۲۵ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۰:۲۲
کد خبر: ۴۸۰۶۵۳
حجت الاسلام والمسلمین فاطمی نیا:

ذکری که با آدابش گفته شود، فهم انسان را در معارف بالا می برد

استاد حوزه علمیه گفت: ذکر وسیله روشنایی انسان است و همانند طبیبی همراه انسان حضور دارد، دلِ کر را شنوا می کند و چشم کور را بینا، البته این از خواص ذکری است که با آدابش گفته شود.
آیت‌الله فاطمی نیا

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام والمسلمین سید عبد الله فاطمی نیا در جلسه سخنرانی شب گذشته که در محفل فاطمی واقع در خیابان سپاه اصفهان برگزار شد، گفت: برخی علما به سبب درک بیشتر نسبت به عوام، به تصوف متهم شده اند.

وی در ابتدا با مروری بر مباحث شبهای گذشته، افزود: انسان متقی دائماً مشغول ذکر الهی است، حتی اگر در میان غافلان قرار گیرد، جزء ذاکران محاسبه می شود.

حجت الاسلام والمسلمین فاطمی نیا با بیان اینکه ذکر گفتن آدابی دارد، اظهار کرد: اگر در هنگام ذکر گفتن آداب را مراعات کنیم، فهم معارف در وجود ما بالا می رود.

استاد عرفان حوزه علمیه خاطرنشان کرد: به سبب اینکه برخی علما از جهت فهم معارف دینی مسائل بیشتری را درک می کردند گاهاً با نامهربانی هایی مواجه می شدند، مثلاً برخی از افراد نافهم نسبت تصوف به این علما می دادند.

وی با بیان اینکه علما معصوم نبوده اند، تصریح کرد: مولوی به عنوان یک متفکر و عارف مطرح است و به دلیل اینکه در یکی از شعرهایش جمله لا حول و لا قوه الا بالله را به شعر در آورده است، از جانب برخی به کفر محکوم شده است.

حجت الاسلام والمسلمین فاطمی نیا با بیان اینکه برخی مرحوم مجلسی اول و شهید ثانی را به تصوف محکوم می کنند، بیان کرد: همه سخنان این علما درست نیست ولی نمی توان به ایشان نسبت تصوف داد.

استاد عرفان حوزه علمیه افزود: همه برای شناخت حضرت حق به دنیا آمده ایم و نباید به افرادی که در راستای رسیدن به هدف خلقتشان مجاهدت کرده اند و چیزهایی را فهمیده اند اتهام بزنیم، این اتهام زنی ها معمولاً از جانب افراد متدین و مقید نسبت به این علما مطرح می شود.

وی با بیان اینکه ما با یاد علمایی همچون علی آقا قاضی و علامه طباطبایی نفس می کشیم، بیان کرد: این علمای بزرگ معدن معرفت بودند و ما به سبب این عرفان، عاشقشان بودیم.

حجت الاسلام والمسلمین فاطمی نیا در پایان با اشاره به روایتی از امیرمؤمنان(ع)، گفت: ذکر وسیله روشنایی انسان است و همانند طبیبی همراه انسان حضور دارد، دلِ کر را شنوا می کند و چشم کور را بینا می کند، البته این از خواص ذکری است که با آدابش گفته شود./867/202/ب2

ارسال نظرات