تسلط مخفیانه یونسکو به اطلاعات شهری ایران

به گزارش سرویس فرهنگی خبرگزاری رسا، سند 2030 سندی که اگر چه در ظاهر لغو و مسؤولان دولتی به خاطر مواجه با انتقادات شدید از جانب گروه های مختلف آن را لغو کرده اند اما همچنان در لفافه در حال اجرا است و اگر چه ظاهرا اجرا نمی شود اما پیامدهای حقوقی آن متأسفانه همچنان مردم و استقلال ملی کشور را تهدید می کند.

پس از تصویب سند 2030 و الحاق ایران یکی از متون سند که در ماده 11 سند به آن اشاره شده است «تبدیل شهرها به مکان هایی همه شمول، امن و مقاوم است»  که طبق این بند از سند سازمان های بین المللی به این واسطه بر ساخت و ساز شهرها و اطلاعات جغرافیای شهرها کاملا مسلط می شوند و همانطور که در مسأله ترور دانشمندان هسته ای اتفاق افتاد می توانند به راحتی اطلاعات خود را در اختیار استکبار جهانی و تروریسم دولتی قرار دهند و این موضوع به شدت امنیت کشور را تهدید می کند.

هر چند که در گذشته سند 2030 بدون اطلاع نهادهای مربوط به امضا رسید و اجرا شد و امروز به ظاهر لغو شده است اما فعالیت های وجود دارد که نشان می دهد متأسفانه این سند در کشور اجرا شده و حتی در صورتی که لغو شده به دلیل اجرایی شدن درلفافه برای کشور پیامدهایی را به دنبال دارد

عضویت گسترده شهرها در شبکه شهرهای یونسکو

برای مثال در ماه های پایانی سال 95 به صورت گسترده در خبرها، شنیدیم که شهرهای بهبان، کاشان، اراک، شیراز و یزد به عضویت شهرهای یادگیرنده یونسکو ملحق شده اند که در حقیقت در راستای اجرای همین بند 11 سند 2030 بوده است و تدابیر به گونه ای اندیشیده شده بود که شهرداران ورای کسب اجازه از هیچ مرجع امنیتی و اطلاعاتی و حتی مردم می توانستند فرم ثبت نام را پر کرده و از طریق سایت http://fa.irunesco.org/ یعنی کمیسون ملی یونسکو ثیت نام خود را رسما به ثبت یونسکو برسانند که متأسفانه چند شهر مذکور در یونسکو ثبت شده و فرم های لازم را پر کرده هر چند در حال حاضر برگه مربوط به عضویت در شهرهای یادگیرنده یونسکو در سایت کمیسیون ملی یونسکو از دسترس خارج شده اما پیامدهای حقوقی عضویت شهرها به نوبه خود باقی است و شهرهای ثبت شده موظف به اجرای مفاد مورد نظر یونسکو هستند در غیر این صورت ایران از سوی سازمان ملل و سازمان های حقوق بشری اخطار دریافت می کند.

اهدف و پیشینه عضویت شهرها در شبکه شهرهای یادگیرنده یونسکو

در خصوص پیشه و توضیح شهرهای یادگیرنده یونسکو و فرآیند عضویت شهرهای مختلف از جمله بهبان و کاشان متن زیر به نقل از سایت کمیسیون ملی یونسکو به اطلاع می رسد و همانطور که بیان شد لغو رسمی سند 2030 در داخل کشور نمی تواند موجب از بین رفتن تبعات حقوقی آن در عرصه بین المللی برای کشور شود بنابراین در این زمینه باید از سوی دولت و کسانی که بدون کسب اجازه از نهادهای مزبور سندی به این مهمی را امضا کرده اند چاره اندیشی شود زیرا سندهای بین المللی الزام است و امضای یک دولت در یک کشور آن را برای سایر دولت های آن کشور در آینده نیز الزام آور می کند.

