شانزدهمین سالگرد ارتحال آیت الله ایازی برگزار می شود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در بهشهر، شانزدهمین سالگرد ارتحال آیت‌الله حاج شیخ ابوالحسن ایازی(ره) و گرامیداشت یاد دو فرزند برومندش مرحوم حجت‌الاسلام محمدرضا ایازی، رییس سابق دادگاه تجدید نظر مازندران و رییس کل دادگستری استان گلستان و مرحوم حجت‌الاسلام محمدجواد ایازی، مسؤول حوزه علمیه رستمکلا و همچنین یادواره بیش از صد شهید روحانی حوزه علمیه جعفریه رستمکلا  برگزار می شود.

بر اساس این گزارش، این مراسم از ساعت 9 تا 14 روز پنج‌شنبه 13 مهرماه در مسجد جامع رستمکلا و در جوار حوزه علمیه و بارگاه آن عالم ربانی و با سخنرانی آیت الله سلیمانی، نماینده ولی فقیه در استان سیستان و بلوچستان برگزار می‌شود.

مروری بر زندگینامه آیت الله ایازی(ره)

عالم ربانی، حضرت آیت اللّه شیخ ابوالحسن ایازی از چهره های برجسته دانش و تقوا در خطه سرسبز مازندران بود. ایشان در سال 1310 شمسی در رستم کلای بهشهر دیده به جهان گشود. والد مکرمش مرحوم ملاحیدر ایازی که از فضلای ممتاز زمان خویش به شمار می رفت، به خاطر علاقه وافرش به مقام شامخ ولایت، نام ابوالحسن بر کودکش نهاد، بدان امید که در آینده از مروجین دین و ناشران اخلاق و مشی علوی گردد، که البته تقدیر الهی نیز چنین افتخاری را برای او رقم زد.

در مسیر دانش:

پس از اتمام دوره دبستان، با ارشاد و هدایت پدر، به حوزه علمیه کوهستان که با مدیریت حضرت آیت اللّه کوهستانی اداره می شد، راه یافت و از محضر آن فقیه صمدانی، درس های علمی و عملی فراوانی گرفت.

آیت اللّه ایازی درباره تحصیل خود در حوزه علمیه کوهستان می گوید: «از سال 1320 تا 1324 در حوزه علمیه کوهستان، مقدمات تحصیل را نزد استاد عارف، آیت اللّه کوهستانی طی کردم. او مانند ماه در میان اقران خود می درخشید و حوزه او نیز سرآمد حوزه ها بود. این هم از الطاف الهی بود که شامل حال شد. تحصیلات مقدماتی را در محضر استادی کسب فیض نمودم که از نظر تقوا و معنویت علاوه بر مقام علمی، سرآمد همه اقران بود. تمام حرکات و سکنات و زندگی زاهدانه اش، الگویی برای طلاب بود و در شخصیت سازی معنوی ام نقش به سزایی داشت».

ورود به حوزه علمیه قم:

آیت اللّه ایازی پس از چندی استفاده از محضر فقیه و عارف کوهستان، و اعاظم حوزه علمیه ساری، برای ادامه تحصیل راهی حوزه علمیه قم گردید و با درک محضر چهره های پرآوازه علمی و اخلاقی قم و برخورداری از فضای ملکوتی بارگاه کریمه اهل البیت حضرت فاطمه معصومه سلام اللّه علیها، گام های بلندی در جهت ارتقای علمی و اخلاقی برداشت.

هجرت به نجف اشرف:

آیت اللّه ایازی پس از دوازده سال تحصیل و تهذیب نفس در حوزه علمیه قم، بنا به سفارش والد گرانقدر و استاد گرانمایه اش آیت اللّه کوهستانی راه نجف اشرف را در پیش گرفت و به عشق جرعه نوشی از فقه و معارف اهل بیت علیهم السلام؛ در بارگاه ملکوتی علوی و باب علم النبی سکنا گزید. ایشان در این هجرت علمی توفیق یافت تا محضر بزرگان فقه و معارف و اخلاق و تقوا را تجربه کرده و توشه لازم را برچیند.

مراجعت به وطن:

مردم عالم دوست خطه مازندران به ویژه اهالی بهشهر و رستم کلا از مدت ها در انتظار بازگشت آن عالم ربانی به سر می بردند و با درخواست های مکرر خود از طریق حضرت آیت اللّه کوهستانی خواهان عزیمت آیت اللّه ایازی به موطن خود شدند تا این که ایشان به امر بعضی اساتید در نجف، دعوت هموطنانش را پاسخ مثبت داده و با کوله باری از دانش و تقوا به زادگاه خویش مراجعت نمود. حضور آیت اللّه ایازی با استقبال بی نظیر مردم همراه بود و آثار و برکات علمی و معنوی بسیاری در منطقه داشت.

