تصمیم گیری به هنگام عصبانیت، همکاری با شیطان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام سید احمد فاطمی در جلسه تفسیر قرآن کریم که ظهر امروز در مسجد نو واقع در میدان آستانه قم برگزار شد، با اشاره به آیه 133 و 134 سوره آل عمران، «عفو و گذشت» را صفت ارزشمند بندگان شایسته خداوند متعال معرفی کرد و گفت: انسان باید در همه مقاطع زمانی و مکانی، اصل را بر گذشت کردن بگذارد و در بربر بدی های دیگران، راه عفو کردن را در پیش گیرد.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم با بیان اینکه «عفو و گذشت» یک ضرورت اجتماعی است، اظهار داشت: انسان ها در اخلاق و رفتار با یکدیگر متفاوت هستند و بهترین مردم کسی است که در برابر بدی دیگران از خود خوبی نشان داده و در بزنگاه های عصبانیتٰ خشم خود را فرو ببرد.
وی ادامه داد: این دنیا محل عفو کردن و بخشیدن است و اگر انسان‌ها، اصل را بر مقابله به مثل بگذارند، با مشکلات بسیار زیادی مواجه خواهند شد و چه بسا برخی از زندگی ها مختل شود.
حجت‌الاسلام فاطمی با اشاره به اینکه برخی از افراد بویی از زندگی اجتماعی نبرده اند، عنوان کرد: اینگونه افراد از کودکی بدون فرهنگ بزرگ شده اند و نمی‌دانند چگونه برخورد کنند تا سبب آزار و اذیت دیگران نشوند؛ نباید خودمان را با چنین افرادی درگیر کنیم چون درگیری با آنها چیزی به جز دردسر به دنبال نخواهد داشت و بهترین راه این است که از آنها گذشت کنیم.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: در ماه رمضان باید خود را تزکیه کنیم و روح سعادت را در خود بپرورانیم تا مصداق این سخن امام علی (ع) که می‌فرمایند «چه بسیارند کسانی که در ماه رمضان تنها گرسنگی و تشنگی برایشان حاصل می شود» باشیم؛ بنابراین باید با خودسازی به جایی برسیم که هنگام روزه گرفتن، همه اعضای بدنمان روزه دار باشند.
وی افزود: انسان باید بداند که عصبانی شدن مساوی با دست بیعت دادن با شیطان است، چراکه با عصبانی شدن سبب نارضایتی خداوند شده ایم؛ باید بدانیم که حرف ناسزایی که از دهان بیرون می‌آيد، قبل از شنونده به گوش مبارک امام زمان(عج) رسیده و سبب آزرده خاطر ایشان می‌شود.
حجت‌الاسلام فاطمی خاطرنشان کرد: ثمره ماه مبارک رمضان این است که انسان بر درجات معنوی اش افزوده شده و دست کم چند تصمیم اساسی برای ایجاد تکامل معنوی در زندگی خود بگیرد و بر انجام آنها مداومت داشته باشد.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم در پایان یادآور شد: انسان باید در دعا کردن، دیگران را بر خود مقدم کند، چراکه در روایات آمده که این مسأله سبب می‌شود تا دعاهایی که در حق دیگران می کند، برای خودش نیز اعمال شود./841/پ۲۰۲/ی