نماز همراه یاد خدا انسان را از منکر و فحشا باز می دارد

به گزارش خبرنگاری خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید جعفر ربانی، استاد حوزه علمیه قم امروز در آستان مقدس حضرت معصومه(س) با بیان اینکه نماز دارای یک ظاهر و باطن است، گفت: ظاهر نماز همان شکل به جا آوردن و ارکان نماز است اما باطن نماز داشتن خلوص و یاد کردن قلبی از خداوند است و انسان نباید از باطن نماز غافل باشد.
وی افزود: قرآن کریم می فرماید«اُتْلُ مَآ أُوْحِىَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ» یعنی نماز انسان را از فحشاء و منکر باز می دارد ولی یاد خدا بالاتر است.
استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: از این آیه برداشت می شود که نمازی انسان را می تواند از فساد و منکر باز دارد که با یاد خدا همراه باشد و نماز بدون یاد خدا یک ظاهر بیش نیست.
حجت الاسلام ربانی ادامه داد: فقها فرموده اند که اگر انسان خسته است و می خواهد با همان حال نماز بخواند، یاد خدا و خشوع قلب ندارد؛ بنابراین اگر کمی تأخیر کند و نماز خود را با حضور قلب بخواند بهتر از آن است که فقط ظاهر نماز را ادا کند.
وی افزود: البته این امر به دو شرط نیاز دارد ابتدا اینکه نماز انسان قضاء نشود و دوم اینکه این موضوع بهانه ای برای تأخیز همیشگی در اقامه نماز نشود.
استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: همچنین فقها زمانی که می خواهند از نمازی که در اوج خضوع و خشوع است مثال بزنند به نماز امام علی(ع) مثال می زنند زیرا تیر به پای امام اصابت کرده بود و هرچه کردند نتوانستند این تیر را بیرون بیاورند پس منتظر وقت نماز شدند و وقتی امام علی(ع) به اقامه نماز مشغول شدند تیر را از پای امام بیرون کشیدند و امام متوجه نشد.
حجت الاسلام ربانی اظهار کرد: برای اینکه انسان در نماز به خشوع قلب برسد باید به حقارت و ذلت خود در برابر ذات اقدس خداوند برسد و وقتی انسان به چنین نگرشی رسید خاضعانه در برابر پروردگار خشوع می کند و نمازش با حضور قلب و یاد خدا توأم می شود به گونه ای که مادیات و دنیای مادی را از یاد می برد.
وی یادآور شد: نماز به معنای قطع وابستگی به دنیای مادی است و انسان هر روز با نماز تمرین بندگی و مرگ کرده و از دنیا و وابستگی ها آن جدا می شود و منظور از نماز حقیقی و باطن نماز چنین نمازی است و الا نمازی که با یاد دنیا همراه باشد تنها ظاهر است و فایده ای به حال انسان ندارد./968/پ۲۰۲/ی