تعطیلی ایام تبلیغی افتخاری برای حوزه است

حجت الاسلام والمسلمین سیدعلی حسینی‌آملی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به تبلیغ و نقش آن در گسترش معارف اسلامی اظهار داشت: مهم ترین مسأله در این زمینه اخلاص است که باید نصب العین مبلغان قرار گیرد، همچنانکه حضرت آیت الله سبحانی از مرحوم حضرت آیت الله بروجردی نقل می کنند که ایشان بارها بر لزوم اخلاص در کارها تأکید داشتند و می گفتند ناظر اعمال ما خدا است و او بصیر و بیناترین است.

استاد درس خارج حوزه علمیه با بیان این که طلاب در حوزه علمیه از منبع و چشمه زلال آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع) بهره می گیرند، تأکید کرد: مبلغان باید همچون نهرهای آب در گذشته باشند که ابتدا بدنه خود را سیراب می کرد و بعد به زمین های کشاورزی می ریخت، طلاب باید ابتدا خودشان به مقدار کافی از سرچشمه زلال معارف اسلامی بهره بگیرند و بعد این معارف را به جامعه منتقل کنند.

وی با انتقاد از برخی طلاب که سالیان دراز در حوزه می مانند و ملتفت نیازهای جامعه نیستند، خاطرنشان کرد: یکی از برکات حوزه همین تعطیلات تبلیغی است که در حقیقت چندبرابر شدن وظایف است؛ بله ماه رمضان، دهه اول محرم و بعضا دهه آخر صفر و ایام فاطمیه کلاس های درس برقرار نیست ولی یک استادی که در طول سال دو ساعت درس می گوید یا طلبه ای که دو سه ساعت سرکلاس حاضر می شود، در این ایام چهار یا پنج ساعت کار تبلیغی می کند.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی‌آملی افزود: میزان فعالیت علمی طلاب در ایام تبلیغی حوزه بیشتر است بنابراین نمی توان انتقاد تعطیل بودن این روزها را به حوزه وارد دانست، بله در طول سال روزهای تعطیل رسمی از جمله تابستان هستند که ما بسیاری از آنها را لازم نمی دانیم و معتقدیم باید درس و بحث در حوزه برقرار باشد و طلاب خوب درس بخوانند و با اخلاص در عمل وارد جامعه شوند.

وی با بیان این که در مقطع دکتری دانشگاه ها بیش از دو یا سه روز کلاس در هفته برگزار نمی شود، تأکید کرد: یک درس خارج که بسیار بالاتر از مقطع دکتری دانشگاه است در طول هفته برگزار می شود و طلاب از محضر اساتید و بزرگان استفاده می کنند و در ایام تبلیغی نیز آموزه های خود را به مردم انتقال می دهند.

استاد درس اخلاق حوزه علمیه در بخش دیگری از سخنان خود در بیان توصیه هایی به مبلغان علوم دینی یادآور شد: برخی از ما طلاب گاهی وارد بحث هایی می شویم که تخصصی نداریم که این کار درست نیست، بنابراین اگر گاهی مردم از ما سؤالی می کنند که بلد نیستیم صادقانه این مطلب را بگوییم و یا از آنها بخواهیم در فرصت بعدی با تحقیق و سؤال از بزرگان جواب را در اختیار آنها قرار می دهیم.

وی تأکید کرد: بنده خودم بارها این مسأله را تجربه کرده ام و هیچ مشکلی هم پیش نمی آید، چراکه معتقدم جواب های بی پایه و اساس ضرر بیشتری نسبت به جواب ندادن دارد، چراکه فرد یا بعدا جواب صحیح را می شنود و نسبت به روحانیت بدبین می شود و یا طبق همان نظر غلط رفتار کرده و به اشتباه می افتد./1330/ت302/ج