حل مشکلات مردم انسان را به ابدیت وصل می‌کند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیتالله عبدالله جوادی آملی، در درس خارج تفسیر خود در مسجد اعظم در ادامه تفسیر سوره مبارکه طور با اشاره به برخی از مباحث گذشته گفت: خداوند درباره اطعام دادن امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) فرمود آنان این کار را برای وجه خداوند انجام دادند، این مدرسهسازی، این خیر دادن، مشکل اقتصادی را حل کردن، این مشکل ازدواج را حل کردن اینها خیر است، اگر کسی این را لوجه الله انجام داد، این میشود روح این کار و اگر روح زنده باشد، بدن آن روح، یعنی آن کار برای همیشه زنده است.
وی افزود: درست است که ما عمرمان و کارمان محدود است؛ اما از طرفی مثل رودخانهای هستیم که به یک دریا نامتناهی وصل هستیم، اگر کسی بگوید چگونه این رودخانه ابدی است، باید بگوییم رودخانه ابدی نیست اما به ابدی وصل است، روح این کار برای ابد زنده است.
مفسر برجسته قرآن کریم با اشاره به اینکه وجه الهی ذات خداوند نیست، وجهالله به معنای «الله» نیست، بلکه به معنای لطف و فیض و اشراق الهی است، ادامه داد: مثل اینکه دنیا لطف و فیض الهی است، اولیای الهی دنیا را که میبینند میدانند که دنیا مظهر خداوند است، اولیای الهی یقین دارند دنیا یک باطنی دارد برای اینکه مظهر خدایی است که خداوند در این دنیا ظهور کرده که ظهور او عین باطن است، درباره قرآن هم همینطور است، هر آیه قرآن ظاهری دارد که ظاهر آن عین باطن است.
حضرت آیتالله جوادی آملی خاطرنشان کرد: شما این مثال لیوان نیمخالی را شنیدهاید، کارهای ما مثل لیوان نیمهپر است، نیمی از آن خوب است و نیمی از آن بد است، اما قرآن همهاش پر است، نیمی از آن «عربی مبین» است و نیمی از آن از جانب «علی حکیم» است، آن نیم دیگر عربی نیست که با مراجعه به لغت و بنای عقلا و عرف بتوانیم آن را حل کنیم، اگر روایتی معتبر بود نباید بگوییم این از کجای لفظ درمیآید، بلکه باید بگوییم این از آن نیمه نادیدنی قرآن درمیآید، اگر بخش دیگر قرآن علی حکیم است، باید ببینیم آنها که با علی حکیم ارتباط دارند چه گفتهاند، یک بخش قرآن با لغت و با فرهنگ عرف حل میشود، عالم هم همینطور است، عالم یک لایه ندارد.
وی در توضیح «وجهالله» با اشاره به اینکه عالم ظاهری است که ظهورش عین باطن است، ابراز کرد: دنیا با آنکه کف عالم هستی است و از دنیا پایینتر و پستتر نداریم، چون در هیچ عالمی گناه خداوند نمیشود مگر در این دنیا، این کف هستی است، همین که کف هستی است یک ظاهری و یک باطنی دارد، اولیای الهی باطن همین دنیا را میبینند و این میشود حق، مثل اینکه ما همیشه در برابر آیینه هستیم، هر چیزی که ما داریم میبینیم مثل این است که در آیینه داریم خداوند را میبینیم، آیینهای که به اندازه آسمان و زمین است و همه دارند خداوند را نشان میدهند اما ما قدرت نداریم سربرگردانیم و خداوند را ببینیم، وجهالله همین است.
استاد سطح عالی حوزه علمیه با قرائت آیه «وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ»، اظهار کرد: رهین به معنای مرهون است، مرهون عین گرو را میگویند، کسی گرو میدهد که بدهکار باشد، اگر کسی دینی گرفته و بدهکار است باید گرو بدهد، انسان در برابر ذات اقدس اله اگر خلاف کرد بدهکار است، چون بدهکار است باید گرو بدهد، گرو الهی هم مثل بقیه گروها فرش و خانه و ماشین و مانند آن نیست، خودشخص را گرو میگیرند.
وی گفت: اینکه میگوید من نمیتوانم شب برخیزم و نمیتوانم خودم را کنترل کنم، به همین دلیل است، فرد توی بند است، بدهکار باید گروه بدهد و خدا زمین و فرش قبول نمیکند و گروه خود شخص است، در نهجالبلاغه هست که به خدا بگویید اشتباه کردم و فک رهن کنید، خودتان را آزاد کنید، خدایا آمدم، این نه توبه و نه آب توبه و نه پیش عالم رفتن میخواهد، واقعا بگوید آمدم، فرمود بدهکار هستید و خودتان گرویید، آنها که اولیای الهی هستند آزاد هستند دیگر، یک انسان آزادمرد هست که از این لماظه، یعنی غذای لای دندان مانده صرفِ نظر کند./914/202/ص