عظمت حضرت زهرا در عالم خلقت بی‌نظیر است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در ارومیه، آیت الله سید علی اکبر قریشی امروز در مراسم افتتاحیه نمایشگاه فاطمی در ارومیه با تسلیت ایام سوگواری حضرت فاطمه(س)، اظهار داشت: در مورد زمان شهادت حضرت زهرا(س) دو روایت وجود دارد یکی به ۱۳ جمادی الاول ۷۵ روز بعد از وفات پیامبراکرم(ع) و دیگری به ۹۵ روز بعد از وفات پدرش یعنی سه جمادی الثانی اشاره شده است.
آیت الله قریشی عظمت حضرت زهرا(س) را در عالم خلقت بی‌نظیر دانست و خاطرنشان کرد: بعد از وفات پیامبر(ص) خداوند برای تسلی خاطر حضرت فاطمه(س) به حضرت جبرئیل دستور داد تا هر روز به خدمت ایشان برسد و فرشته وحی هر روز به خدمت ایشان می‌رسید و از آنچه بر سر ذریه ایشان در آینده خواهد آمد خبر می‌داد و حضرت علی(ع) آنها را می‌نوشتند که بعدها به کتاب مصحف الفاطمه معروف شد.
وی حضرت علی(ع) را تنها کسی عنوان کرد که لیاقت همسری ایشان را داشت و افزود: امام صادق(ع) می‌فرماید «اگر علی(ع) با حضرت فاطمه(س) ازدواج نمی‌کرد برای ایشان شوهری در حدشان پیدا نمیِ‌شد».
نماینده مردم استان آذربایجان غربی در مجلس خبرگان در مورد نحوه برخورد حضرت فاطمه(ع) در رفتار با شوهرش اشاره و تصریح کرد: امام علی(ع) می‌فرماید «به خدا سوگند در طول ۱۰ سال زندگی با فاطمه من هیچ‌گاه او را عصبی و مجبور به کاری نکردم تا خدا فاطمه را نزد خود برد و به خدا سوگند فاطمه نیز هرگز مرا عصبی و با من مخالفت نکرد و طوری با من رفتار می‌کرد که هرگاه به چهره‌اش نگاه می‌کردم تمام غصه‌هایم از بین می‌رفت».
وی بیان داشت: امام علی(ع) در طول عمر خویش تنها در دو مورد یکی مرگ پیامبر(ص) و دوم شهادت حضرت زهرا(س) اظهار عجز کرده است.
آیت الله قریشی در مورد نحوه برخورد پیامبر(ص) با حضرت زهرا(س)، ابراز داشت: پیامبر هنگام رفتن به سفر آخرین شخص و موقع بازگشت نیز نخستین شخص که به دیدارش می‌رفت حضرت زهرا(س) بود.
وی ادامه داد: وقتی حضرت زهرا(س) بر پیامبر وارد می‌شد ایشان از جایش بلند شده دست حضرت زهرا(س) را بوسیده و بر جای خود می‌نشاندند.
نماینده مردم استان آذربایجان غربی در مجلس خبرگان گفت: این همه احترام از سوی پیامبر به حضرت زهرا(س) و ام ابیها خواندن ایشان به خاطر جایگاهی بود که خداوند به حضرت زهرا(س) داده بود نه رابطه دختر و پدری.
وی در پایان بیان داشت: پیامبر خدا(ص) می‌فرماید: «فاطمه، من به تو مژده می‌دهم تو در نزد خدا جایگاهی داری که با آن دوستان و دوست‌دارانت را شفاعت می‌کنی وخدا قبول می‌کند وهر چه تو بخواهی خداوند می‌پزیرد و این مقامی است که خداوند در دنیا وآخرت به تو داده است»./936/202/ب2