چرا شعار سال، شعار می‌ماند؟
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از صبح نو، نام سال در لحظات اولیه هر سال توسط مقام معظم رهبری اعلام می‌شود و بلافاصله توسط رسانه‌ها بازتاب می‌یابد؛ اما آنچه آزاردهنده است این است که رسانه‌ها و مدیران کشوری این نام را به عنوان یک شعار در نظر گرفته و بسیار تشریفاتی با آن رفتار می‌کنند. در حالی که این عبارت «شعار سال» نیست بلکه استراتژی سال است و نشان می‌دهد جهت‌گیری یک‌ساله کشور باید به کدامین سو تنظیم شود.
درک تشریفاتی و شعاری از عنوان سال، یک عامل مهم در «شعار» ماندن عنوان سال است که لازم است اصلاح شود؛ اما مهم‌تر از این درک نادرست، گم شدن «مخاطبِ» عنوان سال است. احتمالاً بیش از نود و پنج درصد کسانی که با عبارت «اقتصاد مقاومتی؛ تولید و اشتغال» مواجه می‌شوند، خود را مخاطب این عبارت به شمار نمی‌آورند و انجام این وظیفه را «صرفاً» بر عهده دولت می‌دانند. اغلب مردم این وظیفه را به دولت محول می‌کنند و در تحقق استراتژی سال احساس تکلیف نمی‌کنند. بسیاری از گروه‌های سیاسی شعار سال را محملی برای سیاست‌بازی و تخریب رقیب قرار می‌دهند و از همه بیشتر در شعار ماندن راهبرد سال مقصرند. رسواتر از همه، دولت(ها) هستند که با سایر گروه‌های جامعه، هم‌سرا شده و تحقق شعار سال را از شخصیت موهومی و ناشناخته‌ای مطالبه می‌کنند.
گویی دولت(ها) به رغم برخورداری از بیشترین امکانات، همت اقدام و عمل ندارند. همین امر باعث شد که رهبر انقلاب سال گذشته صراحتاً اقدام و عمل را مورد تأکید قرار دهند و امسال نیز علاوه بر اعلام «راهبرد» اصلی (اقتصاد مقاومتی) «راه‌کار»های تحقق آن (تولید و اشتغال) را هم ضمیمه کنند که تا حد ممکن این عنوان به عملیاتی شدن نزدیک‌تر شود.
پس از اعلام عنوان سال از سوی رهبر انقلاب، لازم است سایر افراد و گروه‌ها در حد وسع و توان خود برای تحقق راهبرد اصلی کشور بکوشند؛ اما واقعیت این است که افراد و مدیران اجرایی به جای تلاش برای تحقق هدف سال، صرفاً عنوان سال را تکرار می‌کنند و پژواک می‌دهند. درست مانند اینکه فردی در کوه فریاد بزند و دیواره‌ها و صخره‌ها این صدا را بازتاب دهند. در سراسر کشور پلاکاردهای رنگارنگِ عنوان سال رخ‌نمایی می‌کنندو سخنرانی‌های پر طمطراق و تمجیدآمیز برگزار می‌شوند، ولی دریغ از اقدام مؤثر.
برای شعارزدایی از عنوان سال ابتدا باید به این فهم و شناخت رسید که عنوان سال، برایند عقل جمعی و حاصل جمع‌بندی دلسوزان کشور است. تحقق هدف سالانه اگر نتواند همه مشکلات کشور را بر طرف کند، پاسخی به اصلی‌ترین چالش‌ها و مسائل کشور است.
پس از پی بردن به جایگاه و ضرورت راهبرد سال، لازم است که همه خود را مخاطب این پیام بدانند و در حد توان و دامنه نفوذ برای تحقق شعار سال تلاش کنند. هرچند دولت به دلیل برخورداری از حداکثر امکانات بیشترین مسوولیت را دارد، اما گروه‌های مردم‌نهاد، شرکت‌ها و تعاونی‌ها و... نیز خود را در این زمینه مسوول و مکلف بدانند. نباید فراموش کرد که اقتصاد مقاومتی «مردم‌بنیان» است و پیش‌رانه آن مردم هستند نه دولت. بنابراین تک تک مردم به فراخور توان و استعداد می‌توانند برای تحقق استراتژی سال اقدام کنند و اصولاً هیچ کسی را نمی‌توان یافت که در این زمینه تعهد و وظیفه‌ای نداشته باشد. حتی افرادی که فعال در بخش اقتصاد نیستند نیز در این زمینه می‌توانند ایفای نقش کنند.
نکته پایانی اینکه تلقی شعاری از عنوان سال، باعث شده است که سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های اجرایی کشور بدون توجه به عنوان سال انتخاب و سامان داده شوند. هر سازمان و نهاد بدون دخالت دادن و در نظر گرفتن استراتژی سال در برنامه‌ریزی‌های خود به صورت مستقل و جدا از سایر بخش‌های کشور اقدام می‌کند.
حداکثر کاری که صورت می‌گیرد این است که برنامه‌های از پیش تعیین شده را در راستای عنوان سال جا زده و تلاش می‌کنند به این وسیله به این برنامه‌ریزی‌ها مشروعیت ببخشند. به عنوان مثال برخی از مقامات دولتی «خام فروشی نفت» را در راستای اقتصاد مقاومتی توصیف کردند. در حالی که مشخص است این سیاست، با اقتصاد مقاومتی هیچ نسبت و سنخیتی ندارد. این گونه رفتارها علاوه بر اینکه وهن شعار است باعث می‌شود تا پراکنده‌کاری و عدم انسجام برنامه‌ها درکشور گسترش یابد. جدی گرفتن شعار سال به تشریک مساعی و افزایش بهره‌وری منجر می‌شود و می‌تواند عاملی در تقویت انسجام ملی به شمار آید./1325//102/خ