۱۷ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۷:۱۲
کد خبر: ۵۲۳۵۹۲
دبیر نخستین بزرگداشت علمای مجاهد افغانی مدافع حریم ولایت:

آیت الله احسانی در عرصه فقاهت خوش درخشید

حجت الاسلام احمدی گفت: جامعه اسلامی باید یک پیشوا و رهبری دینی داشته باشد تا در همه عرصه ها محل رجوع بوده و مشکلات را بر اساس دستورات دین گره گشایی کند.
حجت الاسلام سید ناصر احمدی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام ناصر احمدی در اولین یادواره ستاره های درخشان عرصه فقه و اجتهاد که به مناسبت اولین سالگرد ارتحال آیت الله سید اسدالله احسانی رییس از سوی مجمع علمای جعفری شمال افغانستان روز جمعه در مسجد امام زین العابدین(ع) برگزار شد، با اشاره به آیه 5 سوره فاطر، عامل هدایت انسان ها را چهار مورد برشمرد و گفت: نخستین عامل هدایت انسان ها «عقل» است؛ خداوند این نعمت را در نهاد انسان قرار داده است که حدود 64 آیه از قرآن کریم این نعمت را تمجید می کنند.

دبیر نخستین بزرگداشت علمای مجاهد افغانستانی مدافع حریم ولایت ادامه داد: دومین عامل هدایت انسان ها پیامبران الهی هستند؛ خداوند ایشان را به عنوان الگو و اسوه حسنه فرستاد تا ما از ایشان درس بگیریم و به سوی راه حق رهسپار شویم.

وی افزود: ائمه معصومین(ع) سومین عامل هدایت بشری هستند که حدیث ثقلین گواه و شاهد ما در این زمینه است.

حجت الاسلام احمدی خاطرنشان کرد: در روز عید غدیر، امامت، ولایت و رهبری به عهده امام علی(ع) نهاده شده است؛ این مهم سبب شده تا دین اسلام، دین مورد رضایت پروردگار قرار گیرد.

دبیر نخستین بزرگداشت علمای مجاهد افغانی مدافع حریم ولایت عنوان کرد: از مفاد آیه 3 سوره مائده بر می آید که دین خداوند بدون پیشوا و راهنما کامل نخواهد بود؛ بنابراین همواره باید جامعه اسلامی یک پیشوا و رهبری دینی داشته باشد تا در همه عرصه ها محل رجوع بوده و مشکلات را بر اساس دستورات دین گره گشایی کند.

وی چهارمین عامل هدایت بشریت را علمای ربانی خواند و بیان داشت: خداوند در 80 آیه از قرآن کریم علما را تکریم کرده است که این خود نشانگر اهمیت کار علما است؛ بر این اساس ما باید زحمات علمای اسلام را پاس بداریم؛ در روایاتی که از امیرمؤمنان(ع) نقل شده آمده است که «علما بین مردم همانند ستارگان در آسمانند».

حجت الاسلام احمدی در پایان گفت: آیت الله احسانی رییس یکی از مجاهدان و علمایی است که در عرصه فقاهت خوش درخشید؛ وی به مدت 30 سال کرسی درس فقه و اصول را در افغانستان دایر و شاگردانی عالم و فاضل تربیت کرد؛ در زمان حمله دشمنان به افغانستان با اینکه می توانست به پاکستان یا ایران مهاجرت کند و با برپای کرسی درس به شخصیتی مشهور و ثروتمند تبدیل شود، اما علی رغم اینکه بسیاری از علما مهاجرت کردند، او این کار را نکرد و به تنهایی در مقابل دشمن ایستاد و سرانجام روز شهادت امام باقر(ع) دیده از جهان فرو بست و به دیدار حق شتافت./841/پ۲۰۲/ج

ارسال نظرات