نقش محبت دنیا در غفلت از یاری امام زمان/ قناعت نکردن به روزی انسان را به حرام می کشاند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله محمد ناصری استاد اخلاق و عرفان حوزه علمیه، ظهر امروز در مسجد کمرزرین اصفهان، با اشاره به فرازی از دعای ابوحمزه، گفت: ادعیه از ائمه معصومین (ع) صادر شدهاند و غیر از ایشان کسی قدرت بیان چنین دعاهایی را ندارد، شیخ عباس قمی دعاهای صحیح و معتبر را در کتاب مفاتیح جمع آوری کرده است و خواندن آنها برای ما بسیار عالی است.
محبت دنیا موجب بدبختی انسان شده است
آیت الله ناصری در ادامه افزود: دعاهای بسیار عالی و پر محتوایی وجود دارد و ما هر زمان و هر مکان میتوانیم از این دعاها به خوبی استفاده کنیم، اگر دعایی طولانی بود و زمان میبرد قرائت آن میتوانیم طی چند شب به آنها بپردازیم ولی تلاش کنیم در این ماه این ادعیه را مرور کنیم.
استاد عرفان و اخلاق حوزه علمیه با بیان اینکه محبت دنیا ما را بیچاره و بدبخت کرده است، تصریح کرد: حب دنیا باعث شده است ما از کسب مراتب معنوی و درک ولایت و امامت غافل شویم، به همین دلیل است در دعای ابوحمزه ثمالی از خداوند میخواهیم حب دنیا و دلبستگی به دنیا را از ما بگیرد، خداوند ما را خلق کرده است و وظیفه او تأمین رزق ما است، اما این رزق روزانه است همانطور که به آن میگوییم روزی یعنی رزق ما در هر روز وجود دارد و نباید رزق فردا و پس فردا را در امروز طلب کنیم.
وی دلبستگی به دنیا را موجب پشیمانی در آخرت ذکر کرد و گفت: انسان نباید بیش از حد به دنیا اهمیت بدهد، خداوند دستور داده است رزق و روزی خود را برداریم و افزوده و مازاد آن را به دیگران کمک کنیم، باید شئونات و آبروی خود را محفوظ بداریم و ما بقی دارایی و اموال را به دیگران بدهیم و به آنها کمک کنیم.
آیت الله ناصری با اشاره به روایتی، اظهار کرد: حقیقت عبادت پناه بردن به خداوند و تقاضای عفو و بخشش از خداوند است و یکی از وظایف ما دعا کردن است، زمان افطار وقت استجابت دعا است و به همین دلیل است که لازم میآید سر سفره افطار دعا کنیم چرا که دعای سر سفره افطار مورد قبول خداوند است، وقتی که چنین فرصتهایی برای ما فراهم میآید باید از هر تلاشی برای استفاده بردن از این فرصتها فروگذار نباشیم.
مشکلات و گرفتاریها با توسل برطرف خواهند شد
استاد عرفان و اخلاق حوزه علمیه با اشاره به اشتغال به دنیا و اثرگذاری آن بر غفلت از آخرت و معنویات، خاطرنشان کرد: میتوانستیم هم زمان با دیدن تلویزیون و وقتی مشغول برنامههایی هستیم که برای دنیا و آخرت ما نتیجه بخش نیست با ذکر گفتن استفاده معنوی ببریم از این لحظات و توشهای فراهم کنیم برای آخرتمان.
وی با تأکید بر اهمیت استفاده بردن انسان از زمان و برداشت معنوی از زندگی، تصریح کرد: به دنیا اعتباری نیست و ارزشی برای خداوند ندارد، دنیا شکل یک زن دارد، روز قیامت همین دنیا به خداوند میگوید خداوندا من را با یکی از بندگانت مزدوج کن، و خداوند به او میگوید من تورا به کسی از بهشتیان نخواهم داد چرا که ارزشی نداری.
آیت الله ناصری با بیان اینکه مشکلات از هر نوعی که باشد با توسل برطرف خواهد شد، اظهار کرد: هرقدر توسل داشته باشیم و در خانه اهل بیت(ع) برویم و در برابر امام زمان(عج) تواضع کنیم مشکلات بیشتری از ما برطرف خواهد شد و میتوانیم با دعا کردن و توسل گره گشای زندگی خود باشیم.
اگر بیشتر از روزی خود بخواهیم باید به سراغ حرام برویم
استاد اخلاق و عرفان حوزه علمیه ادامه داد: شیفته دنیا بشوید هم دنیا و هم آخرت را از دست خواهید داد، دنیا هرقدر که لازم است از سوی خداوند برای ما فراهم میشود و مازاد آن را باید از حرام جمع کنیم که این دنیا و آخرت ما را از بین خواهد برد، در روایتی از پیامبر اکرم(ص) ذکر شده است در آخر الزمان قومی میآید که لذیذترین غذاها را میخورد و بهترین لباسها را میپوشند و زیباترین زنان را خواهند داشت و سریعترین وسایل نقلیه را خواهند داشت، از کم سیر نشوند و قناعت نکنند و تمام وقت مشغول دنیا باشند، پیامبر اکرم(ص) دستور دادهاند کسی به این قوم احترام نگذارند و این قوم را مورد تکریم قرار ندهند که نابود کننده اسلام خواهند بود.
آیت الله ناصری با اشاره به اشتغال برخی افراد در تمام ساعات شبانه روز به مسائل مادی و زندگی دنیوی، عنوان کرد: این در حالی است که ما آفریده شدهایم برای آباد کردن آخرتمان و نباید تمام دل مشغولی و اشتغال ما دنیا باشد بلکه باید به قدر نیازمان مشغول دنیا شویم و مابقی عمر خودمان برای آخرت تلاش کنیم.
وی با بیان اینکه حجابهای ظلمانی ما و دلبستگی به دنیا ما را از یاری امام زمان باز میدارد، افزود: افرادی که دلبستگی به دنیا داشته باشند زمانی که باید به یاری امام زمان(عج) بروند علیرغم ادعایی که دارند از یاری امام غافل خواهند شد، نظیر کسانی که در کربلا همراه امام حسین(ع) بودند و جمعیت زیادی هم بودند اما در آخر تنها اصحاب خاص امام حسین(ع) بودند که با امام خود تا آخرین لحظه ماندند و به درجه رفیع شهادت رسیدند./201/1304/ب1