باید گفت که  متعاقب فراخوان عضویت شهرهای جهان در شبکه شهرهای یادگیرنده یونسکو توسط موسسه یادگیری مادام‌العمر یونسکو در آلمان و پیگیری بخش آموزش کمیسیون ملی یونسکو، پرونده دو شهر کاشان و بهبهان توسط شهرداری‌های این دو شهر با نظارت بخش آموزش کمیسیون تکمیل شد و به موسسه مذکور ارسال شد.

در این رابطه، موسسه یادگیری مادام‌العمر یونسکو پس از بررسی پرونده‌های این دو شهر موافقت خود را با پیوستن آن‌ها به شبکه شهرهای یادگیرنده اعلام کرد و گواهینامه عضویت دو شهر در شبکه مذکور با امضای آرنه کارلسن، مدیر موسسه یادگیری مادام‌العمر یونسکو، از سوی یونسکو صادر شد.

لازم به ذکر است، متعاقب برگزاری دومین کنفرانس بین‌المللی شهرهای یادگیرنده در سال ۲۰۱۵ در مکزیک، یونسکو درصدد برآمد تا شبکه جهانی شهرهای یادگیرنده (UNESCO Global Network of Learning Cities ) را راه‌اندازی کند.

هدف از ایجاد این شبکه، ارتقای یادگیری مادام‌العمر و افزایش سطح آگاهی شهروندان در جهت ایجاد شهرهای یادگیرنده پایدار از طریق توانمندسازی فردی و اجتماعی، توسعه اقتصادی و پیشرفت فرهنگی، و توسعه پایداراست.

از دیدگاه یونسکو، شهر یادگیرنده، شهری است که با تاکید بر اهداف توسعه پایدار ۲۰۳۰ ملل متحد به خصوص  آموزش ۲۰۳۰: به سوی آموزش و یادگیری مادام العمر با کیفیت و برابر برای همه، کلیه منابع خود در هر بخش را برای تحقق موارد زیر بسیج می‌کند: ارتقای یادگیری فراگیر از پایه تا آموزش عالی، احیای یادگیری در خانواده‌ها و محله‌ها، تسهیل یادگیری برای کار و در محل کار، گسترش استفاده از فناوری‌های نوین در یادگیری ارتقای کیفیت یادگیری، پرورش فرهنگ یادگیری در سراسر زندگی

شرایط اصلی ایجاد یک شهر یادگیرنده عبارتند از: بسیج کلیه منابع و استفاده از آن‌ها، حاکمیت و مشارکت کلیه ذینفعان، تعهد و اشتیاق قوی سیاسی.

براساس آنچه که در متن خبر آمده شهرهای که ملحق به این شبکه شده اند به نوعی باید فرهنگی متعارض با اسلام را اجرا کرده و سلطه مستکبر را می پذیرند در حالی که در دین مبین اسلام حتی شبیه شدن به بیگانگان و افراد معاند با اسلام حرام است و قرآن کریم به صراحت از مؤمنان خواسته خود را شبیه بیگانه نکنند چه رسد به اینکه بخواهد فرهنگ و ساخت و سازهای شهری خود را به استناد فرنگ غیر مسلمانان تنظیم کنند و این امر به معنای نفی استقلال ملی است و کسانی که چنین اقدامی را انجام داده اند از نظر حقوقی و شرعی باید به مردم و رهبری پاسخ داده و از سوی محاکم قضایی به دلیل تخلف از قانون اساسی که معیار آن اسلام است مورد پیگرد حقوقی قرار گیرند تا  لغو شدن رسمی سند ۲۰۳۰ برای همگان احراز شود.

باید دقت کرد که پیوستن به شبکه شهرهای یادگیرنده یونسکو بدون کسب اجازه مستقیم از رهبری بوده در حالی که از نظر قانون اساسی هیچ مسؤولی اجازه امضای معاهده و پیمان نامه را با بیگانه بدون اجازه حاکم اسلامی ندارد و این موضوع به نوعی محدود کردن اختیارات رهبری و تخلف قوه مجریه و نهادهای دولتی از مسؤولیت خویش است زیرا در قانون اساسی قوه مجریه رسالت اجرای قانون را دارد و این مجلس است که قوانین را وضع می کند./۹۶۸/ز۵۰۴/س