» را در گوش من خوانده است، برو و سر جایت بنشین».

وی افزود: هر جایی که غرور ما را گرفت باید به بالاتر از خود در همان موضوع نگاه کنیم تا غرور ما فروکش کند، باید این شیوه را همیشه بکار بگیریم، امیرمؤمنان(ع) در نهج البلاغه تذکر می دهند که  خداوند وعده داده که هر شخص سرکشی را خوار کند./201/869/ب1