حضور در جامعه با ظاهر بزک کرده، کانون گرم بسیاری از خانواده ها را سرد می کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا رنجبر در سخنرانی شب گذشته که در هیأت فرهنگی مذهبی رضوان برگزار شد، گفت: ویژگی های درونی، انسان را به سوی رفقای مختلف سوق می دهد.

وی در ابتدا افزود: قالب هر چیز تعیین کننده آینده آن چیز است؛ پلاستیک با رفتن به قالب گلدان، به گلدان تبدیل می شود و همین پلاستیک با رفتن به قالب سطل آشغال به زباله دان تبدیل می شود؛ انسانی می تواند عباس ابن علی(ع) شود و گلی همچون حسین ابن علی(ع) در وجودش جای بگیرد و فردی می شود شمر که همچون سطل آشغال متعفن باشد؛ خداوند مایه اصلی وجود همه انسان ها را اعم از عباس ابن علی(ع) و شمر را از یک ماده یعنی خاک آفریده است.

حجت الاسلام والمسلمین رنجبر اذعان کرد: پذیرش قالب ها و سبک های زندگی تعیین کننده شخصیت انسان است؛ قرآن نازل شده است تا سبک های زندگی را پیش روی انسان بگذارد؛ آیه ای در سوره انسان می فرماید«انا هدیناه السبیل...» یعنی راه گلدان شدن و زباله دان شدن را تبیین کرده ام و انسان در رفتن به هر قالبی مخیر است؛ انتخاب هر نوع از سبک زندگی تبعاتی دارد، مثلاً گلدان شدن انسان را همنشین گل می کند و زباله دان شدن، انسان را با زباله همراه می کند.

استاد و پژوهشگر حوزه علمیه ابراز کرد: پیروی از قوانین الهی وجود انسان را به گلدان تبدیل می کند و عدم پیروی کردن از دستورات خداوند انسان را تبدیل به زباله دان می کند؛ هر قانونی محدود کننده است، نمی توان با گفتن این عبارت که می خواهیم آزاد باشیم، به هر شکل و ظاهری در جامعه حضور پیدا کنیم؛ این نما و ظاهر بزک کرده سبب می شود کانون گرم بسیاری از خانواده ها سرد شود و فرزندان معصوم زیادی فرزند طلاق شوند.

وی خاطرنشان کرد: باید بررسی کنیم تا معلوم شود وجودمان سطل زباله است یا گلدان؛ مهم ترین و اولین چیزی که در این رابطه باید مورد توجه قرار بگیرد، افکار و عقاید است؛ اگر فکر خبیث در ذهنمان جریان دارد زباله دان هستیم و اگر فکر خوب و مثبت در ذهنمان جاری است، وجود ما گلدان است.

حجت الاسلام والمسلمین رنجبر در پایان اضافه کرد: امیر مؤمنان(ع) می فرمایند، انسان ها همچون خط عمود کوتاه هستند و شناخته نمی شوند مگر به واسطه دوست و رفیقشان؛ شخصیت دوست تعیین کننده شخصیت انسان است؛ انتخاب رفیق به صورت اختیاری و انتخابی نیست بلکه رفقای درونی با اختیار انتخاب می شوند؛ یعنی انسان در وجودش با صداقت رفیق می شود و در بیرون از وجودش فقط با انسان صادق می تواند رفت و آمد داشته باشد و این مسأله به صورت برعکس نیز جریان دارد، یعنی انسانی که در وجودش با دروغ رفاقت می کند، در بیرون وجودش با انسان رفیق همنشین می شود./867/پ۲۰۲/ب۱