پدر و مادر چه لباس هایی بپوشند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، «لباس»، در زمینه تربیت و اخلاق، از چند جهت قابل بررسی و توجه است:

1. لباس تنگ و چسبیده، آزادی و آسایش کودک و نوجوان را گرفته و به جسم و اعصاب و روان او لطمه می‌زند و همچنین موجب تحریک نقاط حساس بدن شده، او را به سوی انحرافات جنسی سوق می‌دهد.

2. لباس‌های زننده و بدن نما، به اخلاق و حیا و عفت آنان لطمه های سنگینی می‌زند که آثار شوم آن تا آخر عمر باقی می‌ماند.

3. پوشیدن لباس‌های نامناسب از طرف والدین و بزرگ‌ترها، نزد کودکان و نوجوانان، برای عفت و اخلاق آنان زیانبار است و موجب شکسته شدن حرمت والدین نیز می‌شود.

4. لباس‌هایی که حامل فرهنگ بیگانگان است، برای فرهنگ و منش و اخلاق و عزت نفس انسان، بخصوص کودک و نوجوان، مضرّ است.

کسانی که خواهان سعادت فرزندان خود هستند، باید به مسأله لباس آنان و لباس خود نزد آنان، بادیده بصیرت و عقل بنگرند، نه با چشم هوس و شهوت و تقلید و مُد!

لباس، چه آنهایی که به کدکان و نوجوانان پوشانیده می شود و چه آنهایی که پدر و مادر و بزرگترها در انظار آنان می‌پوشند، در ساختار و بنای شخصیت آنان تأثیر بسزایی دارد.

محرم بودن خواهر، برادر، عمّه، عمو، خاله، دایی و ... هرگز به این معنا نیست که بتوانند هر لباسی را نزد یکدیگر بپوشند و با هر شکل و وضعیتی راه بروند و بنشینند و بخوابند و زندگی کنند!

بله، زن و شوهر می‌توانند هر لباس و شکلی را نزد یکدیگر داشته باشند، امّا در صورتی که هیچکس، حتی فرزندانشان، نزدشان نباشند.

متأسفانه در برخی خانواده‌ها، حریم عفت و حیا بخوبی رعایت نمی‌شود و این مسأله زمینه‌ساز ضعف ایمان و حیا و موجب بلوغ زودرس و انحرافات و مفاسد جنسی و اخلاقی در بین فرزندان می شود و بنای خانواده را متزلزل می‌سازد.

والدین باید بدانند هر گناه و فساد و انحرافی که در این زمینه دامنگیر فرزندشان شود، مسؤولند و در پیشگاه خداوند، مجازات می‌شوند. در همین دنیا نیز زیانهایش را می‌بینند؛ زیرا فرزند ناپاک و منحرف وبال جان پدر و مادر است!/841/ت303/س

منبع: کتاب «هشدارهای تربیتی» نوشته حجت‌الاسلام علی اکبر مظاهری