حصول یقین و استقرار ایمان در قلب عامل عاقبت بخیری قطعی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، نماینده مردم استان اصفهان در مجلس خبرگان رهبری شب گذشته در جلسه تفسیر صحیفه سجادیه، گفت: امام سجاد(ع) در دعای یازدهم صحیفه سجادیه ما را متوجه می کنند برای توبه ای که بعد از آن دیگر گناهی انجام و ثبت نشود و بعد از آن دیگر معصیتی نباشد تا به واسطه آن مؤاخذه شویم.

نماینده مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: خلاصه این دعا این است که از خدای متعال یک کارنامه 20 بخواهیم و آن آخرین چیزی که ملائکه از اعمال ما ثبت می کنند توبه مقبول باشد و بعد از آن هم دیگر هیچ گناهی در کارنامه ما ثبت نشود و با شستشوی بدی اعمال ما کارنامه ما تنها اعمال خوب باشد و آمرزیده از دنیا برویم که به این حالت عاقبت بخیری می گویند.

وی افزود: یک شیطان به نام شیطان عدیله داریم که کارش عدول دادن ایمان مؤمن به کفر در لحظه حساس مردن و قبض روح است و یک دعای زیبایی هم در مفاتیح به نام دعای عدیله هست که اگر شخصی در حال قبض روح بود باید این دعا را بالای سر او خواند، این دعا مضامین زیبایی دارد و خودمان هم باید گاهی آن را بخوانیم.

آیت الله مهدوی اظهار داشت: برای اینکه شیطان نتواند در لحظه مرگ ایمان را تبدیل به کفر کند، راهش استقرار ایمان است، در آیه 98 سوره انعام داریم که دو نوع ایمان وجود دارد، ایمان مستقر و ایمان مستودع، ایمان مستقر رفت و برگشتی و موقتی نیست، بلکه دائمی و پابرجاست که در مقابل آن ایمان مستودع است، ایمان مستودع موقتی است و پایدار نیست و در هنگام مواجهه با گناه جاذبه دار از دست می رود.

استاد اخلاق حوزه علمیه توضیح داد: افراد مختلف در مواجهه با گناه متفاوت هستند، بعضیها در مواجهه با گناه فوری حذب آن می شوند و مانند آهنربایی که پاره های آهن را به سمت خود می کشد این افراد هم گناهان را به سمت خود جذب می کنند، معصیت آهنربا است و برخی به جای خورده شیشه خورده آهن در وجودشان است و فوری جذب گناه می شوند، وقتی ایمان مستودع باشد یعنی جاهای خالی در وجودمان هست و شیطان هم در همان جاهای خالی نفوذ می کند.

وی افزود: در آیه قرآن می خوانیم که شیطان نمی تواند مخلَصین را گمراه کند، علت این است که همه وجود مخلَص خدایی است و همه زوایای وجودش را ایمان به خداوند پر کرده است و رنگ خدایی گرفته است، شیطان می خواهد او را فریب دهد اما توانایی آن را ندارد، نگاههای حرام، گوش دادن به حرام، غیبت کردن و تهمت زدنها در اثر همین جاهای خالی در وجود افراد است که مثلاً تا زمزمه غیبتی را در جایی می شنوند فوری به جمع غیبت کنندگان می پیوندند.

آیت الله مهدوی بیان داشت: اما دسته دوم کسانی هستند که نسبت آنها با گناه مانند نسبت دو خط موازی هستند که هیچگاه همدیگر را قطع نمی کنند، این افراد به سادگی از کنار گناه عبور می کنند و جذب آن نمی شوند، دسته سومی هم هستند که در مواجهه با گناه حالت نفرت و انزجار دارند و می دانند که خداوند در برابر انجام گناه خشم و غضب می کند، عشق به خداوند همه وجود این افراد را پر کرده است.

نماینده مجلس خبرگان اظهار داشت: افراد دسته سوم کسانی هستند که نسبت به اموری که مورد غضب خداوند است نفرت دارند و عشق سرشار نسبت به خداوند سبب می شود تا همان برخوردی که افراد در  ظاهر در مواجهه با نجاسات و کثافات دارند را در برخورد با گناهان انجام دهند، اگر ایمان در وجودمان مستقر شد قطعاً عاقبت بخیر می شویم، ایمان مستقر نتیجه یقین است.

وی در ادامه بیان داشت: یقین به پروردگار و روز قیامت به معنای اعتقاد جازم هستند و عقایدی هستند که هیچ احتمال خلاف در آنها نیست، گاهی برای آنکه مطمئن شویم گره ای که به زناب می زنیم محکم است و باز نمی شود گره را چند بار تکرار می کنیم، عرب در لغت به این گره محکم عقد می گوید، اعتقاد فکری هم گره زدن محکم و چند باره فکر به یک مطلب است.

آیت الله مهدوی ابراز داشت: باید گره محکمی به ایمان به قیامت در فکر خود بزنیم که مصداق «لَانفِصامَ لَها» باشد، باید ایمانی را که در وجودمان هست به مرحله یقین برسانیم، اگر ایمان مستقر نبود و مستودع نبود و گاهی آمد و گاهی رفت، رفت و شد ایمان در قلب انسان خطرناک است و احتمال عاقبت بخیر نشدن برای چنین اشخاصی وجود دارد.

امام جمعه موقت اصفهان تصریح کرد: رسیدن به یقین مشکل است و تلاش زیادی می خواهد، بنده کتابی به نام «ایمان» نوشته ام و در آن بر خلاف بحثهای متعارف بحث یقین را مطرح کرده ام و در آن مراتب یقین و راههای تحصیل آن را آورده ام، یقین تحصیلی نیست بلکه حصولی است، ما می توانیم مقدمات یقین را فراهم کنیم اما خود یقین را نمی توانیم تحصیل کنیم، گاهی ما سؤالی را می پرسیم و جواب آن را هم در کتابی پیدا می کنیم و تحصیل می شود اما یقین اینگونه نیست، یقین در ایمان مانند آبیاری دیمی است که در آن ابزار و مقدمات آبیاری را فراهم می کنیم اما منتظر باران از آسمان می شویم و خودمان مستقیماً آب را در زمین نمی اندازیم.

وی اظهار داشت: یقین اعطایی و لدنی است، مقدمه یقین هم عبودیت است، باید عبد شویم تا یقین در قلب ما وارد شود، نمی شود یقین را به دست آورد، یقین نعمتی است که خداوند در دل کسانی که می خواهد قرار می دهد و به آنها اعطا می کند، ‏اما باید قبلاً مقدمات آن را فراهم کرده باشیم./869/201/ب2