 شکیل حوزه علمیه:

پس از مراجعت آیت اللّه ایازی از نجف، حضرت آیت اللّه کوهستانی به دیدار ایشان آمدند و در ضمن خیر مقدم گویی توصیه هایی داشتند که از جمله آن ها این بود که: «اگر می خواهی عمری با برکت داشته باشی، به تأسیس حوزه علمیه و تربیت طلاب بپرداز و از آمد و شدها بپرهیز که مانع موفقیت در این مسیر خواهد شد.»

رابطه پدرانه با طلاب:
مرحوم ایازی از آغاز تأسیس حوزه علمیه، تا اواخر عمر شریفشان، به تعلیم و تربیت طلاب و رشد و بالندگی آن ها می اندیشید و خود را وقف این کار مهم کرده بود. چهل سال هر صبح و شام مسیر مسجد و مدرسه (محل درس و بحث طلاب) را می پیمود و به یکایک حجرات و طلاب سرکشی می کرد. رابطه اش با طلبه ها بسان پدری مهربان و دلسوز با فرزندانش بود. اگر طلبه ای بیمار می شد به عیادتش می رفت و چنان چه وضع مزاجی اش خوب نبود، می فرمود: او را به منزل ما ببرید؛ وقتی وارد منزل می شد، ایشان و همسر مکرمه اش مثل پدر و مادری مهربان، از آن طلبه پرستاری می کردند.

آن قدر با مهربانی و دلسوزی با طلاب برخورد می کرد که آنها، او را «آقا جان» خطاب می کردند. روزی به ایشان خبر دادند که فلان طلبه، پدرش را از دست داده و به خاطر این مصیبت، متأثر و متألم است. ایشان نزد آن طلبه رفتند و در مقام تفقد و دل داری، او را در آغوش گرفتند و فرمودند: اگر پدر شما از دست رفته، ایازی که نمرده... نگران نباش و اشک چشمان آن طلبه خردسال و پدر از دست داده را با دستان مبارکشان پاک کردند.

ساده زیستی:

آن عالم وارسته یک عمر در خانه ای گلی و کوچک و ساده که آن را هم از پدر به ارث برده بود، زندگی کرد؛ این خانه به حسینیه شان متصل بود که محل ملاقات های مردمی ایشان بود و با گشاده رویی از مردم استقبال می کرد. هیچ وقت اجازه نمی داد درب منزلشان را ببندند. می فرمود: نکند کسی به ما پناه بیاورد و در منزل ما را بسته ببیند و ناامید برگردد. غذایش ساده و کم بود. در طول سال، ظهرها ناهار را با میهمانان میل می کرد. بعد از ادای فریضه ظهرین، همه میهمانان را اعم از فقیر و غنی، عالم و بی سواد سر یک سفره با یک قرص نان و یک کاسه آش ساده پذیرایی می کرد.

مدافع ولایت فقیه:

ایشان از مدافعان اصل ولایت فقیه بود و در سخنانش می فرمود: اگر ولایت فقیه را از این انقلاب بگیرند، این انقلاب از بین خواهد رفت و هیچ چیز برای آن باقی نخواهد ماند؛ و همیشه این جمله معروف خود را تکرار می کرد: «اصل همه اصل ها، در همه نسل ها ولایت فقیه است.» در همان سال های 1344 شمسی در جمع طلاب فرموده بود: «امروز تنها حلقوم آزاد در دنیا، حلقوم آقای خمینی است.» و در سال های اخیر و بعد از رحلت حضرت امام می فرمود: «شخصی که امروز در کشور قائمه است و نظام را حفظ می کند، مقام معظم رهبری (حضرت آیت اللّه خامنه ای) است.»

حضور در جنگ تحمیلی:

در دوران سخت جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اسلامی، طلاب حوزه علمیه آیت اللّه ایازی به امر ایشان ستاد پشتیبانی به منظور اعزام نیرو به جبهه ها تشکیل دادند و به مرور عازم جبهه شدند. آنان در طول جنگ تحمیلی در عملیات های مهمی شرکت کرده و پنجاه شهید تقدیم اسلام نمودند. با شهادت این عزیزان، استاد نیز با وجود ضعف و کهولت سنی، طاقت نیاورده و در برهه ای از زمان، عازم مناطق جنگی گردید. ایشان با این حرکت هدف دار خود، که زمانی طولانی را به خود اختصاص داد، از مناطق مختلف جبهه ها دیدن کرد و با ایراد سخنرانی در جمع رزمندگان، باعث دلگرمی و تقویت روحیه آنان گردید.

ارتحال ملکوتی:
این فقیه و عارف وارسته در 12 اسفند 1380 همزمان با دوم محرم الحرام به لقاءاللّه و سرای باقی شتافت. پیکر پاک آن اسوه زهد و تقوا، در میان حزن و اندوه اقشار مختلف مازندران با حضور نماینده ویژه مقام معظم رهبری تشییع و در زادگاهش به خاک سپرده شد./۱۳۱۷/پ۲۰۴/ب۱