سال ۲۰۵۰؛ ایران در پله هفدهم اقتصاد دنیا

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از شبستان، اقتصاد کشورمان اقتصاد ایران یک اقتصاد ترکیبی و در حال گذارشامل یک بخش عمومی بزرگ است. بخش عمده‌ای از صادرات بر پایه صادرات نفت و گاز است و در سال ۲۰۱۰ این صادرات ۶۰ درصد درآمد دولت را شامل شده‌است. بنا به گزارش وزارت امور خارجه، ایران هجدهمین اقتصاد برتر دنیا، چهارمین تولید کننده نفت در جهان، دارای دومین ذخایر گازی جهان، حائز رتبه دهم در صنعت گردشگری و رتبه پنجم در اکوتوریسم، بزرگترین و بیشترین میزان صنایع در حوزه خاورمیانه و شمال آفریقا، رتبه‌های چهارم تا دهم دنیا در تولید روی و کبالت، دارای رتبه برتر در ذخایر آلومینیوم، منگنز و مس در جهان، رتبه چهارم دنیا به لحاظ تنوع تولیدات محصولات کشاورزی می‌باشد.

بنابراین گزارش، پس از آن سالها و با تلاش هایی که برای لغو تحریم ها صورت گرفت فضا برای رشد اقتصادی و افزایش تولید ناخالص داخلی فراهم شد تا جایی که در جدیدترین گزارش بانک جهانی درباره رشد اقتصادی کشورمان شاهد پیش بینی رشد ۵.۲ درصدی در سال 2017 برای کشورمان هستیم. تسنیم در این زمینه خبر داده است: "بانک جهانی در جدیدترین گزارش دوره ای خود، برآوردش از میزان رشد اقتصاد ایران در سال 2016 را 4.6 درصد اعلام و پیش بینی کرد، رشد اقتصادی ایران در سال جاری میلادی به 5.2 درصد برسد. بانک جهانی در پیش بینی خود از رشد اقتصاد جهانی در سال 2017 را 2.7 درصد پیش بینی کرده است. پیش بینی شده که رشد در اقتصادهای پیشرفته جهان در سال جاری به 1.8 درصد افزایش یابد. این گزارش همچنین پیش بینی کرده که رشد اقتصادی ایران در سال های 2018 و 2019 به ترتیب 4.8 و 4.5 درصد باشد."

این گزارش می افزاید: این در حالی است که در خبری تازه در خصوص اقتصاد ایران شرکت پرایس واتر هاوس کوپرز که اغلب با مخفف PwC شناخته می‌شود در گزارشی تحت عنوان «چشم‌انداز بلندمدت: نظم اقتصاد جهانی تا 2050 چگونه تغییر خواهد کرد؟» به پیش‌بینی بزرگ‌ترین و قدرتمندترین اقتصادهای جهان در 33 سال آینده پرداخته است. باشگاه خبرنگاران جوان در این زمینه به نقل از پرس تی وی نوشته است: "32 کشور جهان را بر اساس تولید ناخالص داخلی بر مبنای برابری قدرت خرید (PPP) ارزیابی شده است. فهرست اقتصادهای بزرگ جهان در سال 2050 بر اساس این گزارش در ادامه آمده است:

نام کشور / میزان تولید ناخالص داخلی بر اساس شیوۀ محاسبه بر مبنای برابری قدرت خرید (PPP)

1 . چین – 58.499 تریلیون دلار

2. هند – 44.128 تریلیون دلار

3. آمریکا – 34.102 تریلیون دلار

4. اندونزی – 10.502 تریلیون دلار

5. برزیل – 7.540 تریلیون دلار

6. روسیه – 7.131 تریلیون دلار

7. مکزیک – 6.863 تریلیون دلار

8. ژاپن – 6.779 تریلیون دلار

9. آلمان – 6.138 تریلیون دلار

10. انگلیس – 5.369 تریلیون دلار

11. ترکیه – 5.184 تریلیون دلار

12. فرانسه – 4.705 تریلیون دلار

13. عربستان سعودی – 4.694 تریلیون دلار

14. نیجریه – 4.348 تریلیون دلار

15. مصر – 4.333 تریلیون دلار

16. پاکستان – 4.236 تریلیون دلار

17. جمهوری اسلامی ایران – 3.900 تریلیون دلار

18. کرۀ جنوبی – 3.539 تریلیون دلار

19. فیلیپین – 3.334 تریلیون دلار

20. ویتنام – 3.176 تریلیون دلار

21. ایتالیا – 3.115 تریلیون دلار

22. کانادا – 3.1 تریلیون دلار

23. بنگلادش – 3.064 تریلیون دلار

24. مالزی – 2.815 تریلیون دلار

25. تایلند – 2.782 تریلیون دلار

26. اسپانیا – 2.732 تریلیون دلار

27. آفریقای جنوبی – 2.570 تریلیون دلار

28. استرالیا – 2.564 تریلیون دلار

29. آرژانتین – 2.365 تریلیون دلار

30. لهستان – 2.103 تریلیون دلار

31. کلمبیا – 2.074 تریلیون دلار

32. هلند – 1.496 تریلیون دلار"

یادآور می شود: تولید ناخالص داخلی کشورمان در دوره ۳ ساله تشدید تحریم های غرب (سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴) ۱۶۰ میلیارد دلار کاهش یافت و ایران در رده بندی اقتصادهای بزرگ دنیا طی این مدت ۷ پله نزول کرد. بر این اساس تولید ناخالص داخلی ایران طی دوره سه ساله ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ با افت ۲۸ درصدی مواجه شد. ایران که در سال ۲۰۱۱ در رتبه ۲۱ بزرگترین اقتصادهای جهان قرار داشت در سال ۲۰۱۴ به جایگاه ۲۸ نزول داشته است. پیش از تشدید تحریم ها یعنی در سال ۲۰۱۱ تولید ناخالص داخلی ایران ۵۷۶ میلیارد دلار برآورد شده بود که با تشدید تحریم ها این رقم در سال بعد از آن به ۵۵۷ میلیارد دلار کاهش یافت. روند نزولی تولید ناخالص داخلی ایران در سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ نیز ادامه یافت و رقم تولید ناخالص داخلی ایران در این سال ها به ترتیب به ۴۹۳ میلیارد دلار و ۴۱۵ میلیارد دلار رسید./1325//102/خ